1. Odrzucenie literalnej wykładni art. 331 k.p.k. i przyjęcie, że terminy określone w jego § 1 i § 3 mają charakter wiążący, a ich przekroczenie prowadzi do wygaśnięcia prawa do skargi, byłoby niedopuszczalnym wyręczaniem ustawodawcy. Interpretując przepis art. 331 k.p.k. trzeba bowiem mieć na względzie to, że ustawodawca nie określił żadnych procesowych konsekwencji przekroczenia terminów do wniesienia

Strony mogą w umowie wyraźnie przewidzieć, że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem będzie mogło nastąpić dopiero po upływie sześciu miesięcy od chwili zawarcia umowy. Dlatego brak zastrzeżenia, że wypowiedzenie będzie dopuszczalne dopiero po upływie 6 miesięcy, oznacza możliwość jego dokonania w każdym czasie.

Skoro ustawodawca w art. 139§1 k.p.k. wiąże „negatywne” skutki z faktem niezawiadomienia organu prowadzącego proces karny o zmianie adresu miejsca zamieszkania lub pobytu (analogicznie adresu elektronicznego), to skutki takie mogą zaistnieć tylko wówczas, gdy brak zawiadomienia o zmianie miejsca zamieszkania lub pobytu był wynikiem swobodnej decyzji strony, tj. wtedy gdy strona mogła dokonać takiego

Spadkobiercom nie przysługuje swoboda wyboru pomiędzy działem spadku i innym zdarzeniem zmierzającym do zniesienia współuprawnienia prawa majątkowego wchodzącego w skład spadku. Nie ma swobody wyboru pomiędzy działem spadku a zniesieniem współwłasności.

"Hipoteza przepisu art. 189 ppsa pozwala NSA na własną analizę, czy w dacie orzekania przed WSA istnieją przesłanki do odrzucenia skargi lub podstawy do umorzenia postępowania przed tym sądem uzalezniając od tego jak w tym zakresie orzekł sąd I instancji." (s.10-11