Czynność cywilnoprawna, w wyniku której nastąpił zakup wierzytelności przez Bank nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Nie może istnieć w obiegu prawnym decyzja, którą w sposób dowolny ustala się wartość udziałów w nieruchomości, nie zważając na jednoznaczne i nie wymagające jakiejkolwiek wykładni brzmienie przepisu.

W interesie ewentualnego podatnika jest przedstawienie materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że jego wydatki znajdują pokrycie w źródłach przychodu już opodatkowanych lub wolnych od podatku.

Natomiast, gdy chodzi o moment powstania nadpłaty, gdy doszło do niej wskutek wykonania świadczenia podatkowego w kwocie wyższej niż należna, chwilą jej powstania jest moment spełnienia świadczenia.

Nie może być pracownikiem Spółki z o.o. osoba, która jest jedynym udziałowcem i dyrektorem Zarządu, bowiem nie powstał w związku z zawartą umową, nazwaną umową o pracę stosunek podporządkowania, będący immanentną cechą stosunku pracy.

Wykorzystanie w deklaracji VAT-7 kwoty podatku naliczonego będącego nadwyżką rozliczenia podatku od towarów i usług odrębnego podatnika, jakim była spółka cywilna, jest bezspornym nadużyciem przysługującego podatnikowi prawa wynikającego z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Powoływanie się przez stronę

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku gdy zakup danego towaru nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym nie podlega odliczeniu w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Przedmiotem decyzji wydanej na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ może być wyłącznie pozbawienie uprawnień kombatanckich. Na podstawie tego przepisu nie może być zatem wydana decyzja o odmowie potwierdzenia uprawnień kombatanckich uzyskanych

Podwyższenie kapitału spółki przez wniesienie wkładu niepieniężnego może nastąpić - w myśl art. 255 par. 1 Kh - jedynie przez zmianę aktu założycielskiego, czyli w drodze uchwały spisanej w formie aktu notarialnego i jej rejestracji, gdyż przed jej zarejestrowaniem zmiana umowy spółki nie ma skutków prawnych /art. 254 par. 1, 2 i 5 Kh/.

Uchwała organu gminy, wyrażająca negatywna opinię o pracy dyrektora szkoły podstawowej prowadzonej przez gminę, wydana w zakresie spraw finansowych i administracyjnych na podstawie art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. nr 95 poz. 425 ze zm./, jest sprzeczna z prawem, a przez to nieważna.

Przepis par. 35 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ nie określa terminu, w którym dokonuje się obniżenia kwoty podatku należnego. Termin ten określa art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

1. Skoro art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie różnicuje sprzedaży, to w celu obliczenia podatku należnego winno się dokonywać podziału całej sprzedaży w proporcjach wynikających z udokumentowanych zakupów w miesiącu, w którym dokonano zakupu. Za takim stanowiskiem przemawia oparcie uproszczonej metody

Par. 35 ust. 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ nie określa terminu, w którym dokonuje się obniżenia kwoty podatku należnego. Obowiązują w tym zakresie przepisy art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Wniesienie właściwego środka odwoławczego jest równoznaczne z wzięciem udziału w postępowaniu w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c. Dokonujący takiej czynności staje się uczestnikiem postępowania, chyba że sąd orzekający odmówi dopuszczenia go w tym charakterze do toczącego się postępowania.

Stosownie do treści art. 46a ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, w wypadku gdy osoba posiadająca towary przywiezione lub nadesłane z zagranicy, w toku czynności kontrolnych nie przedstawi dowodów odprawy celnej lub dowodu zakupu towaru, to należy uważać, że towary te nie były poddane kontroli celnej.

Zadaniem organu odwoławczego nie jest jedynie kontrola prawidłowości dokonanych przez organ I instancji ustaleń, lecz rozpoznanie sprawy w pełnym jej zakresie, z uwzględnieniem wszystkich, również wysuniętych dopiero na etapie postępowania odwoławczego, zarzutów. Dopełnienie przez organ administracji tego obowiązku nakazują wymagania uczciwego procesu /sprawiedliwości proceduralnej/, znajdujące swoje

Z brzmienia przepisu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika, że ustawodawca zezwala na zmniejszenie podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z dokumentów celnych.

Zgodnie z podstawową zasadą państwa prawnego lex retro non agit, nie można stosować wprowadzonych później ostrzejszych przepisów do stanów faktycznych zaistniałych wcześniej. Powyższa zasada ma w pełni zastosowanie do postępowania w sprawach podatkowych. Jedynie w określonych sytuacjach dopuszcza się możliwość zastosowania przepisów późniejszych, obowiązujących w chwili wydawania decyzji, jednakże

Decyzję o odmowie wznowienia postępowania wydaje się wtedy, gdy we wstępnej fazie postępowania wznowieniowego można jednoznacznie stwierdzić, że nie istnieją podstawy wznowienia. Innymi słowy, decyzja taka może być wydana wtedy, gdy w podaniu o wznowienie postępowania w żaden sposób nie wskazuje się podstawy wznowienia przewidzianej art. 145 par. 1 Kpa. Jeżeli natomiast są jakiekolwiek wątpliwości

1. Unormowania art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/ niewątpliwie były pochodną możliwości finansowych Państwa i nie można wykluczyć zmiany przyjętych rozwiązań w przyszłości. Stąd też wolą racjonalnego ustawodawcy

Po nowelizacji nowego Prawa budowlanego /ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dokonanej ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane /Dz.U. nr 100 poz. 465/, w stosunku do obiektów co do których wszczęte zostało postępowanie administracyjne przed dniem 1 stycznia 1995 r. mają zastosowanie przepisy dotychczasowe a więc przepisy ustawy z dnia 24 października

1. Tereny poeksploatacyjne kopalń przed zakończeniem ich rekultywacji są terenami związanymi z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Zakończenie procesu rekultywacji gruntów nie następuje wskutek protokołu odbioru prac rekultywacyjnych, ale w wyniku wydania decyzji administracyjnej, po