Ustalenie co do zdolności do sprawowania opieki nad inwalidą I grupy przez innego niż poborowy członka rodziny, zaliczonego do II grupy inwalidów, przewidziane w par. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1989 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 68 poz. 413/, może być dokonane tylko
Roszczenia związane z kosztami rozbiórki obiektów zniszczonych na skutek eksploatacji górniczej nie są objęte przepisem art. 59 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /TJ. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/. Do rozpoznania roszczeń związanych z tymi kosztami nie są właściwe Komisje do spraw Szkód Górniczych lecz sądy powszechne w postępowaniu cywilnym.
Nieważna jest uchwała rady gminy ustalająca opłatę administracyjną "za stwierdzenie wiarygodności podpisu i protokół przesłuchania świadka w sprawach nie będących przedmiotem postępowania administracyjnego".
Stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ zawieszenie prawa do wykonywania zawodu następuje w wypadku podjęcia pracy w organach wymiaru sprawiedliwości, w organach ścigania lub notariacie co oznacza, iż wpisanie sędziego, prokuratora i innych osób, wymienionych w art. 26 tej ustawy, może nastąpić tylko z jednoczesnym zawieszeniem
Brak podstaw prawnych do wprowadzenia opłaty administracyjnej w przypadku, gdy dana czynność urzędowa należy do właściwości organów administracji rządowej. Nieważna jest uchwała rady gminy ustalająca opłatę administracyjną za czynności kontrolne, związane z ustaleniem lokalizacji i kontrolowaniem szyldów i reklam umieszczonych na budynkach.
1. Brak wypełnionego i podpisanego przez stronę formularza "Zgłoszenie pobytu stałego" wyłącza możliwość dokonania zameldowania na pobyt stały w drodze czynności rejestracyjnej rodzącej skutki prawne. 2. Nie jest dopuszczalne wydanie decyzji rozstrzygającej wątpliwości na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174
Zwykłe trudności jakie napotykają rozpoczynający i rozwijający działalność gospodarczą nie mogą być traktowane - w obowiązującym stanie prawnym - jako przesłanki indywidualnego zaniechania ustalania i poboru podatków na podstawie art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.
1. Stwierdzenie, że nieruchomość jest zbędna na cel uzasadniający wywłaszczenie - lub obecnie - cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 30 poz. 127/ oznacza, iż nieruchomość jest nadal we władaniu Skarbu Państwa. 2. Postępowanie administracyjne o zwrot wywłaszczonej nieruchomości podlega
Art. 14 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zobowiązuje radę gminy zarówno do zarządzenia poboru podatku od posiadania psów w drodze inkasa, jak i do wyznaczenia inkasentów tego podatku.
Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz przepisy ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ nie zawierają zakazu łączenia stanowiska zastępcy burmistrza ze stanowiskiem sekretarza gminy.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ ustalenie kosztów odtworzenia budynków i lokali winno być dokonywane metodą kosztorysową. Inne metody są dopuszczalne o tyle, o ile pozwalają na ustalenie kosztów odtworzenia budynków i lokali, a następnie na ustalenie ich aktualnej ceny - po uwzględnieniu
Do czasu doręczenia decyzji stronie lub jej ogłoszenia, organ administracji nie jest związany swoją decyzją, może ją zmienić w dowolny sposób.
Wygaśnięcie stosunku pracy na podstawie art. 33 art. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 21, poz. 124) wyłącza zastosowanie art. 177 § 3 kodeksu pracy.
Do ustanowienia odrębnej własności lokali w postępowaniu o zniesienie współwłasności i dział spadku po dniu 1 października 1990 r. stosuje się przepisy art. 136 i 137 kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321), bez względu na datę powstania współwłasności lub otwarcia spadku.
Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego niedopuszczalna jest zmiana prawomocnego postanowienia sądu ustalającego treść aktu urodzenia w trybie dekretu z dnia 22 października 1947 r. o ustalaniu treści sporządzonych za granicą aktów stanu cywilnego obywateli polskich (Dz.U. RP Nr 65, poz. 392), natomiast dopuszczalne jest sprostowanie tego aktu.
Zasada in dubio pro reo odnosi się do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznymi, nie wolno jednakże rozumieć jej jako reguły swoistego, uproszczonego traktowania wątpliwości. Wszelka wątpliwość w zakresie ustaleń faktycznych powinna być wyjaśniona i usunięta przez wszechstronną inicjatywę dowodową organu procesowego i gruntowną analizę całego dostępnego materiału dowodowego. Dopiero gdy po wykorzystaniu
"Argumentacja celowościowa" mająca usprawiedliwiać rażące naruszenie prawa, godzi w autorytet samych organów administracji, które zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ działają na podstawie przepisów prawa oraz stoją na straży praworządności /art. 7 Kpa/.
1. Granicami obiektów wymienionych w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ są tereny nieodzowne do ich funkcjonowania wykorzystywane przez użytkowników tych obiektów. 2. Nie musi być przeszkodą w udzieleniu zezwolenia na sprzedaż alkoholu, bliskie sąsiedztwo miejsc sprzedaży napojów alkoholowych
Dla użytego w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 1984 r. w sprawie ulg podatkowych z tytułu inwestycji /Dz.U. nr 60 poz. 307/ pojęcia "budynek" punktem odniesienia powinna być treść tego pojęcia, jaką można odczytać z przepisów regulujących prawne aspekty powstawania i utrzymywania "budynków", a więc z prawa budowlanego.
I. Nie jest dopuszczalne skazanie sprawcy fałszywych zeznań za przestępstwo z art. 247 § 1 k.k., jeżeli w postępowaniu karnym, w którym występował jako oskarżony, złożył je uprzednio w charakterze świadka na okoliczności związane z zarzucanym mu czynem. II. Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie protokołu zeznań złożonych przez oskarżonego w charakterze świadka jako innego dokumentu, o którym
Kierownik zakładu pracy nie ma obowiązku zawiadomienia na podstawie art. 38 §1 k.p. o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę działających w zakładzie pracy organizacji związkowych w sytuacji, gdy pracownik niezrzeszony nie wskazał do obrony swoich praw zakładowej organizacji związkowej, która wyraziła na to zgodę.
Użyte w par. 20 pkt 1 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat /Dz.U. nr 61 poz. 357/ sformułowanie "0,3 procent wartości celnej towaru za każdy dzień opóźnienia, nie mniej jednak niż 50 tys. zł." dotyczy stawki opłaty za każdy dzień nieterminowego dostarczenia towaru celnego do organu celnego, a nie
1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek podwójnej karalności czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych). 2. Sąd państwa przejmującego
Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia, jest wyłączony na podstawie art. 30 § 1 pkt 7 k.p.k. od dalszego udziału w sprawie nie tylko wówczas, gdy orzeczenie to zostało uchylone przez sąd odwoławczy a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania, ale także wtedy, gdy orzeczenie to traci moc na podstawić przepisu ustawy, wskutek wniesienia przez stronę sprzeciwu od tego orzeczenia.