Samo umorzenie postępowania upadłościowego nie może być postrzegane jako wykazujące bezskuteczność egzekucji. Obowiązek wykazania bezskuteczności egzekucji jest przesłanką warunkującą zastosowanie art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./

Z punktu widzenia standardu art. 6 ust. 3 KE - oskarżony musi mieć możliwość wnioskowania powtórnego przesłuchania pokrzywdzonego, i takie prawo w § 1 art. 185 a k.p.k. mu zagwarantowano. Jednakże złożenie takiego żądania nie oznacza konieczności ponownego przesłuchania (nie wynika to również z literalnego brzmienia art. 185 a k.p.k.), albowiem żądanie to podlega ocenie - jak każdy wniosek dowodowy

I. Po utracie mocy obowiązującej przez ustawę o VAT z 1993 r. istnieje możliwość ustalenia dodatkowego zobowiązania w związku z zaniżeniem zobowiązania w podatku od towarów i usług powstałych pod rządem tej ustawy, gdyż zobowiązanie dodatkowe w takim przypadku można ustalić na podstawie art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Tym samym Sąd I instąncji niezasadnie

Wykładnia gramatyczna dyspozycji art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 29 poz. 257 ze zm./ wskazuje, że powinna mieć ona zastosowanie jedynie wówczas, gdy występuje eksport bezpośredni, tzn. gdy to podmiot żądający zwrotu akcyzy dokonuje eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, od których dokonał zapłaty akcyzy na terytorium kraju, lecz wykładnia celowościowa

Rozpoznając wniosek cudzoziemca o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony organ administracyjny nie jest związany wskazaną we wniosku podstawą prawną i zobowiązany jest ocenić zasadność żądania wnioskodawcy w kontekście wszystkich okoliczności faktycznych ujawnionych w toku postępowania, które w świetle przepisów regulujących przesłanki udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas

Porównanie regulacji prawnych obowiązujących przed 1 stycznia 2003 roku i od tej daty prowadzić musi do wniosku, że z punktu widzenia interesów strony nowa i stara regulacja nie różnią się istotnie. Tym samym zarzut zastosowania art. 70 § 1, § 4 oraz § 5 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązujacym od 1 stycznia 2003 r., to jest z nieuwzględnieniem art. 20 § 2 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o

Nieuchwalenie ustawy, o której mowa w art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz.U. Nr 141, poz. 942 ze zm.), nie uzasadnia odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa za nieuzyskanie przez przewoźnika pełnego zwrotu kosztów przewozu osób uprawnionych na podstawie ustawy do przejazdów bezpłatnych lub ulgowych.

W przypadku takiego rodzaju czynności o kompleksowym charakterze jak te, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 i w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./, na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania