Nienależyte wykonanie obowiązków procesowych przez adwokata ustanowionego z urzędu nie może stanowić podstawy wznowienia postępowania, polegającej na pozbawieniu strony możności działania (art. 401 pkt 2 k.p.c.).

O ile (…) przepis art. 537 § 1 k.p.k. dopuszcza możliwość częściowego uchylenia zaskarżonego orzeczenia przez sąd kasacyjny, o tyle tzw. rozstrzygnięcie następcze pozostaje w bezpośrednim związku z charakterem stwierdzonego uchybienia i powinno zmierzać do możliwie bezpośredniego jego usunięcia.”

W sprawie o zwrot świadczenia z ubezpieczenia społecznego podstawę zasądzenia opłaty za czynności adwokackie powinny stanowić stawki przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie... dla spraw z zakresu ubezpieczenia społecznego.

Stosując art. 102 k.p.c. sąd nie może powołać się jedynie na ustawowe sformułowanie o istnieniu szczególnie uzasadnionych wypadków, powinien tę szczególność sytuacji strony zidentyfikować i zindywidualizować, odnosząc ją do różnych konkretnych okoliczności, stanów i zdarzeń strony przegrywającej spór, jeżeli sytuacja ta jest mu znana.

Zwrócenie się przez samoistnego posiadacza do właściciela nieruchomości z wnioskiem o zawarcie umowy sprzedaży, a następnie zawarcie nieformalnej umowy sprzedaży tej nieruchomości oczywiście nie przesądza o braku samoistności posiadania i woli posiadania „jak właściciel”.

Zły stan techniczny budynków, które mimo ich nieużytkownia, nie straciły cech budynku, określonych w Prawie budowlanym nie ma wpływu na wymiar podatku od nieruchomości.

Organy podatkowe, dokonując oceny związania oceną prawną wyrażoną w uprzednio wydanym wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, obowiązane są ustalić, czy przy ponownym rozpoznaniu sprawy doszło do zmiany istotnych okoliczności faktycznych. Rozstrzyganie sprawy w odmiennych niż poprzednio okolicznościach faktycznych uzasadnia bowiem odstąpienie od oceny prawnej przedstawionej w takim wyroku. W przypadku

W świetle art. 441 § 2 k.c. nie jest możliwe przyjęcie tzw. regresu pełnego (tj. obowiązku zwrotu całości świadczenia), co byłoby dopuszczalne na warunkach oznaczonych w art. 441 § 3 k.c.

Naruszenie przepisów postępowania może polegać w szczególności na niedopełnieniu wynikających z tych przepisów obowiązków organu lub uniemożliwieniu stronie skorzystania z przysługujących jej uprawnień procesowych albo błędnej wykładni tych przepisów.

Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Bezprawne pozbawienie wielodzietnej rodziny prądu elektrycznego na kilka lat z jednej strony świadczy o znacznym stopniu winy po stronie przedsiębiorstwa energetycznego, z drugiej zaś o dużej intensywności naruszenia dóbr osobistych związanego z pozbawieniem możliwości korzystania z wielu przejawów współczesnej cywilizacji.

Interpretowanie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, tak jak poprzednio obowiązującego art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, ze zm.), poprzez proste odesłanie do przepisów o podatkach dochodowych, w oderwaniu od norm prawa unijnego, których implementację powinien stanowić, prowadziło do niewłaściwego stosowania

Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.