Legitymację procesową do działania w postępowaniu podatkowym za przedsiębiorcę w upadłości /obejmującą m.in. uprawnienie do wniesienia odwołania/ ma tylko i wyłącznie syndyk. Takiej legitymacji nie posiada bezsprzecznie upadły i jego przedstawiciel. Działania przedstawiciela upadłego przejawiające się wniesieniem odwołania, były tym samym bezskuteczne. W tych warunkach nieskuteczne doręczenie przedstawicielowi

Art. 24 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /t.j. Dz.U. 2004 nr 8 poz. 65 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia do 31 sierpnia 2003 r., stanowił jedynie o tym, że organ kontroli skarbowej wydaje decyzję w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, gdy ustalenia dotyczą podatków, opłat i niepodatkowych należności

Chociaż art. 187 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nakłada na organ podatkowy ciężar dowodzenia określonych faktów, nie może to zwalniać strony od współudziału w realizacji tego obowiązku, z uwagi na to, że sam organ nie zawsze będzie mógł obiektywnie wyjaśnić wszystkie okoliczności. Podatnik nie może czuć się zwolniony od obowiązku współdziałania

W myśl przepisów art. 22 ust. 1 i art. 26 ust. 1 i 2 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./, płatnicy mają obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy również od przychodu z udziału w zyskach osoby prawnej pochodzącego z podwyższenia kapitału akcyjnego ze środków pochodzących z innych kapitałów /funduszy/

Leasingodawca powinien rozpoznawać przychody z tytułu odszkodowań umownych w leasingu na zasadzie kasowej, to jest w momencie wpłynięcia kwoty należności na jego rachunek.

W sytuacji zatem, gdy sam płatnik postawił się w sytuacji nieprzewidzianej w ustawach podatkowych, nie ma podstaw prawnych do uznania go za podmiot uprawniony do wszczęcia postępowania, którego stroną może być osoba, na której zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ ciąży obowiązek podatkowy.

Jeżeli przyjąć, że podatnik prowadząc działalność gospodarczą wykonywał czynności polegające na osobistym świadczeniu usług projektowych na podstawie umów zlecenia i umów o dzieło, a czynności te wykonywał na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej lub przedsiębiorców, a nie wykonywał ich na rzecz ludności, to do przychodów tych miały zastosowanie zasady opodatkowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny dokonał prawidłowej wykładni art. 19 ust. 1 uptu i nie nadał jego brzmieniu niewłaściwego znaczenia. Przepis ten wiązał prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony z nabyciem towaru lub usługi od innego podatnika. System ten jak wielokrotnie podkreślono w orzecznictwie i w literaturze miał na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń