Termin do wniesienia odwołania dla osoby, która twierdzi, że jest stroną a która została pozbawiona udziału w postępowaniu przed organem I instancji, liczy się od dnia doręczenia /ogłoszenia/ decyzji stronom, które brały udział w postępowaniu.

Naruszenie przez inwestora art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm. przystąpienie do budowy na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę/ nie przesądza o bezprzedmiotowości postępowania o pozwoleniu na budowę. Nie można bowiem postawić znaku równości pomiędzy inwestorem, który przystępuje do budowy bez uprzedniego uzyskania pozwolenia

Decyzja stwierdzająca wydanie zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa nie eliminuje zaskarżonej decyzji ostatecznej z obrotu prawnego, która nadal kształtuje stosunek prawny. Jednak strona uzyskując stwierdzenie wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa, otrzymuje tytuł prawny potwierdzający możliwość dochodzenia przysługujących jej roszczeń, wynikających z wydania ostatecznej decyzji z naruszeniem

Art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ nie przewiduje możliwości cofnięcia pozwolenia na broń z powodu utraty broni, pouczenie zaś o sposobie przechowywania broni nie łączy się z żadną sankcją.

W drodze wyjątku od ustanowionej w art. 31 ust. 1 ustawy z 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (obecnie w art. 6262 § 3 k.p.c.) zasady, że podstawę wpisu stanowi tylko dokument, podstawą tą może być także przepis prawa, gdy stwierdza nabycie ex lege prawa podlegającego ujawnieniu w księdze wieczystej, bez ustawowego wymogu poświadczenia tego nabycia. Taką właśnie sytuację regulował przepis art

1. Możliwość przypisania oskarżonemu przestępstwa określonego w art. 276 k.k. w postaci ukrywania wskazanego tam dokumentu zachodzi jedynie wówczas, gdy wykazane zostanie, że on sam podjął działanie, w wyniku którego dokument, którym nie miał prawa wyłącznie rozporządzać, został ukryty przed osobą uprawnioną do dysponowania nim, czyli umieszczony w takim miejscu, o którym osoba ta nie wie lub do którego

1. Wymagana przez przepisy dawnej ustawy karnej skarbowej (art. 4 u.k.s.) - podobnie zresztą, jak i obecnego kodeksu karnego skarbowego (art. 4 § 1 k.k.s.) - jako warunek odpowiedzialności karnej, umyślność zachowania się sprawcy, odnosząca się także do przestępstw i wykroczeń z zakresu obowiązków podatkowych, nie może być wywodzona z samego faktu zaistnienia znamion strony przedmiotowej danego czynu

Przewidziana w art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. możliwość zmiany ostatecznej decyzji dotyczy tylko i wyłącznie decyzji niewadliwej. Przepis ten nie może służyć eliminacji wad decyzji pierwotnej, a decyzja zmieniająca nie konwaliduje jej w tym zakresie.

Naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591/, musi występować obiektywnie i odnosić się do realnie istniejącej potrzeby ochrony prawnej. Musi to być interes o charakterze osobistym czyli własny, zindywidualizowany i skonkretyzowany. Interes ten musi wynikać ze ściśle określonego przepisu prawa

Sprzedawca zobowiązujący się umownie do świadczenia usług gwarancyjnych za producenta będącego gwarantem, za wynagrodzenie w formie rabatu od ceny nabywanych towarów, i następnie świadczący tego rodzaju usługi gwarancyjne, realizuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Przepis art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ jednoznacznie określa jako represję w rozumieniu ustawy okres przebywania w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski na mocy skazania w latach 1944-1956, na podstawie przepisów wydanych przez

Wyjaśnienia zawarte w komentarzach do kodeksu postępowania administracyjnego i podręcznikach oraz orzeczenia sądowe /wydawane w odniesieniu do konkretnej sprawy/ nie stanowią obowiązującej wykładni której przestrzeganie jest obowiązkiem organu administracji przy załatwianiu konkretnej sprawy. Organ administracji, rozpoznając konkretną sprawę, dokonuje wykładni przepisów prawa mających do nich zastosowanie

Zbiorcze pojęcie prowadzenia robót budowlanych obejmuje: budowę, montaż, rozbiórkę i remont obiektów budowlanych. Uprawniony więc jest pogląd, że art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ odnosi się do takich robót budowlanych, które wymagają pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, ale które nie są budową w rozumieniu art. 48 tego prawa /np. rozbiórka

Cofnięcie odwołania nie może być uwzględnione, jeżeli prowadziłoby do utrzymania w mocy decyzji naruszającej prawo lub interes społeczny. Umorzenie natomiast postępowania administracyjnego w następstwie cofnięcia żądania przez stronę /wystąpienia o umorzenie przez stronę/ i braku sprzeciwu innych stron jest dopuszczalne, gdy nie jest to sprzeczne z interesem społecznym /art. 105 par. 2 Kpa/. Inne zatem

Przepis art. 29 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ ani żaden inny nie uzależnia wydania decyzji o rozbudowie piekarni od zakończenia budowy piekarni realizowanej na podstawie innej decyzji ostatecznej. Porównanie projektów technicznych budowy piekarni oraz rozbudowy piekarni wskazuje jednoznacznie, że każda decyzja dotyczy innego przedmiotu.