1. W sytuacji, gdy istnieje bogate orzecznictwo tak Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo wskazane w szeroko uzasadnionej skardze kasacyjnej, należy stwierdzić, iż słuszny jest zarzut skargi kasacyjnej naruszenia art. 328 par. 2 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, mający ścisły związek

Rozstrzygnięcie kasatoryjne ze swej istoty nie wywołuje takich skutków prawnych, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, uzasadniających zastosowanie instytucji wstrzymania jego wykonania. Skutki prawne, o których mowa w powyższym przepisie, wystąpić mogą - co do zasady - dopiero wskutek

1. Okoliczność, że w krótkim czasie przed posiedzeniem sądu podatnicy zdecydowali się ustanowić drugiego pełnomocnika, nie stanowi podstaw do odroczenia rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 109 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. 2. Brak w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia art. 30 ustawy

W przypadku zapłaty podatku przed upływem przedawnienia nie zachodzi przesłanka z art. 245 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 2002 r. /obecnie art. 245 par. 1 pkt 3 lit. "b"/.

Definicja wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./, odnosi ten wskaźnik do "przeciętnego miesięcznego udziału procentowego osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ohółem, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy", co oznacza, że

1. Wynikająca z art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ zasada związania NSA granicami skargi kasacyjnej nie pozwala temu sądowi na podstawie obowiązujących w chwili wydania zaskarżonego orzeczenia przepisów postępowania sądowego w miejsce przepisów nieobowiązujących, błędnie powołanych w rozpatrywanej skardze

Skoro pełnomocnictwo do reprezentowania strony zostało przedłożone dopiero w odpowiedzi na wezwanie Izby Skarbowej to od tej daty dopiero istnieje umocowanie do jej reprezentowania. I skoro po tej dacie wszelkie pisma, zgodnie z art. 145 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, były kierowane do pełnomocnika bezzasadne są zarzuty odnośnie faktu

Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej. Niepodniesienie w niej zarzutu naruszenia art. 30 ustawy o NSA uniemożliwia sądowi kasacyjnemu ocenę, czy słusznie sąd administracyjny uznał się związany treścią poprzedniego wyroku, w konsekwencji nie pozwala rozpoznać zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego.

Sądowi kasacyjnemu nie wolno podstawiać przepisów postępowania sądowego obowiązujących w chwili wydania zaskarżonego wyroku w miejsce przepisów błędnie powołanych w skardze kasacyjnej.

Prowadzenie rurociągu w pasie drogowym dróg gminnych bez wymaganego zezwolenia zezwolenia uzasadniało zastosowanie kary pieniężnej przewidzianej w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./.