Warunkiem zaliczenia podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. "b" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ jest przekazanie lub zużycie towarów /świadczenie usług/ na potrzeby reprezentacji i reklamy.

Skoro zasady działania Stowarzyszenia reguluje ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o stowarzyszeniach /t.j. Dz.U. 2001 nr 79 poz. 855 ze zm./, to nie mogło być ono uznane za jedną z osób prawnych Kościoła, o których mowa w art. 55 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./.

Organ odwoławczy w przypadku wniesienia odwołania czy zażalenia rozpoznaje sprawę w całości od początku, przy czym obowiązany jest uwzględnić stan faktyczny zaistniały również w trakcie postępowania odwoławczego /zażaleniowego/.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które wykonane zostaną w następnych okresach sprawozdawczych.

Kategoryczność stwierdzeń zawartych we wniosku o wystawienie zaświadczenia oraz żądania sformułowania ocen opierających się o orzeczenia sądowe i dokumenty innych organów przekracza kompetencję organów nadzoru budowlanego. Zaświadczenie może być wydane na podstawie danych znajdujących się w posiadaniu organu wydającego zaświadczenie.

Z użytego w art. 153 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ sformułowania o piśmie przesłanym przez pocztę lub w inny sposób oraz o zwrocie pisma do nadawcy wynika w sposób jednoznaczny, że możliwość uznania za doręczone pisma, którego adresat odmówił przyjęcia, nie może odnosić się do sytuacji, w których nie następuje czynność przesłania pisma

Fakt, że organy orzekające nie kierowały wysyłanych pism i podejmowanych rozstrzygnięć do osoby małoletniej, której przysługiwał status strony w toczącym się postępowaniu, w sytuacji czynnego jednocześnie udziału w tymże postępowaniu jej przedstawiciela ustawowego, nie może spowodować rezultatu w postaci uchylenia przez sąd ostatecznej decyzji administracyjnej.

W stanie prawnym jaki obowiązywał w chwili wydania zaskarżonej decyzji dowód rejestracyjny będący decyzja administracyjną, dopuszcza nie tylko do ruchu określony w nim typ pojazdu lecz także decydował o jego rodzaju. Treścią takiej decyzji administracyjnej związane zatem były organy podatkowe dopóty dopóki treść taka nie została zmieniona w trybie przewidzianym prawem.

"W sensie ogólnym" istnieje w rozumieniu art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ związek między działalnością polegającą na budowie obiektu handlowego i zakupach potrzebnych towarów i usług, a następnie osiąganiem od osoby drugiej czynszu z tytułu dzierżawy tego obiektu i przekazaniem osobom trzecim infrastruktury

Spółdzielnia mieszkaniowa z istoty swej reprezentuje interesy mieszkańców, a jako samorządne zrzeszenie uprawniona jest do decydowania o przeznaczeniu mienia znajdującego się w jej zarządzie. Celowość, czy też słuszność takiego działania ze względu na interesy poszczególnych członków, nie podlega kontroli w postępowaniu administracyjnym. Z istoty stosunku łączącego członka ze spółdzielnią mieszkaniową

1. W świetle Kodeksu cywilnego, nakłady poniesione na cudzym gruncie są prawem majątkowym i jako takie mogą być przedmiotem zbycia. Do obliczenia kosztów uzyskania przychodów w takim zbyciu stosuje się reguły art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 2. Skoro prawo nie przewiduje po stronie podatnika obowiązku modernizacji drogi publicznej, to przekazanie takiej inwestycji

Warunkiem nadania stopnia nauczyciela mianowanego w trybie szczególnym /na podstawie art. 7a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz.U. nr 19 poz. 239 ze zm./ jest m.in. wcześniejsze zatrudnienie na podstawie stosunku pracy, a nie na jakiejkolwiek innej podstawie prawnej /np. umowy zlecenia/.

Lektura pism skarżącego znajdujących się w aktach sprawy dowodzi pewnej nieporadności skarżącego, co szczególnie obligowało organy do wnikliwego wyjaśnienia podnoszonych w tychże pismach kwestii. Poprzestanie na twierdzeniach skarżącego, bez wezwania do udokumentowania tychże, narusza w istotny sposób przepisy procesowe.

Przystanku drogowego nie można sprowadzić jedynie do znaku drogowego, wyznaczającego zarazem miejsce usytuowania przystanku i możliwość zatrzymywania się celem zabrania pasażerów. Często bowiem przystanek to także obiekt budowlany w postaci różnego rodzaju wiat czy innych zadaszeń, a także związane z tym przystankiem ławki czy pojemniki na nieczystości. Korzystanie z tych przystanków /mieszczące się

1. Do właściwości rzeczowej sądu ochrony konkurencji i konsumentów nie należy rozpoznawanie skarg na bezczynność tych organów administracji publicznej, od decyzji których przysługuje odwołanie do tegoż sądu. Skargi na bezczynność, w tym na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki /Prezesa URE/, należą bowiem do właściwości sądu administracyjnego. 2. Względy wykładni funkcjonalnej art. 8 ust.

1. Uzgodnień dotyczących sytuowania obiektów w odniesieniu do dróg publicznych nie dokonuje się na etapie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu przez organ gminy /wójta, burmistrza, prezydenta/, lecz przed wystąpieniem o wydanie pozwolenia na budowę przez organ architektoniczno-budowlany. 2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139

Uzasadnia zarzut rejestracji znaku towarowego w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, a więc z naruszeniem art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, rejestracja dokonana na rzecz członka zarządu przedsiębiorcy, gdy jednocześnie znak towarowy jest w wysokim stopniu podobny do oznaczenia stosowanego dotychczas przez przedsiębiorcę, w którym

Przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności mogą być zarówno decyzje ostateczne jak i nieostateczne. W przypadku, gdy zostało wniesione przez stronę odwołanie i nie wnosi ona o stwierdzenie nieważności decyzji nieostatecznej tylko o rozpatrzenie sprawy w zwykłym trybie, niedopuszczalne jest w takiej sytuacji wszczynanie przez organ nadzoru z urzędu postępowania o stwierdzenie nieważności