1. Ujęcie przez podatnika w ewidencji kwoty podatku naliczonego na podstawie faktury wystawionej samemu sobie, nie stwierdzającej zaistnienia sprzedaży, jest naruszeniem obowiązku z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uzasadniającym nałożenie sankcji. Zgodnie z przepisem art. 33 ust. 1 powołanej ustawy nawet

Prawo zastępcy do podpisywania aktów administracyjnych /decyzji, postanowień/ za dyrektora wynika z samej istoty zastępstwa. Nawet gdyby zdarzyło się tak, że pewna grupa spraw została wyłączona od rozpoznawania przez określonego personalnie zastępcę dyrektora izby skarbowej, to podpisanie przez tę osobę rozstrzygnięcia izby w takiej sprawie świadczyłoby jedynie o przekroczeniu kompetencji przez pracownika

Nagrody za wygrane i zremisowane mecze wypłacane zawodnikom i trenerom klubów sportowych zatrudnionym na podstawie umowy o pracę podlegały do dnia 1 lipca 1997 r. wyłączeniu z podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne pracowników jako nagrody o charakterze szczególnym (§ 7 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek

Skoro spółka posłużyła się karnetem ATA niezgodnie z postanowieniami Konwencji celnej dotyczącej ułatwień przy przywozie towarów przeznaczonych do wystawiania albo wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach, sporządzonej w Brukseli dnia 8 czerwca 1961 r. /załącznik nr 2 do Dz.U. 1969 nr 30 poz. 238/ w celu odroczenia zapłaty cła przywozowego, to nie może obecnie powoływać

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w. sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ środki zaskarżenia wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego odrzuca się bez wezwania o opłatę, jeżeli zostały nienależycie opłacone, w sprawach podlegających opłacie w stałej wysokości.

Skoro spółka posłużyła się karnetem ATA niezgodnie z postanowieniami Konwencji celnej dotyczącej ułatwień przy przywozie towarów przeznaczonych do wystawiania albo wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach, sporządzonej w Brukseli dnia 8 czerwca 1961 r. /załącznik nr 2 do Dz.U. 1969 nr 30 poz. 238/ w celu odroczenia zapłaty cła przywozowego, to nie może obecnie powoływać

1. W zakresie stosunków prawa budżetowego obowiązuje zasada, że dozwolone jest tylko to, na co prawo zezwala; oświadczenie woli wyrażone w tekście uchwały powinno być dokładnie określone, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /t.j. Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./, ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600

W niniejszej sprawie wykonawca "umowy pośrednictwa" nie jest agentem importera i nie reprezentuje strony przy dokonywaniu zakontraktowanych czynności. Wykonawcą "umowy pośrednictwa" jest firma litewska, która jest zgodnie z deklaracją celną eksporterem - sprzedającym. Koszty akwizycji i transportu są zatem kosztami poniesionymi przez sprzedawcę, a nie przez wyodrębniony podmiot-agenta, nie stanowią

1. Brak precyzyjnej definicji doradztwa podatkowego powoduje występowanie wątpliwości dotyczących stosowania zwolnień przez podmioty gospodarcze prowadzące działalność w zakresie usług rachunkowych. Wątpliwości tych nie usunęła klasyfikacja rodzajowa, która ukazała się w 1995 r. ani ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475/. 2. Wiedza specjalistyczna pracowników

Z treści art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w innej wysokości niż wynikające z zeznania, musi być wydana zawsze wtedy, kiedy zeznanie podatkowe odbiega od rzeczywistego stanu i to bez względu na to, z jakich przyczyn nastąpiła rozbieżność pomiędzy stanem rzeczywistym

Zarząd gminy nie ma legitymacji do zaskarżenia uchwały kolegium regionalnej izby obrachunkowej w sprawie nieudzielenia mu absolutorium przez radę gminy.

Możliwość przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości przy rozpoznawaniu apelacji (art. 390 § 1 KPC) nie dotyczy spraw o ustalenie prawa majątkowego.

1. Przepis art. 138 par. 2 Kpa stanowi w istocie wyłom w przyjętej przez Kodeks postępowania administracyjnego konstrukcji postępowania odwoławczego. Celem bowiem tego postępowania jest ponowne rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, a strona ma prawo do ponownego merytorycznego załatwienia jej sprawy rozstrzygniętej decyzją organu I instancji. Skutkiem wydania