Prawo do skorzystania z nadzwyczajnego środka zaskarżenia w odniesieniu do każdego rodzaju orzeczenia nie stanowi zasady konstytucyjnej, a zatem może być ono dowolnie limitowane przez ustawodawstwo zwykłe. Od dnia 1 września 1998 r., to jest od daty wejścia w życie nowego kodeksu postępowania karnego, uprawnienie do wniesienia kasacji od prawomocnego postanowienia kończącego postępowanie sądowe mają

Przepis art. 211 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ powtarza zasadę wprowadzoną w nie obowiązującym już, uchylonym art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./. W wydanych na tle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. orzeczeniach

Nie wymienienie w rejestrze działalności gospodarczej wszystkich miejsc, w których dany podmiot prowadzi działalność, nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów prowadzenia działalności w miejscach nie wymienionych w rejestrze, jeżeli podatnik wykaże innymi dowodami, że faktycznie działalność taka była w tych miejscach prowadzona

Uznanie, że wynajem i dzierżawa obiektów stanowiły działalność gospodarczą Gminy, a nie czerpanie pożytków z prawa własności tych rzeczy w rozumieniu art. 53 par. 2 Kc jest wątpliwe i nie znajduje potwierdzenia w ustalonych faktach ani nie zostało przekonywająco uzasadnione. Sam fakt ujęcia najmu i dzierżawy w klasyfikacji GUS nie przesądza o uznaniu tych czynności za działalność gospodarczą.

Przepisy art. 9 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ nie dają podstaw do wydania nakazu przeprowadzenia postępowania powypadkowego.

W niniejszej sprawie organ administracji niewłaściwie zastosował art. 162 Kpa. Zaskarżona decyzja wydana, więc została bez podstawy prawnej i jest dotknięta wadą nieważności. Nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa wyrażony przez organ administracji, pogląd, iż decyzja o nakazaniu rozbiórki budynku stała się bezprzedmiotowa, gdyż inwestor wykonał nałożone na niego obowiązki wydane

Rzecznik Praw Obywatelskich korzysta z tych samych uprawnień co prokurator, ale realizuje inne zadania i wskazanie w skardze na samo naruszenie prawa przedmiotowego nie będzie wystarczające, jeżeli nie towarzyszy temu wskazanie na naruszenie praw i wolności obywatelskich.

Do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy o wyborze przewodniczącego rady, nie legitymuje powołanie się na naruszenie interesu prawnego, polegającego na zagrożeniu dla demokracji lokalnej.

Stroną umowy mającej na celu przeniesienie własności nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego na rzecz rolnika (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych - Dz.U. Nr 27, poz. 250 ze zm.) mógł być tylko właściciel nieruchomości.

Wobec nie zachowania warunku wyodrębnienia kosztów transportu i ubezpieczenia na fakturze handlowej, przy braku innych przewidzianych prawem dokumentów potwierdzających ich poniesienie w sposób nie budzący wątpliwości, uzasadnione było naliczenie cła od całej wartości towaru uwidocznionej w ujawnionej fakturze.

Polskie Linie Lotnicze LOT muszą kontrolować jedynie paszporty i wizy, także krajów docelowych przy tranzycie przez Polskę. Nie mają obowiązku sprawdzania innych dokumentów, takich jak zaproszenia czy vouchery.

1. Wystawienie przez zagraniczny podmiot faktury na kwotę wyższą nie przesądza, że jest ona wiarygodna i że importer zaniżył faktyczną cenę. Argumentacja oparta wyłącznie na tym, że skoro eksporter wystawił także fakturę na wyższą cenę, to automatycznie należy uznać, że odzwierciedla ona rzeczywistą cenę transakcyjną, ma charakter dowolny i narusza art. 80 Kpa. 2. Dla wszechstronnej oceny wiarygodności

Określenie przez radę gminy rodzaju urządzeń do gromadzenia odpadów nie może sięgać wskazania pojemników na odpady, produkowanych przez konkretnych producentów.

Jeśli importer uzgodnił z eksporterem ceny towaru ustalając, że koszty transportu i ubezpieczenia towaru do miejsca przeznaczenia towaru w kraju importera ponosi eksporter, ale nie ustalił jak będą kształtowały się te koszty na "zagraniczne" i "wewnątrz" kraju i nie wykazał jak faktycznie skalkulował te koszty eksporter, musi liczyć się z tym, że cała ustalona należność za towar stanowi wartość celną