Artykuł 36 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 28 poz. 230 ze zm./ jest przepisem wyłącznie kompetencyjnym. Przepis ten określa jedynie organ właściwy do orzekania w sprawach o przywrócenie stosunków wodnych na gruntach do stanu poprzedniego i nie może stanowić samodzielnej podstawy rozstrzygnięcia.

Skoro nie była prowadzona przez spółkę /zgodnie z przepisami zarządzenia Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności z dnia 9 maja 1989 r. w sprawie używania samochodów osobowych, motocykli i motorów do celów służbowych - M.P. nr 16 poz. 117/ ewidencja przebiegu pojazdu, przeto brak było podstaw do uznania za koszt uzyskania wydatków związanych z używaniem samochodu /rat leasingowych, zakupu paliwa, części

Roszczenie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego do sprawcy szkody – posiadacza pojazdu mechanicznego, który nie dopełnił obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu – o zwrot odszkodowania wypłaconego poszkodowanemu (na podstawie art. 51 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r., nr 11, poz. 62) przedawnia się w tym samym

Jeśli zawarte umowy zlecenia nie zawierają postanowień zobowiązujących do zrefundowania kosztów ubezpieczenia i zakwaterowania w hotelu zleceniobiorców, to uznać należy, że między tymi wydatkami a uzyskanym przychodem brak było bezpośredniego związku.

Treść unormowań dotyczących samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie nie daje podstaw do precyzowania tak kategorycznej zasady, jak to uczynił organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji, że specjalność architektoniczna winna być rozumiana jako jednolita całość, nie podlegająca dalszym podziałom na zakresy.

Przesłanki warunkujące zwrot wywłaszczonej nieruchomości różnią się od przesłanek dopuszczających rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego. W szczególności istnienie przesłanki do zwrotu nieruchomości poprzedniemu właścicielowi nie wystarczy do rozwiązania umowy użytkowania wieczystego, jeżeli użytkownikowi wieczystemu nie można zarzucić, że wykorzystuje grunt w sposób oczywiście sprzeczny z jego

Ustawa z dnia 24 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ nie precyzuje w jakiej formie miałoby nastąpić udzielenie informacji - ustnie, na piśmie czy w jakikolwiek inny sposób. Nie można zatem, zdaniem Sądu, przyjąć, że generalnie prawo domagania się informacji obejmuje prawo do określenia formy w jakiej informacja ma być udzielona /choć w niektórych przypadkach, np. domagania

1. Zasadą ogólną Prawa budowlanego z 1994 r. jest obowiązek uzyskania przez inwestora pozwolenia na budowę na realizację wszelkiego rodzaju obiektów budowlanych i wykonywania wszelkich robót budowlanych chyba, że przepisy art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ obowiązku uzyskania pozwolenia nie wymagają. 2. Istotną i jedyną przesłanką nakazania rozbiórki

Przy rozstrzyganiu sprawy o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu ani organy administracyjne, ani sąd administracyjny nie są władne dokonywać oceny obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego ani zachowania procedury jego uchwalania. W postępowaniu tym dokonuje się wyłącznie badania zgodności projektowanej inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na podstawie

Skarbowi Państwa (Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych) nie przysługuje hipoteka ustawowa na zabezpieczenie zobowiązań pracodawcy z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.

1. Zwrot "w celu" użyty w art. 15 ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby więc określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu

Jeżeli w sprawie o nakazanie rozbiórki obiektu budowlanego lub jego części, którego budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/, mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, przepisu art. 49 ust. 1 tej ustawy nie stosuje się.

Prokurator może wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwałę organu gminy bez wezwania przed wniesieniem skargi właściwego organu gminy do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Podstawą prawną decyzji w sprawach dotyczących obrotu towarowego z zagranicą, obowiązków celnych, zasad postępowania celnego ustroju organów celnych mogą być tylko przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ z uwzględnieniem warunków i ograniczeń określonych w innych przepisach prawa i umowach międzynarodowych.

Zdanie pierwsze w art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zawiera przepis szczególny w stosunku do art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, wydanie więc decyzji określającej inną /niż zeznana/ wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest

Organy administracji państwowej podporządkowane są podstawowym zasadom płynącym z kodeksu postępowania administracyjnego, w tym i z art. 8 i art. 9, nie tylko z chwilą wszczęcia sformalizowanego postępowania administracyjnego, ale także wcześniej, czyli zawsze, kiedy swoimi działaniami lub zaniechaniami wpływają na zdarzenia, które w przyszłości mogą się stać okolicznościami faktycznymi decydującymi

Podatnikami podatku od towarów i usług są w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ również "jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej" a więc i spółki cywilne osób fizycznych. Niewykonanie obowiązku z art. 9 ustawy wyklucza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego VAT.

Spór na tle przewidzianego w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze z.) prawa do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej jest sporem z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 KPC). Na podstawie tego przepisu pracownik może domagać się przez sądem zobowiązania pracodawcy do zwolnienia go

Nie stanowi samowolnego uchylania się od wykonywania pracy, w rozumieniu art. 65 § 1 KP zdanie 1 (porzucenia pracy), zachowanie się pracownika polegające na stawianiu się w zakładzie pracy i odmowie wykonywania pracy wyznaczonej mu przez pracodawcę, jeżeli przyczyną takiego zachowania jest oparte na realnych podstawach przekonania tego pracownika (znajdujące wyraz w wytoczonym przez niego procesie)

Pracownikowi nie przysługuje prawo podmiotowe do podwyższenia wynagrodzenia o 30% od pracodawcy, będącego spółką akcyjną, w sytuacji gdy w umowie sprzedaży części akcji tej spółki kupujący zobowiązał się wobec sprzedającego (Skarb Państwa) do spowodowania, aby spółka podwyższyła o 30% wynagrodzenia jej pracowników przed upływem dwóch miesięcy od dnia podpisania umowy pod rygorem kary umownej w wysokości