W orzecznictwie Sądu Najwyższego, interpretacja normy przewidzianej w art. 434 § 1 zd. drugie k.p.k. jest jednolita. sądowi, rozpoznającemu środek odwoławczy pochodzący od autora „kwalifikowanego”, wolno orzec na niekorzyść oskarżonego tylko w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym. Oznacza to, że jeżeli środek taki został wniesiony na niekorzyść oskarżonego przez podmiot fachowy

W decyzji merytoryczno-informacyjnej (art. 233 par. 1 pkt 2 lit.a in initio Ordynacji podatkowej) organ odwoławczy winien uchylić decyzję pierwszej instancji i na nowo orzec co do istoty sprawy. Nie jest dopuszczalne uchylenie decyzji w zakresie pewnej kwoty mieszczącej się w pierwotnym wymiarze

Jak chodzi o interpretowany przepis art. 86 ust. 3 ustawy o VAT ,w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 maja 2004r. do 21 sierpnia 2005r., stwierdzić należy, że dotyczy on samochodów osobowych oraz tych pojazdów samochodowych, które mają określaną ładowność, bo konstrukcyjnie są przeznaczone do przewozu ładunków. W stosunku do nabycia samochodu osobowego, dla którego ładowność nie jest określana,

Potwierdzenie braku zadłużenia firmy (prowadzonej przez oskarżonego), nie daje odpowiedzi na pytanie, czy zawierając umowę z A. K. skazany miał zamiar się z niej wywiązać. Dla poczynienia ustaleń w tej materii niezbędna był całościowa analiza zachowania (oskarżonego). (…) skazany zakupiony od pokrzywdzonego towar niezwłocznie sprzedawał po niższych cenach (…) i (…) prowadząc indywidualną działalność

W sytuacji, gdy siedziby sądów pierwszej i drugiej instancji nie mieszczą się pod tym samym adresem, termin do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej należy uznać za zachowany, jeżeli strona w tym terminie oddała pismo procesowe uzupełniające braki w polskim urzędzie pocztowym, wskazując jako adres odbiorcy siedzibę właściwego sądu apelacyjnego, choćby omyłkowo nazwała ten sąd „sądem okręgowym