Wejście w posiadanie nieruchomości na podstawie umowy zobowiązującej do przeniesienia jej własności, zawartej w formie aktu notarialnego, nie uzasadnia przyznania przymiotu dobrej wiary posiadaczowi, który wie, że prawo własności nie przysługuje jemu, lecz innej osobie.

Stosownie do przepisu par. 23 ust. 4 rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ nabywca otrzymujący fakturę korygującą obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał. Zasadą z tego przepisu jest zatem obowiązek zmniejszenia podatku naliczonego o kwoty skorygowanego podatku wynikającego

Użyte w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ sformułowanie, iż właściwy organ "może wprowadzić dodatkowe opłaty" roczne oznacza, że organ ten działa według uznania administracyjnego, a więc ma prawo wyboru treści rozstrzygnięcia, byleby wybór ten nie był dowolny i został należycie uzasadniony okolicznościami

Zakład pracy, który wypłaca pracownikom wynagrodzenie ze środków pobranych z banku, dopełnia obowiązku terminowego opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne, jeżeli uiszcza ją do dnia 15 następnego miesiąca (§ 14 pkt 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania

Towary przywożone w ramach umowy leasingu, nadal stanowiące własność leasingodawcy, podlegają odprawie celnej czasowej w trybie art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie wymaga, aby równocześnie z przywozem z zagranicy mienia, osoba przesiedlająca się znajdowała się w kraju.

Istnienie zaległych i wymagalnych zobowiązań z tytułu podatków stanowiących dochody budżetowe stanowi okoliczność uniemożliwiającą skorzystanie z ulgi podatkowej poprzez odliczenie w całości lub części wydatków inwestycyjnych /par. 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego - Dz.U. nr

Art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1994 r. - wyraźnie stanowi, że do wyliczania struktury zakupu przyjmuje się udokumentowane zakupy z tego miesiąca, w którym dokonano zakupu, przy czym za zakup uważa się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według cen

Zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na upływ pięcioletniego terminu z art. 30 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie może uzasadniać uchylenia zaskarżonej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli w chwili wydania tej decyzji przedawnienie jeszcze nie nastąpiło.

1. Dla prawidłowego stosowania art. 27 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, niezbędne jest prowadzenie przez organ podatkowy bieżącej analizy deklaracji podatkowych i terminowości wpłat, którą to analizę ułatwiać powinna prawidłowo i starannie prowadzona karta kontowa podatnika. 2. Okoliczność, że wysokość kwoty należnych odsetek mogłaby

Utworzenie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i powierzenie jej administrowania cudzymi aktywami i pasywami nie zmieniło faktu, że od chwili likwidacji państwowego gospodarstwa rolnego mamy do czynienia z długiem Skarbu Państwa. W tej sytuacji potrącenie zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa jest dopuszczalne /art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r

1. Podstawą dokonania wpisu w księdze wieczystej prawa użytkowania wieczystego na rzecz jednostki badawczo-rozwojowej gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa lub gminy, nie wchodzącego w skład gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, oraz prawa własności budynków, innych urządzeń i lokali, nabytych przez tę jednostkę z mocy art. 2 ust. 1-2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce

1. Przepis art. 328 § 2 KPC, określający przedmiotowy zakres uzasadnienia orzeczeń sądowych, dotyczy wprost orzeczeń wydanych w pierwszej instancji i do orzeczeń drugoinstancyjnych ma zastosowanie „odpowiednie” (art. 392 KPC). Jeżeli więc uzasadnienie orzeczenia pierwszoinstancyjnego, sporządzonego zgodnie z wymaganiami art. 328 § 2 KPC, spotyka się z pełną akceptacją sądu drugiej instancji, to wystarczy

Wniosek strony o ustanowienie dla niej adwokata z urzędu, zawarty w kasacji wniesionej przez stronę osobiście, nie wpływa na ocenę, że kasacja nie spełnia wymagania z art. 3932 § 1 KPC.

Przepisy dotyczące kasacji nie odsyłają do odrębnego postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Dlatego zasady dotyczące odformalizowania postępowania w tych sprawach nie mogą być stosowane do wniesienia kasacji.

Do kosztów przeprowadzenia w postępowaniu sądowym dowodu z opinii biegłego będącego jednostką organizacyjną określoną w § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz.U. Nr 46, poz. 254 ze zm.) nie wlicza się podatku od towarów i usług (VAT).

Oszacowanie wartości nieruchomości nie należy do organu administracji publicznej zarówno I, jak i II instancji, ponieważ organy te nie mogą być jednocześnie organami rozstrzygającymi sprawę i biegłymi w sprawach wyceny nieruchomości.

Wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu.

1. Sprawa zwrotu nienależnie uiszczonego podatku jest indywidualną sprawą z zakresu administracji i jeśli podatnik złożył stosowny wniosek do organu podatkowego, to - w myśl art. 104 Kpa - sprawa ta powinna być załatwiona poprzez wydanie decyzji. Dokonanie zwrotu via facti jest możliwe tylko w sytuacji, gdy nadpłata lub nienależność podatku jest oczywista i gdy nie ma potrzeby prowadzenia postępowania

1. Artykuł 139 Kpa ustanawia zasadę zakazu reformationis in peius. Od tej zasady art. 174 Kpa wprowadza wyjątek; wniesienie przez podatnika odwołania otwiera możliwość pogorszenia jego sytuacji. W celu zapewnienia jednak zasady dwuinstancyjności, organ odwoławczy nie ma kompetencji do zmiany decyzji organu I instancji, a obowiązany jest zwrócić sprawę temu organowi. 2. Nie stanowią podstawy do odliczenia

Odszkodowanie za szkodę poniesioną przez podatnika podatku VAT na skutek zniszczenia rzeczy, ustalone według ceny rzeczy, nie obejmuje podatku VAT mieszczącego się w tej cenie, w zakresie, w jakim poszkodowany może obniżyć należny od niego podatek o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu rzeczy.

Odstępstwa od comiesięcznej praktyki wzywania bezrobotnych choć możliwe, powinny mieć jednak racjonalne uzasadnienie. W szczególności nagłe wezwanie bezrobotnego w dodatkowym terminie powinno być podyktowane przede wszystkim przedstawieniem mu stosownej oferty pracy. Ustawiczne wzywanie bezrobotnych do urzędu pracy /zwłaszcza odległych od miejsca zamieszkania/ jedynie w celu uzyskania ich podpisów

O tym, czy nieuznanie za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg prowadzonych przez podatnika /art. 169 Kpa/ było prawnie uzasadnione, decydują tylko te okoliczności, które zostały podane przez organ podatkowy w uzasadnieniu decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Tymczasem, przywołane w uzasadnieniu decyzji odwoławczej dodatkowe przyczyny pominięcia w postępowaniu podatkowym dowodu z