Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u., nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.
Znaczny stopień zaspokojenia wiązać należy z sytuacją, gdy spłata należności wobec Skarbu Państwa będzie realna, a ponadto zaspokojenie dotyczyć będzie przynajmniej połowy należności.
Nie można podzielić stanowiska strony co do konieczności odrębnego traktowania każdej zaległości podatkowej i indywidualnej oceny, czy dana zaległość może być zaspokojona z mienia wskazanego przez skarżącego
Z treści art. 168 § 2 Ordynacji podatkowej nie wynika, aby elementem koniecznym do merytorycznego rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty było wskazanie przez skarżącą konkretnej kwoty żądanej nadpłaty. Ani wskazany art. 168 § 2 Ordynacji podatkowej, ani żaden inny przepis takiego wymogu nie przewiduje.
Obowiązek przechowywania dokumentacji księgowej oraz jej odtwarzania w celach dowodowych w przypadku jej utraty ciąży na podatniku, a w przypadku stwierdzenia przez organ podatkowy, w ramach toczącego się postępowania, zwłoki w tym zakresie, skutkującej trudnościami w pozyskaniu stosownych duplikatów utraconych dokumentów, nie przeradza się w obowiązek ciążący na tym organie.
Organy podatkowe nie mają obowiązku dopuszczenia każdego dowodu proponowanego przez stronę, jeżeli dla prawidłowego ustalenia - procesowego odtworzenia stanu faktycznego adekwatne i wystarczające są inne dowody.
Zwolniona z podatku dochodowego była tylko zamiana nieruchomości o charakterze mieszkalnym, a nie działek i budynków magazynowo-produkcyjnych.
Pełnomocnictwo, o którym mowa w art. 55 § 1 prawa spółdzielczego może być udzielone zarówno w formie oświadczenia członków zarządu uprawnionych do reprezentacji spółdzielni jak i w formie uchwały zarządu, jako organu kolegialnego.
Warunkiem zastosowania przez sąd artykułu 322 k.p.c. jest uprzednie wykazanie przez stronę wystąpienia szkody, której ustalenie wysokości jest niemożliwe lub znacznie utrudnione. Artykuł 322 k.p.c. dotyczy bowiem wyłącznie ustalenia przez sąd wysokości powstałej szkody w sytuacji uznania, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, że ustalenie jej wysokości jest niemożliwe lub znacznie utrudnione