Zarzut wadliwej oceny skutków prawnych i zakresu przedmiotowego ugody sądowej nie może uzasadniać naruszenia art. 233 § 1 kpc.

Przy nakładaniu obowiązku sporządzenia oceny oddziaływania obiektu na środowisko nie jest istotne, czy zagrożenie środowiska wiąże się ze zwykłym ruchem przedsiębiorstwa, czy też wystąpiło w wyniku ingerencji osoby trzeciej, która zakłóciła ruch przedsiębiorstwa.

Fakt, że osoby posiadające wiedzę na temat okoliczności sporu odmówiły stronie zgody na składanie zeznań nie jest przeszkodą w powołaniu ich na świadków w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji i uzasadnia pominięcie wniosków dowodowych w postępowaniu apelacyjnym (art. 381 KPC).

Osoba będąca projektantem lub przyszłym wykonawcą określonej inwestycji nie może być uznaną w rozumieniu art. 28 Kpa za stronę postępowania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, bo postępowanie to nie dotyczy jej interesu prawnego. Skutkiem tego osoba ta nie może być uznaną za zainteresowaną i uprawnioną w myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu

1. W postępowaniu o stwierdzenie choroby zawodowej organy inspekcji sanitarnej są związane rozpoznaniem choroby podanym w orzeczeniu lekarskim, wydanym w trybie par. 7 i 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ i nie są uprawnione do samodzielnej oceny dokumentacji lekarskiej, prowadzącej do odmiennego rozpoznania schorzenia

1. Spółdzielcza umowa o pracę nie może stanowić podstawy zatrudnienia członków spółdzielni nie będącej spółdzielnią pracy. 2. Prezes zarządu spółdzielni był do czasu nowelizacji Kodeksu pracy ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. kierownikiem zakładu pracy w rozumieniu art. 68 § 1 KP.

Do okresu uprawniającego do zasiłku podlegają zaliczeniu, przypadające przed dniem 1 stycznia 1997 r., między innymi okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności - pod warunkiem, że uzyskiwane wynagrodzenie lub dochód stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej

Użytkowanie bez wiedzy i zgody pracodawcy sprzętów z jego zakładu w prywatnym sklepie współmałżonka pracownika stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku ochrony mienia pracodawcy (art. 100 § 2 pkt 4 KP) i uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP.

Nie jest złamaniem zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy (klauzuli konkurencyjnej) uczestnictwo w spółce, która nie podjęła żadnej działalności i czynności przygotowawczych do niej, a także członkostwo w radzie nadzorczej spółki, której działalność nie zagraża (choćby potencjalnie) interesom byłego pracodawcy.

Przepis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. 1990 r. Nr 4 poz. 19 ze zm.), według którego wypowiedzenie pracownikowi stosunku pracy, w sytuacjach określonych w art. 41 kp, nie jest dopuszczalne między innymi w czasie usprawiedliwionej nieobecności

Każdemu, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone bezczynnością organu gminy, nie wykonującego czynności nakazanej prawem, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, służy prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ prawo do zasiłku nie przysługuje bezrobotnemu, który u ostatniego pracodawcy rozwiązał umowę o pracę za wypowiedzeniem. Takiemu bezrobotnemu zasiłek przysługuje po okresie 90 dni /art. 27 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy/. 2. Okres 90 dni, o którym mowa w art

Roszczenie o przywrócenie do pracy można ocenić jako nieuzasadnione (art. 8 KP w związku z art. 4771 § 2 KPC), jeżeli zachowanie się pracownika było naganne w takim stopniu, że jego powrót do pracy mógłby wywołać zgorszenie innych zatrudnionych, a naruszenie przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia nie było poważne.

1. Obowiązek wskazania pracownikowi przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie bezterminowej umowy o pracę został do art. 30 § 4 KP wprowadzony od dnia 2 czerwca 1996 r., wobec czego nie mógł być wcześniej wywodzony z art. 45 § 1 KP. Zarzutu naruszenia art. 45 § 1 KP nie można więc stawiać pracodawcy, który przyczynę wypowiedzenia dokonanego przed 2 czerwca 1996 r. wskazał w sposób ogólnikowy. 2. Wskazanie

Składnikiem planowych i uzasadnionych rocznych kosztów utrzymania i eksploatacji urządzeń zaopatrzenia w wodę, o jakich mowa w par. 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i odprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 151 poz. 716/ są także uiszczane przez komunalne zakłady wodociągowe

1. W sporze dotyczącym treści pisemnego wniosku pracownika o udzielenie mu urlopu wypoczynkowego oraz adnotacji uczynionej na tym wniosku przez pracodawcę nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu ze świadków lub z przesłuchania stron (art. 473 KPC). 2. Rozwiązanie przez pracodawcę bezterminowej umowy o pracę bez wypowiedzenia ze wsteczną datą rodzi dla pracownika roszczenia określone

W świetle treści przepisów ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ oraz zarządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 października 1995 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów stosowanych przy tym dokumentów /M.P. nr 63 poz. 695/ i przepisów stanowiącej załącznik nr 7 do tego zarządzenia

1. Opłacanie przez stronę podatku rolnego, należnego z tytułu prowadzenia działalności rolniczej, w tym także hodowlanej, nie zwalnia od obowiązku ponoszenia opłat, o których mowa w art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/, należnych z tytułu wprowadzania przez gospodarstwo hodowlane zanieczyszczeń do powietrza. 2.

1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony przez właściwy organ na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67/, lecz nie ogłoszony w wojewódzkim dzienniku urzędowym, do którego uchwalono zmiany w trybie przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ z jednoczesnym

Dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej o przejęciu nieruchomości na własność państwa w części, która nie obejmuje zbytych przez Skarb Państwa /lub gminę/ lokali w budynku znajdującym się na tej nieruchomości wraz z oddaniem w użytkowanie wieczyste na rzecz właścicieli tych lokali ułamkowej części gruntu.