1. Decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu należy do tych decyzji, do których stosuje się art. 155 Kpa. 2. Przepis art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, nie może być interpretowany w sposób wyłączający z postępowania jako strony właścicieli /użytkowników wieczystych/ nieruchomości objętej wnioskiem oraz
1. Termin do podjęcia uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego art. 190 ust. 6 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /t.j. Dz.U. 2003 nr 159 poz. 1547 ze zm./ jest terminem instrukcyjnym, co oznacza, że organ stanowiący może skutecznie podjąć taką uchwałę również po terminie 1 miesiąca. 2. Uchwała rady gminy stwierdzająca wygaśnięcie
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie zawiera definicji użytych w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 1 lit. "a", pojęć "zabudowa zagrodowa" i "działka siedliskowa", należy je zatem rozumieć zgodnie z ich znaczeniem gramatycznym. Przyjąć zatem należy, że pozwolenia na budowę nie wymaga budowa budynku gospodarczego o cechach określonych w tym przepisie, jeżeli
Pod pojęciem usług towarzyszących zabudowie mieszkaniowej należy rozumieć urządzenia dla zaspokojenia codziennych potrzeb mieszkańców. W przypadku zamiaru realizacji utwardzonego placu przeznaczonego na komis samochodowy nie można dopatrzyć się takiej funkcji. Niezgodność zamierzenia inwestycyjnego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rozciąga się, z przyczyn oczywistych także na budynek
Przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ w zakresie usytuowania budynku odnoszą się nie tylko do wykonywania nowego budynku, ale również do odbudowy, rozbudowy i nadbudowy istniejącego już w określonym miejscu budynku /par
Przy ponownym rozpoznaniu wniosku w trybie art. 127 par. 3 Kpa wyłączeniu na podstawie art. 24 par. 1 pkt 5 Kpa podlega osoba, która brała udział w wydaniu decyzji I instancji.
1. Rolą decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest wytyczenie ogólnych kierunków projektowanej inwestycji budowlanej, które następnie podlegają dalszym szczegółowym ustaleniom przewidzianym w prawie budowlanym i w przepisach wykonawczych, regulujących warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane. Kwestie dotyczące usytuowania budynku, jego wysokości, kształtu i innych
1. Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują sposób wykorzystania prawa własności. Zatem niedopuszczalne byłoby ograniczenie realizacji dopuszczonej planem funkcji lub zabudowy celem umożliwienia wykonywania nieprzewidzianych planem funkcji przez właścicieli
1. Zawarte w art. 28 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pojęcie "nienależnego wynagrodzenia płatnika" zostało użyte przez ustawodawcę w stosunkowo wąskim rozumieniu. Jest nim bowiem tylko wynagrodzenie potrącone od kwot podatku pobranego od podatnika nienależnie lub w wysokości wyższej niż należna. 2. Zwrot wynagrodzenia, o którym organ podatkowy
Prawo do krytyki przysługujące dziennikarzowi, nie może przeradzać się w formułowanie inwektyw i pomówień pod adresem funkcjonariuszy państwa. Działalność każdego organu państwa może być oceniana przez dziennikarzy, a opinia publiczna ma prawo być informowana o ewentualnych nieprawidłowościach. Nie zwalnia to dziennikarza od tego, aby jego wypowiedzi miały charakter bezstronny szczególnie wtedy, gdy
Kwalifikacja wykonywanych czynności jako usług związanych z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi /PKWiU 67.20.10/ jest prawidłowa wyłącznie pod warunkiem ich wykonywania na stałe zlecenie towarzystw ubezpieczeniowych.
Procedura wprowadzania zmian w planie zagospodarowania przestrzennego nie zawiera instytucji pozwalających na weryfikację czynności cywilnoprawnych i aktów administracyjnych, poprzedzających wszczęcie tej procedury planistycznej.
1. Obiekt budowlany stanowi element infrastruktury terenów budownictwa mieszkaniowego. 2. Fakt, że budynek mieszkalny, w którym inwestor zamierza urządzić sklep zaprojektowany został wyłącznie jako mieszkalny, nie wyłącza przeznaczenia części tego obiektu na działalność handlową, jeżeli możliwość taka wynika z ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego.
Zapis planu zagospodarowania przestrzennego "zabudowa w pierzejach ulic" oznacza zabudowę wzdłuż linii ulicy i placu, a więc jest to jedynie tzw. zabudowa frontowa.
Zgoda na wejście w teren jest skuteczna wówczas, jeśli pochodzi od osoby uprawnionej, a taką osobą jest m.in. właściciel nieruchomości. Wypis z rejestru gruntu nie jesteś dowodem własności nieruchomości, nie zastępuje ani ostatecznej decyzji komunalizacyjnej, ani odpisu z księgi wieczystej. Dokument taki jednak stwarza domniemanie istnienia prawidłowego tytułu własności.
Zgodnie z art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - w brzmieniu ustalonym nowelą z dnia 15 lutego 2002 r. /obowiązującym od dnia 26 marca 2002 r./ - podatnik składając wniosek o zwrot różnicy podatku w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji, powinien mieć do tego czasu, tzn. do dnia złożenia deklaracji,
Niekompletność danych zawartych we wnioskach /formularzach/ o wydanie certyfikatów rezydencji podatkowej uniemożliwiała wydanie zaświadczenia zgodnie z żądaniem strony i skutkowała postanowieniem o odmowie wydania certyfikatów.
Prawidłowe zakwalifikowanie pisma kwestionującego wyłożony do wglądu projekt planu wymaga każdorazowo zbadania legitymacji wnoszącego pismo, w drodze quasi-postępowania wyjaśniającego. Kwalifikacja ta musi być wykonana starannie, skoro zaliczenie danego pisma do protestów, czy też zarzutów, powoduje daleko idące konsekwencje.
Niezłożenie pełnomocnictwa do obrony w dniu jej podjęcia ani w zadeklarowanym wówczas terminie, nie świadczy o naruszeniu obowiązków wynikających z art. 80 k.p.k., i nie wywołuje skutków określonych w art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. Wymóg posiadania obrońcy i jego udziału w rozprawie, o którym mowa w tych przepisach, jest spełniony także wówczas, kiedy adwokat oświadcza, że staje w imieniu oskarżonego i