1. Brak ciągłości w prowadzeniu działalności gospodarczej pozostaje bez znaczenia dla kryterium oceny obowiązku stosowania kas rejestrujących. 2. Odmienność ocen zbieżnych ze sobą stanów faktycznych, dokonana w dwóch toczących się niezależnie od siebie sprawach jest wprawdzie niepożądana, jednakże sama w sobie nie świadczy jeszcze o naruszeniu zasady zaufania do organów podatkowych wyrażonej w art.

Zarzutu naruszenia art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, bez wskazania innych naruszeń prawa procesowego przez sąd nie można uznać za usprawiedliwioną podstawę kasacji.