Sprawowanie przez Krajową Radę Komorniczą pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu komornika nie obejmuje uprawnienia do stanowienia zasad i trybu postępowania dyscyplinarnego.

Umowa na wykonywanie usług przewozowych może mieć formę listu przewozowego. Zarzuty skargi kasacyjnej w przedmiocie naruszenia przez Sąd przepisów postępowania są uzasadnione w części dotyczącej pominięcia przez ten Sąd umowy z nadawcą przesyłki. Sąd stwierdził bowiem, że z akt sprawy nie wynika by skarżąca Spółka podpisała umowy z nadawcami przesyłek, które zostały ujawnione w czasie przeprowadzonej

Nie jest zasadnym twierdzenie jakoby w odniesieniu do byłych pracowników Polskich Kolei Państwowych przy określaniu wysokości zasiłku przedemerytalnego należało uwzględniać ilość pracowników zwolnionych w całym Przedsiębiorstwie "Polskie Koleje Państwowe". Przepis art. 37j ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ ma zastosowanie

Zarzut, iż Sąd powinien umorzyć postępowanie ze względu na jego bezprzedmiotowość, w sytuacji gdy prawo do rejestracji znaku towarowego wygasło wskutek złożenia odpowiedniego wniosku przez uprawnionego z rejestracji, nie zasługuje na uwzględnienie. O bezprzedmiotowości postępowania można bowiem mówić wtedy, gdy przedmiot rozstrzygnięcia nie istnieje.

1. Czynność zmierzająca do obejścia prawa /art. 58 Kc/ nie może być jednocześnie czynnością pozorną /art. 83 Kc/. 2. Warunkiem wystarczającym do zastosowania par. 54 ust. 4 pkt 5 lit. "c" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ było stwierdzenia,

Wysokość emerytury przysługującej repatriantowi, który nie był objęty ubezpieczeniem społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego, ustala się na podstawie art. 23 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353).

1. Skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w sprawie, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, a obecnie w art. 3 par. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ oraz w innych sprawach, jeżeli ustawa szczególna tak

Różnicowanie przez radę gminy wysokości podatku od nieruchomości pobieranego od budynków jest dopuszczalna jedynie dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania /art. 5 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./.

Przepis art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm./ wymienia w sposób pełny zakres danych dotyczących użytkownika, będącego osobą fizyczną, które operator jest uprawniony przetwarzać.

Działania organu administracji publicznej /akty, czynności/ podejmowane w związku z ogłaszaniem umowy międzynarodowej nie dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a wobec tego w tych sprawach skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. obecnie art. 3 par. 2 pkt

Działania organu administracji publicznej /akty, czynności/ podejmowane w związku z ogłaszaniem umowy międzynarodowej nie dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a wobec tego w tych sprawach skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. obecnie art. 3 par. 2 pkt

O rażącym naruszeniu prawa nie można mówić w sytuacji, gdy wykładnia danego przepisu budziła kontrowersje w orzecznictwie sądowym i wymagała wyjaśnienia wątpliwości prawnych z tym związanych przez skład siedmiu sędziów. W takim wypadku naruszenie prawa nie może być uznane za oczywiste, co jest podstawową, chociaż nie jedyną, przesłanką uznania naruszenia prawa za rażące.

1. Celem apelacji jest ponowne rozpoznanie sprawy w tych samych granicach, w jakich upoważniony był do tego sąd pierwszej instancji. Granice apelacji określa oznaczenie zaskarżonego orzeczenia i zakres jego zaskarżenia. W aspekcie podmiotowym oznacza to zakaz rozpoznania apelacji dotyczącej orzeczenia w części niezaskarżonej. Granic apelacji nie określają natomiast zarzuty apelacji, a co za tym idzie