Zakładowe porozumienie płacowe mogło postanowić, że nagroda jubileuszowa przysługuje pracownikom najwcześniej po upływie 5 lat od nabycia uprawnienia do nagrody na podstawie uprzednio obowiązującego porozumienia. W takiej sytuacji bieg przedawnienia roszczenia o nagrodę jubileuszową rozpoczynał się z upływem wspomnianego okresu pięcioletniego, a nie z upływem okresu zatrudnia uprawniającego do danej

Skutkiem przejęcia części zakładu pracy przez inny podmiot jest jego wejście w rolę nowego pracodawcy wszystkich pracowników, którzy przedmiotem swego zobowiązania byli związani z działalnością przejmowanej części zakładu, przy czym skutek ten nie zależy od liczby zatrudnionych, a więc może obejmować jedną osobę (art. 231 § 1 KP).

Kompetencja stron porozumienia o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania nie obejmowała odstąpienia w całości bądź w części od świadczeń deputatowych lub ich pieniężnych ekwiwalentów przysługujących zakładowym emerytom i rencistom na mocy wcześniej zawartych układów zbiorowych pracy. Taką kompetencję przyznał dopiero przepis art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks

Fakt nie wpisania do księgi przychodów i rozchodów zakupu towarów handlowych pozwala organowi podatkowemu nie uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym. Przepisy art. 169 par. 1 Kpa stanowią, że za dowód w postępowaniu podatkowym służą księgi prowadzone przez podatnika rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Odmowa uznania za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg podatkowych, upoważnia organy

Dopóki nie zostało wszczęte postępowanie o zmianę dotychczasowej decyzji o lokalizacji - stanowiącej przesłankę wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego - brak jest podstaw do zawieszenia tego postępowania w oparciu o art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa. Rozważania inwestora o ewentualnej zmianie przebiegu inwestycji nie mogą być uznane za zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Rozstrzygnięcie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej o przydziale limitu produkcji i sprzedaży cukru dla indywidualnego producenta /art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym Dz.U. nr 98 poz. 473/ jest decyzją administracyjną.

W odniesieniu do działań organów administracji publicznej w sferze, w której występuje jakikolwiek element władztwa administracyjnego nie ma zastosowania zasada: " co nie jest zakazane jest dozwolone". W demokratycznym państwie prawnym, działania tychże organów muszą mieć umocowanie ustawowe. Odstąpienie od tej reguły byłoby zaprzeczeniem wyprowadzanych z art. 1 Konstytucji RP założeń i wartości.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej spółki, że obowiązujące w 1993 r. przepisy art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie pozwalały na zakwestionowanie poczynionych wydatków na rzecz współmałżonków wspólników, w sytuacji gdy postępowanie podatkowe wykazało

Podmiot ubiegający się o koncesję na import paliw płynnych musi legitymować się tytułem prawnym do nieruchomości, na terenie której sprowadzone paliwo będzie magazynowane. Nie wystarczy porozumienie z firmą dysponującą magazynami, na podstawie którego ma dojść do zawarcia umowy w sprawie usługowego magazynowania paliw.

Zaniechanie poboru podatku możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do tych zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął. Upływ terminu płatności podatku /podobnie raty podatku, zaliczki na podatek/ powoduje, że powstaje zaległość podatkowa, w stosunku do której stosowane być mogą jedynie przepisy dotyczące umorzenia zaległości podatkowych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980

Wypłaty z tytułu udziałów w posiedzeniach zarządu spółki będącej osobą prawną, nazwane dietą ryczałtową, są zwolnione wyłącznie do wysokości określonej w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych, obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych /par. 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy

W wypadku skargi na bezczynność organu /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przez "wyczerpanie środków odwoławczych" o jakich mowa w art. 34 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć wyczerpanie środka prawnego służącego na drodze administracyjnoprawnej, przewidzianego w art. 37 par. 1 Kpa.

Interpretacja art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w kontekście zawartego w niej art. 25 ust. 1 prowadzi do wniosku, że z dochodu osiągniętego od początku roku należy pokrywać najpierw 1/3 straty z roku /lat/ ubiegłego /ubiegłych/, a dopiero od pozostałych dochodów obliczać i wpłacać zaliczki.

Poręczyciel nie może uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli z powodu błędu wywołanego podstępnie przez dłużnika co do jego wypłacalności w dacie poręczenia.

Po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ organ administracji publicznej nie może wydać na podstawie art. 218 par. 1 w związku z art. 217 par. 2 pkt 2 Kpa zaświadczenia, iż osoba, która nie została wskazana jako najemca w decyzji administracyjnej o przydziale lokalu mieszkalnego, jest najemcą lokalu.

Jeżeli wywłaszczona nieruchomość zostanie wykorzystana zgodnie z celem wywłaszczenia, to późniejsza zmiana sposobu jej wykorzystania nie może prowadzić do powstania obowiązku jej zwrotu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

1. W obecnym stanie prawnym przy egzekwowaniu obowiązku opróżnienia lokalu wynikającego z orzeczenia sądowego, zaopatrzonego klauzulą wykonalności, mają zastosowanie zasady prowadzenia egzekucji, określone w art. 26 - 55 i art. 141 - 147 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Te zaś przepisy, a zwłaszcza art. 29 powołanej ustawy

W stosunku do funkcjonariuszy policji, granice przysługujących im norm zaludnienia określone zostały w par. 4 zarządzenia nr 49 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 maja 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału i opróżniania oraz norm zaludnienia lokali mieszkalnych będących w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych lub podległych mu organów, a także szczegółowych zasad przydziału i opróżniania

Wynikający z treści art. 464 § 2 k.p.k. obowiązek sporządzenia kasacji przez adwokata nie może polegać na odwołaniu się przez adwokata do treści własnoręcznego pisma skazanego.

Przepis art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ ma również zastosowanie do postanowień wydawanych przez zarząd gminy w sprawach z zakresu administracji publicznej.

W świetle przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej /Dz.U. nr 20 poz. 106 ze zm./ oraz ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych /Dz.U. nr 30 poz. 181/, obowiązujących w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze

Pod rządami art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wadliwe pouczenie o obowiązku wniesienia skargi za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję, nie może skutkować odrzuceniem skargi strony, która zastosowała się do zawartego w decyzji pouczenia i skargę do Sądu wniosła - zgodnie z pouczeniem - zachowując ustawowy termin

1. Wyznacznikiem czynności lub aktu "z zakresu administracji publicznej" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest to, żeby czynność lub akt upoważnionego organu miały na celu bezpośrednie wywołanie skutków o charakterze publicznoprawnym w stosunku do podmiotów nie powiązanych organizacyjnie z organem orzekającym

1. Podatnik ma prawo współdziałania z organem celem wyjaśnienia prawdy obiektywnej. Jeżeli podatnik nie korzysta z tego prawa i nie zgłasza się mimo wezwań organu podatkowego celem złożenia wyjaśnień i przedłożenia dowodów lub posługuje się w tym celu inną osobą, która nie ma dostatecznych wiadomości co do spornych między stronami faktów, nie może w późniejszym postępowaniu powoływać się na fakt naruszenia