Zgodnie z art. 248 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji w przypadkach wymienionych w art. 247 tej ustawy jest organ wyższego stopnia, lecz uchylając /jako organ II instancji/ wydaną przez organ niewłaściwy decyzję Urzędu Skarbowego, błędnie uznała się jednocześnie za organ właściwy do orzekania w

Przywóz na polski obszar celny towaru, który został uprzednio wywieziony z Polski w ramach wywozu czasowego na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, przez podmiot, który zakupił ten towar na urzędowej licytacji publicznej za granicą, nie jest przywozem powrotnym, a w konsekwencji podlega obowiązkom celnym na ogólnych zasadach.

Za polski samochód kupiony na przetargu zorganizowanym przez niemiecki urząd celny należy się cło, pomimo iż auto nie zostało wprowadzone na niemiecki obszar celny, lecz było już na terytorium tego państwa i tam sprzedał je frankfurcki urząd.

Przedmiotem postępowania prowadzonego w trybie art. 253 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest - w przeciwieństwie do postępowania odwoławczego - ponowne merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy zwrotu nadpłaty lecz dokonanie weryfikacji wydanej już ostatecznej decyzji z jednego tylko punktu widzenia, a mianowicie czy za ewentualną zmianą lub uchyleniem

Uchybienie terminu może być poczytane jako zawinione przez stronę jeżeli godziła się na nie, jakkolwiek mogła mu zapobiec.

Nakaz zaniechania dalszych robót bądź nakaz rozbiórki obiektu lub jego części jest bowiem - w świetle art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U nr 89 poz. 414 ze zm./ możliwy tylko w razie niewykonania obowiązków o jakich mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy.

Wspólnik w postępowaniu merytorycznym mógł wstrzymać na odstąpienie od orzeczenia odpowiedzialności osoby trzeciej ze względu na zasady współżycia społecznego lub inne ważne względy społeczno-gospodarcze, zaś w postępowaniu egzekucyjnym tego rodzaju przesłanki nie mogą stanowić przeszkody do wszczęcia i kontynuowania tego postępowania. Fakt uruchomienia nadzwyczajnych środków wzruszeń decyzji podatkowej

Remont polegający na obłożeniu budynku barwnymi plastykowymi panelami na ruszcie drewnianym wymagał uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Przeprowadzony remont spowodował bowiem zmianę wyglądu budynku w odniesieniu do otaczającej zabudowy /art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i nastąpić może jedynie w przypadku, gdy łącznie spełnione zostaną wszystkie określone w nich przesłanki.

Jakkolwiek ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zawiera definicji "istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego i innych warunków pozwolenia na budowę", o których mowa w art. 36a ust. 1, to należy przyjąć, że istotne są takie zmiany, które naruszają ustalenia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, warunki techniczne przyłączeń

Na podstawie art. 5 pkt 22 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ do załatwiania spraw określonych w art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin

Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na orzeczenie dyscyplinarne organu niepaństwowej szkoły wyższej jest niedopuszczalna.

Nie podlega kontroli sądowej prawidłowość podjęcia przez zakładową organizację związkową decyzji w przedmiocie odwołania swojego członka z pełnionej przez niego funkcji związkowej.

Przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie zawierają przepisu, który zwalniałby import przedmiotów wkładu niepieniężnego, będących towarami w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy o VAT, w celu wniesienia do spółki kapitałowej przez wspólnika /akcjonariusza/ zagranicznego. Oznacza to, że będzie miało miejsce opodatkowanie

Import przedmiotów wkładu niepieniężnego, będących towarami w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, w celu wniesienia do spółki kapitałowej przez wspólnika /akcjonariusza/ zagranicznego, podlega opodatkowaniu jako towar importowany do kraju, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy, ponieważ przepis art. 7 ust

1. Do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 22 poz. 268/ w sprawach zleconych z zakresu administracji rządowej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego organem wyższego stopnia był wojewoda. 2. Celem zmian dokonanych ustawą z dnia 2 marca 2000 r. o

1. Zasada sformułowana w art. 118 k.p.k. odnosi się nie tylko do czynności procesowych stron, ale także i czynności innych uczestników postępowania, w tym podmiotów określonych w art. 521 k.p.k., a nawet do czynności organów postępowania. 2. Przez „uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia” - w rozumieniu art. 45 § 2 kodeksu wykroczeń po nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 28 sierpnia 1998 r. - rozumieć

Organ administracyjny jako organ wydający w I instancji decyzję wymiarową nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Nie jest zatem zasadny zarzut skargi dotyczący ustalenia stanu faktycznego sprawy, a więc w istocie zbadania prawidłowości decyzji wymiarowych. Takie uprawnienie należy do kompetencji organu nadrzędnego nad organem, który wydał decyzję

Decyzję, o jakiej mowa w art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, organ odwoławczy może wydać tylko wówczas, gdy organ I instancji albo w ogóle nie przeprowadził postępowania wyjaśniającego, albo przeprowadzone postępowanie wyjaśniające nie jest wystarczające do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy i jednocześnie brak jest podstawy do zastosowania

1. Usytuowanie przepisów o zabezpieczeniu w Dziale III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i odesłanie do przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ przemawia za tym, że do przepisów tych nie mają zastosowania zasady ogólne postępowania oraz przepisy dotyczące wszczęcia

Ruchomy kiosk przesuwany i przemieszczamy na kołach z miejsca na miejsce, może być uznany za obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Przepis art. 3 pkt 5 tej ustawy wymieniając kioski uliczne, czy pawilony sprzedaży ulicznej nie połączone trwale z gruntem wśród obiektów budowlanych nie połączonych trwale z gruntem zalicza je

Działalność kantorową mogą prowadzić wyłącznie osoby nie karane za przestępstwa wymienione w art. 77 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./. Popełnienie czynu z ww. przepisu spełnia kryteria przestępstwa skarbowego w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe /Dz.U. nr 160 poz. 1063 ze zm./.

Przepis art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zobowiązuje bowiem jedynie organ nadzoru budowlanego do przesłania decyzji wydanej na podstawie pkt 1 tego artykułu organowi właściwemu do zapewnienia lokali zamiennych, a więc w istocie do dokonania czynności technicznej, polegającej na "przesłaniu" decyzji. Organ nadzoru budowlanego nie ponosi natomiast

Regulamin wynagradzania nauczycieli określony przez organ prowadzący szkołę na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. --Karta nauczyciela /Dz.U. 1997 nr 56 poz. 357 ze zm./, ma charakter aktu prawa miejscowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U