Wniosek o wymierzenie grzywny organowi /art. 55 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ jest wnioskiem wszczynającym postępowanie sądowe, o którym mowa w art. 63 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Postępowanie z wniosku o wymierzenie organowi grzywny wszczyna odrębne postępowanie sądowe /art. 63

Sformułowanie "przyznaje na okres 6 miesięcy" użyte w przepisie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 71 poz. 734 ze zm./, należy rozumieć w ten sposób, iż uprawniony organ rozpoznając sprawę dodatku przysługującego w okresie od dnia pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek, ocenia zasadność tego wniosku w całym tym okresie

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z powodu rażącego naruszenia prawa należy kierować się przede wszystkim gramatyczną wykładnią tego pojęcia, eliminując przy ocenie wystąpienia takiej kwalifikowanej wady decyzji elementów rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.

1. W świetle art. 250 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznaczonemu przez organ samorządu zawodowego profesjonaliście, wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje nawet wtedy, gdy nie został on umocowany przez stronę do reprezentowania jej interesów w postępowaniu

1. Brak jest wprawdzie podstawy prawnej wyłączającej możliwość wypłaty jakichkolwiek kwot na rzecz prokurenta spółki bez zawarcia z nim przez spółkę umowy o pracę, niemniej wypłata musi nastąpić na rzecz prokurenta, nie natomiast na rzecz wspólnika będącego osobą prawną. W innym wypadku uiszczona kwota nie może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu, chyba, że z uzgodnień poczynionych między spółką

Tunel foliowy, niepołączony trwale z gruntem i nie mający jakichkolwiek instalacji, nie odpowiada pojęciu budowli zdefiniowanemu w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./, nie może być uznany za tymczasowy obiekt budowlany, o jakim mowa w art. 3 pkt 5 tej ustawy i nie wymaga pozwolenia na budowę bądź dokonania zgłoszenia.

Zapłata podatku prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie może zatem nastąpić ponowne wygaśnięcie zobowiązania wskutek przedawnienia. W efekcie organ podatkowy II instancji, rozpoznając odwołanie, uprawniony jest do orzeczenia o wysokości zobowiązania podatkowego do wysokości