Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy do uznania określonego kosztu za koszt uzyskania przychodu; reguluje jedynie zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów.

Badając, w granicach zakreślonych w art. 200 par. 2 Kpa słuszność skargi, organ odwoławczy dokonuje jej oceny na podstawie materiału dowodowego zebranego w postępowaniu instancyjnym - przed wydaniem decyzji ostatecznej.

Właściwym rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych od dnia 19 maja 1993 r. są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w Wojskach Ochrony Pogranicza z chwilą przyjęcia do służby w Straży Granicznej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462/ na skutek zgłoszenia się żołnierza do tej służby /art. 151 ust. 1 cytowanej ustawy/ nie kończy przebiegu służby - jest ona kontynuowana w nowej formacji /art. 151 ust. 3 cytowanej

Niedopuszczalne jest, aby podatnik samodzielnie zmieniał zapisy w otrzymanej fakturze i przyjmował do rejestru zakupu inne wielkości podatku VAT niż wynikające z dokumentu źródłowego jakim jest faktura.

Właściwym do rozpoznania wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Najwyższego jest sąd I instancji.

Przypadki zakazu zwolnienia kobiety policjanta określone w przepisie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ dotyczą wyłącznie sytuacji, gdy inicjatywa takiego zwolnienia spoczywa po stronie przełożonych /art. 41 ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2 pkt 2, 3 i 5/, a nie uprawnionego. Przepis art. 41 ust. 3 w sposób wyczerpujący normuje kwestie związane ze zwolnieniem

Pominięcie w uchwale rady gminy stawki podatku od nieruchomości, dla określonej grupy podmiotów i przedmiotów opodatkowania, stanowi o niewypełnieniu w drodze przepisów gminnych obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych i nie jest zwolnieniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 tej ustawy.

Zwolnienie od obowiązku prowadzenia księgi podatkowej lub poszczególnych czynności z zakresu prowadzenia ksiąg, przewidziane w par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ma charakter fakultatywny, jest pozostawione uznaniu organu podatkowego.

Art. 6 ustawy z dnia 6 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ stanowiący, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, ma powszechne zastosowanie dla wszystkich podatków. Jedynym wyjątkiem od zasady wyrażonej w wyżej wymienionym artykule jest rozwiązanie przewidziane w art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635/ nie przewiduje możliwości zwolnienia podatnika od obowiązku założenia i prowadzenia ewidencji przychodów i zakupów. Natomiast możliwość takiego zwolnienia przewidziana jest dla podatkowej księgi przychodów i rozchodów /par. 6 rozporządzenia Ministra

Utworzenie rezerw na pokrycie należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona /art. 12 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym - Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ jest dopuszczalne tylko i wyłącznie wtedy, gdy podatnik podejmuje wszelkie przewidziane prawem środki prawne ściągnięcia wierzytelności od dłużnika i okażą się one bezskuteczne. Nie można tworzyć takiej

Zawarte w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uprawnienie podatnika do obniżenia w czasie ściśle oznaczonym kwoty podatku należnego wyłącza taką możliwość w czasie innym niż ustawowo zakreślony. Stosownie do art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenie kwoty podatku

1. Zaliczenie świadczenia usług przewozowych na liniach podmiejskich do kategorii prawnej "lokalnego transportu zbiorowego" zależy od uznania przez jedną lub więcej gmin wspólnie, iż linie te zaspokajają zbiorowe potrzeby mieszkańców tej gminy lub gmin łącznie lub rozdzielnie. Chodzi zatem o ocenę wystąpienia potrzeb, a następnie zapewnienia ich zaspokajania w sposób trwały i nieprzerwany, a zarazem

Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie upoważnia rad gmin do wydawania uchwał w przedmiocie stosowania ulg w opłatach lokalnych.

Organy podatkowe przy wymiarze podatku od nieruchomości są związane zapisami w ewidencji gruntów i budynków; nie są uprawnione do dokonywania własnych ustaleń w tym przedmiocie.

Korzystanie ze zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego od przychodów z prowadzonej działalności handlowej nie uprawnia do zwolnienia od obowiązku uiszczenia opłaty targowej, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.

Art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ daje prawo podatnikom do ubiegania się na ich wniosek o rozłożenie zaległości podatkowych na raty. Jednak jest to decyzja uznaniowa organów podatkowych.

Prawo użytkowania wieczystego wygasa przy wywłaszczeniu, a własność gruntu nadal przysługuje Państwu. Przywrócenie zatem prawa, które wygasło nie jest możliwe.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wyraźnie stanowi, że płatność podatku może być rozłożona na raty na wniosek podatnika i dotyczy wyłącznie podatników. Rozwiązanie to nie ma więc zastosowania do płatników.

Od dnia 19 maja 1993 r. właściwe rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 kodeksu pracy.

Podatnik, który po wejściu w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ prowadził działalność w taki sposób, jakby był podatnikiem tego podatku, a następnie złożył oświadczenie w trybie art. 48 w zw. z art. 14 ust. 2 tej ustawy, nie może korzystać z uprawnienia do odliczenia od należnego podatku, kwoty podatku naliczonego