I. Podmiotem przestępstwa określonego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. nr 27, poz. 584) może być każda osoba posiadająca wyroby określone w tym przepisie. II. Przedmiotem tego przestępstwa mogą być również wyroby uzyskane za pomocą przestępstwa lub wolne od cła, a wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 5 i 6 cytowanej ustawy, jeśli ich ilość

1. Prawidłowe zastosowanie przepisu art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga ustalenia i rozważenia wszystkich przesłanek wymienionych w tymże przepisie oraz art. 21 ust. 5. Decyzje jakie w tej mierze zapadają nie sa oparte na tzw. uznaniu administracyjnym. 2. Wadliwe i sprzeczne z hipotezą przepisu art

Warunki dotyczące terminu rozpoczęcia i zakończenia budowy określone w umowie o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste /art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ są wiążące również dla następcy prawnego użytkownika wieczystego, z którym gmina /lub Skarb Państwa/ zawarła umowę o oddanie gruntu w użytkowanie

Powstanie nadpłaty podatku z winy płatnika nie wyłącza oprocentowania nadpłaty /art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Zgodnie z przepisem par. 62 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ zwalnia się od opłaty skarbowej przedsiębiorstwa państwowe od umów sprzedaży zorganizowanych części tych przedsiębiorstw. Zwolnienie podmiotowe nie dotyczy obu stron umowy sprzedaży, lecz jedynie przedsiębiorstwa sprzedającego zorganizowaną część

Postanowienie sądu apelacyjnego w przedmiocie stwierdzenia dopuszczalności ekstradycji (art. 533 § 1 zd. 2 k.p.k.) jest prawomocnym orzeczeniem kończącym postępowanie sądowe w rozumieniu art. 463 § 1 k.p.k.

Wniosek o ściganie złożony przed dniem 1 stycznia 1996 r. stał się – z chwilą wejścia w życie art. 5 § 3 zdanie 2 kpk – „odwołany”, ale oświadczenie o jego cofnięciu dokonane przed tym terminem wcale nie stało się skuteczną czynnością procesową i nie przeistoczyło się w „cofnięcie wniosku”, o którym mowa w tym przepisie. Przewidziane w nim oświadczenie o cofnięciu wniosku o ściganie można złożyć także

Postępowanie w sprawach podatkowych jest postępowaniem administracyjnym, co przesądza o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Działu III Kpa.

1. Przepis art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ daje podstawę do ustanowienia w drodze decyzji użytkowania wieczystego gruntu, nie daje natomiast podstawy do przeniesienia własności budynków. 2. Przyjęcie przez organ wadliwej podstawy stwierdzenia nieważności decyzji nie stanowi rażącego naruszenia prawa

Okoliczności związane z długotrwałym cyklem budowlanym i załatwianiem spraw są bez znaczenia w sprawie skoro zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ uzależnione zostało od konkretnych zdarzeń nabycia /wydatkowania na nabycie/ lokalu w ściśle określonym czasie - nie później niż w okresie

Sprawy o roszczenia majątkowe ze stosunku służbowego strażaka Państwowej Straży Pożarnej rozstrzygane są w drodze decyzji administracyjnej przez właściwe organy Straży Pożarnej.

Zakwestionowanie wydatków w związku z ich niezgodnym z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ ewidencjonowaniem nie daje podstaw do uznania, że zakwestionowane wydatki nie zostały w ogóle poniesione. Niedookreślenie celu wyjazdu w ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi wystarczającego

Organ podatkowy wydając decyzję umorzeniową na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może odmówić umorzenia zaległości podatkowych także wówczas, gdy istnieją przyczyny społeczne lub gospodarcze uzasadniające umorzenie.

Do kompetencji rady gminy zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy wyłącznie określenie wysokości stawek podatku od nieruchomości i tylko w granicach określonych w tym przepisie. Zróżnicowanie stawek podatku od nieruchomości w zależności od tego czy podatnik jest stałym mieszkańcem gminy, czy też nie, stanowi niedopuszczalną

Stosownie do art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sąd może na wniosek strony lub z urzędu wstrzymać wykonanie określonego aktu /decyzji, postanowienia/ organu administracji, ale dotyczy to aktu zaskarżonego.

1. Jeżeli Urząd Skarbowy nie kwestionował wyliczenia podatku wynikającego ze złożonego wcześniej zeznania podatkowego, a następnie nie uwzględnił skorygowanego przez podatnika zeznania, to brak było podstaw prawnych do wydania decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. 2. Uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 1995 r. daje możliwość odzyskania części uiszczonego podatku również członkom

1. W roku podatkowym 1993 wolą ustawodawcy było objęcie odpisami wszystkich składników majątku trwałego, które wymienione zostały w par. 4 ust. 4 pkt 2-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /

Pobieranie przez skarżącą, inwalidkę II grupy, zasiłku dla bezrobotnych nie może skutkować odmowy przyznania jej zasiłku stałego w oparciu o przepis art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./.

W sytuacji bezczynności organu w sprawach stwierdzenia choroby zawodowej Sąd, zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, uwzględniając skargę, może orzec jedynie o obowiązku wydania decyzji w przedmiotowej sprawie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu rozstrzygnięcia ani też bezpośrednio orzekać o stwierdzeniu tej choroby

Przesunięcie przychodu zaksięgowanego w 1992 r. do przychodu z 1991 r. powodowało jednocześnie konieczność uwzględnienia kosztów tego przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 obowiązującej w 1991 r. ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/. Jednostronne przesunięcie przychodu bez uwzględnienia jednocześnie kosztów uzyskania tego przychodu stanowiło

Instytucja z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie może spełniać funkcji sankcji, a jej celem jest złagodzenie skutków finansowych powstania zaległości podatkowych czy innych należności w szczególnych przypadkach gospodarczo i społecznie uzasadnionych. Trzeba inaczej oceniać sprawę umorzenia nadmiernie pobranej dotacji

W sytuacji, gdy użytkownik wieczysty zobowiązał się po raz kolejny do rozpoczęcia budowy lecz budowy tej nie rozpoczął a następnie zawarł warunkową umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki, odstępując tym samym ponownie od wykonania zobowiązania wynikającego z umowy użytkowania wieczystego - uznanie, że zarząd gminy w takim przypadku powinien skorzystać z prawa pierwokupu stosownie do

Najemcy, który w ramach stosunku najmu lokalu mieszkalnego ma prawo do używania strychu i korzystając z tego prawa zbudował na strychu pomieszczenie dla hodowanych gołębi służą procesowe uprawnienia strony w sprawie o przywrócenie stanu użytkowania strychu zgodnego z jego przeznaczeniem, prowadzonej na podstawie przepisów prawa budowlanego przeciwko właścicielowi bądź zarządcy obiektu budowlanego.

1. Instytucja umorzenia zaległości podatkowych ma charakter wyjątkowy. Analizując sytuację życiową i materialną podatnika, organy administracji uznały, że nie zachodzą przesłanki, które wskazywałyby, że spłata lub wyegzekwowanie należności wpłynie w sposób istotny na warunki egzystencji podatnika. Prowadzi on nadal działalność gospodarczą przynoszącą dochody, choć - jak podniósł w skardze - wzrastająca