Warunkiem uznania odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych za koszt uzyskania przychodów nie jest przekazanie środków pieniężnych odpowiadającym tym odpisom na odrębny rachunek bankowy, przeznaczony na gromadzenie środków funduszu. Wymienienie w art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym
Skorzystanie przez małżonków z uprawnienia z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wywołuje skutki, które może odwrócić wyłącznie ich rozłączne opodatkowanie w drodze decyzji wydanej w trybie art. 45 ust. 6 tej ustawy i to tylko z tej przyczyny, iż nie spełniali oni przepisanych warunków do łącznego opodatkowania. Konsekwencją
Przepis art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu określić wartość niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania. Ograniczenie się do niejasnego zresztą wyliczenia marży handlowej nie może być uznane za określenie wartości niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania.
Organ odwoławczy obowiązany jest do merytorycznego rozpatrzenia sprawy i skontrolowania postępowania oraz decyzji organu I instancji zarówno z punktu widzenia legalności, jak i celowości. Kontrola organu odwoławczego będzie więc zawsze kontrolą pełną, polegającą na ponownym merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy, co wynika wprost z art. 138 Kpa.
Jeżeli okoliczności zawarcia dwu umów dotyczących zbycia przedsiębiorstwa pozwalają przyjąć, że w jednej z nich chodziło o przejęcie pasywów, a w drugiej aktywów tego przedsiębiorstwa, umowy takie mogą być łącznie traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa.
Bank spółdzielczy udzielający swym udziałowcom kredytów mniej oprocentowanych niż innym kredytobiorcom, co stanowiło dla nich źródło przychodów w rozumieniu art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, odpowiada za nie pobrany zryczałtowany podatek w wysokości 20 procent od uzyskanego w ten sposób przychodu /art. 41 ust. 4
Za czynność urzędową może być uznane jedynie dopełnienie czynności przewidzianej w przepisach prawa materialnego przez powołany do tego organ.
Za działalność usługową w zakresie handlu uważa się sprzedaż w stanie nie przetworzonym nabytych uprzednio produktów /wyrobów/ i towarów w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone w mniejsze opakowania albo rozlane w butelki, puszki lub mniejsze pojemniki.
Skoro skarżący zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak i w skardze podnosili, że syn przeszedł załamanie psychiczne, po którym stał się osobą bezradną i nie umiejącą poradzić sobie z życiem, nie pracował i nie pracuje, nie korzystał z zasiłku dla bezrobotnych ani z pomocy opieki społecznej, to nie sposób organom podatkowym zarzucić, iż traktując wydatek na leczenie syna jako realizację obowiązku
1. Przewidziana w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ możliwość odroczenia terminu czynności przewidzianych w przepisach podatkowych nie może być zrealizowana po upływie tego terminu. 2. Przewidziane w art. 7, art. 8 i art. 9 Kpa obowiązki organu podatkowego informowania, wyjaśniania i czuwania w interesie strony, jak również
Naruszenie przez podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7 w terminie określonym w art. 10 ust. 1 w związku z art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i określenie przez urząd skarbowy zobowiązania w podatku od towarów i usług powoduje utratę przewidzianego w art. 19 ust.
Zgodnie z art. 124 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ jeżeli założenie lub przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacyjnej, a także nadziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń uniemożliwia właścicielowi
1. Pojęcie samowoli budowlanej nie wyczerpuje się w zdarzeniu polegającym na rozpoczęciu budowy bez pozwolenia na budowę, ale także obejmuje jej kontynuację aż do uzyskania wymaganego pozwolenia albo usunięcia materialnych skutków popełnionej samowoli. 2. Skoro postępowanie w sprawie zalegalizowania samowoli budowlanej wszczęte zostało w 1994 r. to w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, czy konieczne
Nie przerywa biegu zasiedzenia wniesienie przez właściciela nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, skargi o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem stwierdzającym nabycie własności w drodze zasiedzenia.
Nie można uznać, że decyzja organu rentowego jest dotknięta błędem (art. 101 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), skoro nie został wzruszony prawomocny wyrok sądu oddalający od niej odwołanie.
Pomijając istotną okoliczność, że nie uwzględnienie kredytów pobranych przez podatnika przy ustalaniu wielkości środków finansowych, którymi dysponował w 1994 r. nie znajdowało żadnego uzasadnienia /kredyt nie był przychodem podobnie jak wynagrodzenie żony/, to dla zaistnienia przesłanki pominięcia księgi podatkowej za dowód wykazać należało na podstawie danych wynikających z tej księgi, że dochód