Z brzmienia art. 48 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wynika, że to na stronie, nie zaś na organie administracji państwowej prowadzącym postępowanie spoczywa obowiązek wykazania, że obrotu towarowego z zagranicą dokonał inny podmiot.
1. Art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, w brzmieniu obowiązującym w 1996 roku /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, przewiduje, iż opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegaj ą budowle związane wyłącznie z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna. 2. Pojęcie "działalność gospodarcza" użyte w ustawie o podatkach i
Akty normatywne nie podlegają kontroli ich legalności w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w tym nadzorowi przewidzianemu w art. 156 tego Kodeksu. Trafnie w tej sytuacji organ administracji odmówił wszczęcia postępowania z wniosku skarżących o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Ministra Odbudowy z dnia 27 stycznia 1948 r., wydanego w porozumieniu z Ministrem Administracji
Artykuł 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ustanowiony został w celu objęcia choćby częściowym opodatkowaniem ludzi osiągających nielegalne dochody, w szczególności prowadzących działalność gospodarczą w tak zwanej szarej strefie, często powiązanej w taki lub inny sposób z działalnością przestępczą.
W razie niezapłacenia zobowiązania podatkowego powstającego z mocy samej ustawy przez podatnika w pełnej wysokości, organ podatkowy zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wydaje decyzję, w której określa wysokość tego zobowiązania podatkowego a nie różnicę pomiędzy podatkiem, który zobowiązany był zapłacić a podatkiem
Za datę dokonania obrotu towarowego z zagranicą należy uznać dzień dokonania odprawy ostatecznej, a nie dzień dokonania odprawy celnej warunkowej.
Skarga strony wniesiona na podstawie art. 235 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego nie może być w świetle tego przepisu poczytana i rozpoznana jako odwołanie, skoro chodzi o sytuację, gdy skarga złożona została po zakończeniu postępowania ostateczną decyzją, niezaskarżalną odwołaniem wobec takiego charakteru decyzji.
1. Dla realizacji prawa do odliczenia od dochodu darowizn na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie jest istotne, czy cele te są realizowane w formie zinstytucjonalizowanej, czy też przez osoby fizyczne, dla których darowizny te stanowią ich osobisty przychód; istotne jest to, czy darowizna
Uwłaszczenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie narusza praw osób zainteresowanych nabyciem lokali mieszkalnych w budynku położonym na terenie nieruchomości, którą bank został uwłaszczony.
Należności celne nienależnie pobrane w całości lub w części /art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ to takie, które wymierzono w sytuacji, gdy z przedstawionych dowodów w sposób nie budzący wątpliwości wynikało, że zgłoszony do odprawy celnej towar nie podlega cłu lub podlega cłu w niższej wysokości, jak również takie, które wprawdzie były
1. Jeżeli wykonanie obowiązków określonych w art. 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie jest prawidłowe, to oznacza to, iż podatnik nie wykonał zobowiązania w rozumieniu art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Okoliczność ta uzasadnia wydanie
Regulacja z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest o tyle odmienna od regulacji zawartej w art. 168 i art. 169 Kpa, że w przypadku prowadzenia ewidencji innej od wymaganej /różnice muszą być nie tylko w nazwie/, albo braku takowej nie prowadzi się postępowania wyjaśniającego w kierunku usunięcia braku, ale niezwłocznie
Jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży samochodu stanowiła przychód podatnika, a nabywca wystąpił z powództwem o zwrot świadczenia w związku z wadą prawną samochodu, wydatki podatnika na wpis sądowy i koszty zastępstwa procesowego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.