1. Powierzenie organowi podatkowemu uprawnienia do odroczenia w czasie zwrotu podatku naliczonego, pozostawiało decyzję w tym zakresie swobodnemu uznaniu administracyjnemu. Nie oznacza to jednak dowolności takiej decyzji, bowiem wydanie jej musi poddać się weryfikacji w świetle treści art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11
Posiadanie nieruchomości nie uzasadnia interesu prawnego posiadacza w żądaniu ustalenia nieważności decyzji, dotyczącej zamiarów inwestycyjnych planowanych na sąsiednich nieruchomościach. Budowa na sąsiednich działkach nie narusza bowiem interesów prawnych posiadacza, w szczególności nie ma wpływu na posiadanie i upływ czasu istotne z punktu widzenia instytucji zasiedzenia. Dopiero uwzględnienie wniosku
Decyzja wydana w trybie art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ zastępuje zgodę właściciela na wejście w teren gdy jej właściciel nie wyraża na to zgody i decyzja ta zastępuje dowód o jakim mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ tj. prawo do dysponowania nieruchomością
Posiadanie jest szczególnym stanem faktycznym, pozostającym pod ochroną prawną, z którym prawo wiąże pewne skutki prawne m.in. nabycie prawa własności przez upływ czasu /zasiedzenie/. Prawo udziela mu również tymczasowej, prowizorycznej ochrony /art. 342-344 Kc/. Jednakże posiadanie nieruchomości nie uzasadnia interesu prawnego posiadacza w żądaniu ustalenia nieważności decyzji, dotyczącej inwestycyjnych
Niewłaściwe poprawienie (przerobienie) przez obwodową komisję do spraw referendum w protokole głosowania w obwodzie liczby osób uprawnionych do głosowania i liczby głosów ważnych oraz podanie różniących się od siebie liczb otrzymanych przez tę komisję kart do głosowania w protokołach sporządzanych po pierwszym i drugim dniu głosowania, poddaje w wątpliwość rzetelność komisji i wiarygodność sporządzonego
Skoro w postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia na budowę organ bada, czy w wyniku realizacji inwestycji może dojść do naruszenia interesu osób trzecich, ale tylko w zakresie ewentualnego naruszenia norm z zakresu Prawa budowlanego i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki, to w postępowaniu o nałożenie obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę odnośnie zamierzonej inwestycji
Postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w wyznaczonych w trybie administracyjnym "strefach parkowania" nie jest odpłatnym świadczeniem usługi parkingowej w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i czynność ta nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.
Jeżeli sprawa użytkowania obiektu budowlanego będzie dopiero przedmiotem rozstrzygnięcia organu administracji, a w obrocie prawnym funkcjonuje decyzja organu o zgłoszeniu sprzeciwu odnośnie zamiaru o przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego, to przesądzenie o możliwości użytkowania takiego obiektu w zaświadczeniu nie jest dopuszczalne.
Postępowanie wznowieniowe może być poświęcone jedynie zbadaniu i ocenie, czy w danej sprawie występują ustawowe przesłanki do wznowienia, określone w art. 240 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Przedmiotem takiego postępowania nie może być zatem powtórne merytoryczne rozpoznanie sprawy, gdyż w sposób oczywisty naruszałoby to zasadę stałości decyzji
Zarządzenie starosty wydane na podstawie art. 130a ust. 5 i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ stanowi akt z zakresu administracji publicznej dotyczący przyznania uprawnienia i obowiązku wynikających z przepisu prawa ujęty w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Zaniechanie ogłoszenia konkursu na wyższe stanowisko urzędnicze nie jest bezczynnością organu administracji publicznej, podlegającą zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Jeżeli podstawą odmowy udostępnienia informacji jest prawo do prywatności osoby fizycznej, stronie ubiegającej się o taką informację nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną organu, odmawiającą jej udostępnienia, gdyż sąd ten nie jest właściwy do rozpoznawania takiej sprawy. Może ona jedynie wystąpić zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
Artykuł 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1995 r., stanowił, iż wolne od podatku dochodowego były dochody podatników - z wyłączeniem przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni oraz spółek - których celem statutowym była działalność, między innymi, w zakresie ochrony środowiska i ochrony
Zarówno względy ekonomii postępowania organów państwowych jak i ochrony autorytetu ich orzeczeń nie zezwalają na dopuszczenie możliwości zajmowania się tą samą sprawą - kontrolą ostatecznych decyzji - oraz na wydanie ewentualnie rozbieżnych orzeczeń przez organ administracyjny i sąd administracyjny.
Brak jest podstaw do przyjęcia, że samo tylko spisanie ze skarżącym protokołu o jego stanie majątkowym można uznać za taką czynność egzekucyjną, która zgodnie z art. 70 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przerywa bieg przedawnienia.
Nauczycielowi wnioskującemu o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w sprawie nadania stopnia nauczyciela dyplomowanego przysługuje skarga na bezczynność organu, jeżeli ten uznając, że wnioskodawca nie wykazał posiadania wymaganych kwalifikacji zawodowych - pozostawia wniosek bez rozpoznania, a nie wydaje decyzji odmawiającej nadania stopnia.
Na podstawie art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 grudnia 2000 r., spółka akcyjna /osoba prawna/, będąca odrębnym od swego oddziału podatnikiem podatku od towarów i usług, nie nabywa, po wykreśleniu tego oddziału na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz