Jakkolwiek z art. 52 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawa budowlanego /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ wynika, że decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego może być skierowana do inwestora, właścicieli lub zarządcy obiektu budowlanego, to stwierdzić należy, iż nawet wówczas, gdy decyzja taka ma być skierowana do inwestora, to stronami postępowania są wszyscy współwłaściciele nieruchomości

Obiektem budowlanym stosownie do art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest nie tylko obiekt wybudowany z użyciem zaprawy murarskiej, ale także kiosk ruchu, pawilon sprzedaży ulicznej wykonywane z różnych materiałów pokrycia namiotu i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozowe obiekty kontenerowe itp.

Rada sołecka nie jest uprawniona do wniesienia skargi do sądu. Radzie sołeckiej nie można bowiem przypisać zdolności sądowej /art. 29 i art. 31 Kpa w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Stosownie do przepisu art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ rada sołecka

Zgodnie z art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa przerwanie postępowania i odłożenie decyzji w czasie może odnosić się tylko do takich sytuacji, w których organ rozpatrujący sprawę nie może jej rozstrzygnąć ze względu na pojawienie się zagadnienia wstępnego wymagającego uprzedniego odrębnego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd.

Na osobie domagającej się rejestracji spoczywa ciężar udokumentowania prawa własności do pojazdu stanowiącego przedmiot rejestracji. Innymi słowy, zarejestrowany może być jedynie pojazd, co do którego uregulowana jest kwestia prawa własności.

Umowa sponsoringu polegająca na odpłatnym umieszczeniu reklam na koszulkach zawodników jest usługą w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Usługi te zgodnie z art. 18 ust. 1 cytowanej ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22 procent.

Celem postępowania opartego na art. 113 par. 2 Kpa nie jest korygowanie rozstrzygnięcia, a jedynie wyjaśnienie przez organ jak rozumie własne rozstrzygnięcie.

Zrealizowanie inwestycji nie stanowi o nieodwracalności skutków prawnych, przesądzając jedynie o stanie faktycznym a nie prawnym sprawy.

Stosownie do przepisu art. 52 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ podatkowy nie może potraktować na równi z zaległością podatkową zwrotu podatku, jeżeli podatnik wykaże, że zwrot nie nastąpił z jego winy. Brzmienie wymienionego przepisu prawa prowadzi do wniosku, że wykazanie przez podatnika braku winy powinno nastąpić w toku postępowania

Korzystający z procedury składu celnego ma interes prawny w kwestionowaniu decyzji organu celnego, mocą której na podstawie art. 65 par. 4 pkt 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ uznano zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wysokości długu celnego.

Za zmianę sposobu użytkowania obiektu niepodobna uznać samej tylko zmiany właściciela, czy użytkownika obiektu oraz nazwy, pod jaką prowadzona jest ta sama działalność.

W sprawie o wyrejestrowanie pojazdu /art. 79 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./, która jest inną sprawą administracyjną niż sprawa o zarejestrowanie pojazdu, właściwość organu ustala się według miejsca zamieszkania strony zgodnie z ogólnymi regułami sformułowanymi w art. 21 par. 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Gdy zostanie skonkretyzowany przedmiot wykonanych prac /ilościowe lub wartościowe ujęcie przedmiotu opodatkowania/ można będzie ocenić jego wartość, względnie posłużyć się szacunkiem /art. 23 par. 1 Ordynacji podatkowej/. W toku dalszego postępowania należy dążyć do ustalenia, co konkretnie zostało wykonane przy założeniu, że w tym czasie inne firmy wykonywały podobne roboty. Dopiero, gdy podatnik

Agencja Celna, która dokonała zgłoszenia celnego towaru w imieniu importera jest osobą zgłaszającą w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 23 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ i w myśl art. 209 par. 3 Kodeksu celnego także dłużnikiem, na którym spoczywa obowiązek zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego /art. 3 par. 1 pkt 3/. Skoro Agencja Celna jako zgłaszająca