Orzeczenia

Orzeczenie
30.11.2004 Podatki

Strona zarzucając naruszenie przepisów postępowania, powinna wskazać przepisy tego prawa naruszone przez Sąd, jeżeli uchybienie im mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Jednocześnie wymaga podkreślenia, iż naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy jako podstawa kasacji dotyczy postępowania sądowoadministracyjnego, a nie postępowania przed organami administracji

Orzeczenie

Sąd stwierdził istnienie przesłanki nieważności postępowania przewidzianej w art. 183 § 2 pkt 4 u.p.pa.a., a polegającej na tym, że skład orzekający w sprawie był sprzeczny z przepisami prawa, gdyż oryginał sentencji zaskarżonego wyroku został podpisany tylko przez dwóch sędziów. Taki stan rzeczy narusza art. 44 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368

Orzeczenie
30.11.2004 Podatki

Wprawdzie Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2004 r., K 24/03, stwierdził niezgodność par. 48 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 27 poz. 268 ze zm./ z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji, jednakże wyrok ten nie oznacza niekonstytucyjności

Orzeczenie
30.11.2004

1. Trudna sytuacja materialna i rodzinna skarżących oraz niewygody związane z wykonaniem decyzji, polegającym na rozbiórce m.in. części dachowej budynku nie stanowią o niewykonalności obowiązku i nie mieszczą się w normie art. 59 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./. 2. Niewykonalność zaistniała po wydaniu decyzji

Orzeczenie
30.11.2004

Rozpoznając skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny związany jest granicami skargi kasacyjnej /art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Z urzędu bierze pod uwagę jedynie takie wady zaskarżonego orzeczenia, które stanowią o jego nieważności. Oznacza to, iż w II instancji nie bada się ponownie legalności ostatecznej

Orzeczenie
30.11.2004

Uwzględniając regulację zawartą w art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, należy stwierdzić, że przyjęcie za podstawę kasacji naruszenia przepisów postępowania wyklucza możliwość zawarcia w niej wniosku o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozpoznanie skargi. Naruszenie prawa materialnego nie może polegać na kwestionowanym

Orzeczenie
30.11.2004 Obrót gospodarczy

Zgodnie z art. 95 par. 2 Kodeksu cywilnego wszelkie czynności dokonywane przez pełnomocnika strony w granicach udzielonego umocowania pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego

Orzeczenie
30.11.2004 Podatki

1. Rozpoznając skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny związany jest granicami skargi kasacyjnej /art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Z urzędu bierze pod uwagę jedynie takie wady zaskarżonego orzeczenia, które stanowią o jego nieważności. Oznacza to, iż w II instancji nie bada się ponownie legalności

Orzeczenie
30.11.2004 Podatki

1. Rozpoznając skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny związany jest granicami skargi kasacyjnej /art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Z urzędu bierze pod uwagę jedynie takie wady zaskarżonego orzeczenia, które stanowią o jego nieważności. 2. Przy braku właściwie dokonanych ustaleń co do nieistnienia kontrahenta

Orzeczenie
30.11.2004 Podatki

1. Rozpoznając skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny związany jest granicami skargi kasacyjnej /art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Z urzędu bierze pod uwagę jedynie takie wady zaskarżonego orzeczenia, które stanowią o jego nieważności. Oznacza to, iż w II instancji nie bada się ponownie legalności