Nieprzewidziane pozwoleniem na budowę rozebranie ścian ze względu na ich zły stan techniczny i zastąpienie ich nowymi, wybudowanymi we właściwej technologii, w sytuacji gdy realizowana jest inwestycja o profilu modernizacji i przebudowy, nie należy oceniać jako istotnego odstępstwa o jakim mowa w art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Zmiana pozwolenia na budowę w rozumieniu art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ stanowi weryfikację wcześniejszej decyzji o pozwoleniu budowlanym, co oznacza że przedmiot postępowania nie może ulec zmianie.

Upadłość przedsiębiorstwa uniemożliwia udzielenie mu koncesji na działalność gospodarczą.

Wspólnik spółki cywilnej odpowiada całym swym majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki. W prawie podatkowym nie zostało zdefiniowane pojęcie solidarności, jednak zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ do odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania

Brak warunków do wydania wyroku łącznego, w rozumieniu art. 572 k.p.k., to nie tylko brak przesłanek materialnoprawnych określonych art. 85 k.k., niezbędnych do orzeczenia kary łącznej, lecz również sytuacja, w której wydanie wyroku łącznego byłoby możliwe po rozwiązaniu wcześniej orzeczonej kary łącznej, ale zastosowanie połączenia innych niż poprzednio kar nie byłoby dla skazanego korzystniejsze.

Uchwała rada izby notarialnej, obciążająca strony obowiązkiem ponoszenia kosztów przekazywania urzędowi skarbowemu odpisów aktów notarialnych dotyczących czynności cywilnoprawnych stanowiących przedmiot opodatkowania, jest sprzeczna z prawem.

1. Nie do przyjęcia jest pogląd, że ciężar dowodu w postępowaniu podatkowym spoczywa na podatniku. 2. Nietrafny jest pogląd, w myśl którego art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nakłada na podatnika obowiązek udokumentowania

Wybór trybu zwolnienia skarżącego ze służby w Policji należał do właściwego organu, który ze względu na zaistnienie podstawy określonej w art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /t.j. Dz.U. 2002 nr 7 poz. 58 ze zm./, był władny zdecydować o podstawie zwolnienia. Mógł zatem, skoro wystąpiła przesłanka z art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy, zastosować ten tryb zwolnienia, tym samym nie

Osoba sprawująca nadzór inwestorski nie należy do kręgu adresatów decyzji, o której mowa w art. 48 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Pierwszy wyrok, w rozumieniu art. 85 k.k., to wyrok, który zapadł przed popełnieniem przez skazanego kolejnych przestępstw.

Poza ochroną prawną wynikającą z norm prawa pozytywnego pozostają osobiste poglądy, życzenia i oczekiwania stron co do warunków ich egzystencji w relacji w planowanymi inwestycjami. Nieuwzględnienie ich nie może być podstawą kwestionowania legalności, to jest zgodności z prawem wydanego pozwolenia na budowę.

Ocena, czy w konkretnym przypadku pomiędzy poniesieniem kosztu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością uzyskania przychodu zachodzi związek przewidziany w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ winna doprowadzić do ustalenia, czy poniesiony wydatek przyczynił się lub mógł się przyczynić

1. W sytuacji, gdy spadkodawca uczynił darowiznę na rzecz uprawnionego do zachowku i na rzecz jego małżonka z zastrzeżeniem, że przedmiot darowizny wejdzie do majątku wspólnego obdarowanych, na należny uprawnionemu zachowek zaliczeniu podlega tylko wartość połowy przedmiotu darowizny. 2. Uprzywilejowanie przewidziane w art. 991 § 1 k.c. dotyczy jedynie uprawnionych całkowicie niezdolnych do pracy trwale

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego nie wynika z samego faktu posiadania faktury, lecz z faktu nabycia towaru lub usługi.

W wyroku z dnia 3 października 2002 r., III RN 156/01, Sąd dokonał wykładni art. 16 ust. 1 pkt 38 i pkt 51 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ we wzajemnej między nimi relacjami, wyprowadzając z tej wykładni wniosek, iż pierwszy z tych przepisów nie stanowi podstawy do wyłączenia

1. Wydanie pozwolenia na budowę czy też nadbudowę z usytuowaniem tegoż obiektu przy granicy działki może dotyczyć sytuacji zupełnie wyjątkowych, jest jednak dopuszczalne. 2. W razie konfliktu interesów właścicieli nieruchomości, a więc inwestora i właściciela nieruchomości sąsiedniej, optymalne korzystanie z ich praw wiąże się z reguły z wprowadzeniem ograniczeń w korzystaniu z jednej z tych nieruchomości

Fundacja nie jest organizacją społeczną i nie może uczestniczyć w tej sprawie na zasadach określonych w art. 31 Kpa.

1. Z punktu widzenia systematyki ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, import usług nie jest pojęciem tożsamym z pojęciem świadczenia usług. Skoro ustawodawca używa tych pojęć odrębnie: w ust. 1 /świadczenie usług/ i w ust. 2 /import usług/ art. 2 ustawy o VAT, to oznacza, że nie ma na myśli importu usług, gdy w innym miejscu

W przypadku, gdy organ administracyjny doręcza decyzję tylko jednemu następcy prawnemu osoby uprawnionej, pomijając, z naruszeniem art. 10 par. 1 i art. 28 Kpa, pozostałe osoby będące następcami prawnymi, mamy do czynienia z naruszeniem prawa, które, jako dające podstawę do wznowienia postępowania w myśl art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, stanowi przesłankę uchylenia decyzji.

1. Gdyby przyjąć, iż adres skrytki pocztowej nie jest adresem o jakim mowa w art. 63 par. 1 Kpa, to należałoby zgodnie z art. 64 par. 1 Kpa podania zawierające jako adres do korespondencji adres skrytki pocztowej pozostawiać bez rozpoznania. Przyjmując jednakże, że to strona wnosząca podanie /tj. wniosek, odwołanie, zażalenie etc./ jest dysponentem treści pisma, to nie można jej odmówić prawa do wskazania