Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ dotyczy takich budów, ale których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę a jedynie konieczne jest dokonanie zgłoszenia zamiaru budowy. Na jego podstawie w żaden sposób nie można wyprowadzić wniosku, że skarżący nabyli prawo do budowy w innej odległości niż wynika to z obowiązujących

Zgodnie z art. 739 par. 3 Kpc w zw. z art. 35a ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ wysokość kaucji zabezpieczającej roszczenia inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji zależy od uznania sądu.

Skład orzekający w tej sprawie przychyla się do kierunku wykładni, z którego wynika, że do oceny podatkowych skutków darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą miarodajny jest wyłącznie tekst ustawy podatkowej. Taka wykładnia realizuje zresztą zasady konstytucyjne.

1. Taryfa jest konsekwencją i wykonaniem regulaminu zaopatrzenia w wodę. 2. Ustalając taryfę, związek międzygminny działał z pozycji przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego. Wcześniej powinien był uzyskać od gminy /nie będącej członkiem związku/ regulamin zaopatrzenia w wodę odbiorców na terenie gmin. Skoro tak się nie stało, to nie miał kompetencji do rozciągania na teren tej gminy swej taryfy

1. Po przejęciu przez jedną spółkę majątku innych spółek, w sytuacji gdy w dacie wszczęcia ponownego postępowania kontrolnego w stosunku do spółki inkorporującej - spółki inkorporowane przestały być podatnikami VAT, gdyż zaprzestały prowadzenia działalności podlegającej temu podatkowi oraz zostały wykreślone z rejestru takich podatników, a także zostały wykreślone z rejestru handlowego - treścią decyzji

Artykuł 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. 2001 nr 72 poz. 747/ stwierdza w szczególności, że rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków, opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków (...) obowiązujący

Przepis art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176/ nie uzależniał możliwości odliczenia od podatku wydatków poniesionych na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczonych na zakup gruntu pod budynek mieszkalny, od wylegitymowania się przez podatnika tytułem własności gruntu lub prawem jego wieczystego użytkowania

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i innych źródeł przychodów w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej

1. W przeciwieństwie do legitymacji procesowej w postępowaniu administracyjnym określonym przepisami Kpa, w którym stroną może być każdy, czyjego interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy postępowanie, uprawnionym do wniesienia skargi z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być jedynie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone. Wnoszący

1. Nie każda działka, która została wyodrębniona geodezyjnie i należy do zarządcy drogi publicznej, może korzystać z przymiotu "pasa drogowego" w znaczeniu przepisów o drogach publicznych. 2. Celem ochrony prawnej - w świetle art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 40 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ - jest bezpieczeństwo i organizacja ruchu drogowego,

1. Spółka ponosząca wydatki na budowę na gruncie, którego nie jest właścicielem, może odliczać podatek od towarów i usług ze świadczonych na jej rzecz usług budowlanych. 2. Spółka, która wystawiła na rzecz innych spółek faktury dokumentujące refakturowanie kosztów nie była zobowiązana do zapłaty podatku na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o

1. Opinia jest oceną faktów z użyciem ustawowych lub subiektywnych kryteriów opiniującego, która nie wiąże organu rozstrzygającego sprawę. Organ ten powinien tylko rozważyć argumenty zawarte w opinii i dokonać ich swobodnej oceny. 2. Uzgodnienie wiąże organ decydujący w postępowaniu głównym. Treść stanowiska zajętego przez organ uzgadniający przesądzić może o treści decyzji, która wydana jest po uzgodnieniu

Skutkiem orzeczenia stwierdzającego niekonstytucyjność zaskarżonego przepisu w zakresie, w jakim pomija określone regulacje, nie jest utrata mocy obowiązującej zakwestionowanego przepisu, ale potwierdzenie - wynikającego z Konstytucji - obowiązku ustanowienia regulacji prawnych niezbędnych dla realizacji norm konstytucyjnych.