Pozostawienie podania bez rozpoznania, w trybie art. 64 par. 2 Kpa nie jest czynnością podlegającą odrębnemu zaskarżeniu do sądu. Zasadność pozostawienia podania bez rozpoznania strona może kwestionować w drodze skargi na bezczynność organu. Dokonanie oceny czy skarga na bezczynność jest zasadna wymaga kontroli zgodności z prawem pozostawienia przez organ podania bez rozpoznania.

1) Przedmiotem zaskarżenia skargą kasacyjną jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a nie decyzja organów podatkowych. Zatem zarzut oparty na podstawie art. 174 pkt 2 u.p.p.s.a. skierowany musi być przeciwko temu wyrokowi, a nie przeciwko decyzji organu podatkowego. 2) Nie wystarczy samo powołanie przepisu w skardze kasacyjnej. Skoro w skardze kasacyjnej nie wskazano w czym miało się przejawiać

Dopóki organ podatkowy nie wykaże, na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego, nieprawdziwości zapisów w księdze podatkowej, nie może korzystać z instytucji oszacowania podstawy opodatkowania.

Przedmiotem skargi kasacyjnej może być tylko orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego /art. 173 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i to rozstrzygnięcie zawarte w sentencji, czy to wyroku, czy też postanowienia, a nie akt lub czynność organu administracji publicznej, czy też orzeczenie Sądu, jakie w ocenie