Skoro osoba zainteresowana w uzyskaniu zasiłku celowego /art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej - Dz.U. nr 87 poz. 506/ na uregulowanie stanu prawnego gospodarstwa rolnego może mieć własne źródło dochodu /emeryturę/ i są możliwości zwolnienia jej od opłat notarialnych oraz przyjazdu notariusza, brak jest podstaw do udzielenia takiego zasiłku.

Jeżeli zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/ "osobie pobierającej zasiłek stały, która została zaliczona do I grupy inwalidów lub ukończyła 75 lat życia przysługuje dodatek w wysokości 30 procent najniższej emerytury", to sprzeczne zarówno z wykładnią logiczną i celowościową byłoby np. wliczanie dodatków pielęgnacyjnych do "dochodów na

Wdrożenie wynalazku na podstawie umowy zawartej między jednostka mi gospodarki uspołecznionej nie wyklucza stosowania tego rozwiązania w rozumieniu ustawy z dnia 19 października 1972 r. - Prawo wynalazcze (jedn. tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177 ze zm.).

W świetle art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.

Dodatek, wypłacony pracownikom spółki z tytułu wzrostu cen podstawowych artykułów żywnościowych, jest w istocie rekompensatą z tytułu podwyżki kosztów utrzymania i w 1989 r. nie został włączony do wynagrodzenia, zgodnie z par. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego /Dz.U. nr 42 poz. 189 ze zm./ nie mógł wchodzić do podstawy opodatkowania podatkiem

Artykuł 3 ust. 1 lit. A pkt 13 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ dotyczył tylko tych młynów motorowych, których rzeczywista /a nie teoretyczna/ zdolność przemiałowa wynosiła w dniu przejęcia powyżej 15 ton zboża na dobę.

Według art. 41 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wojewódzka komisja poborowa może w jednym postępowaniu rozpoznać sprawę w trybie odwołania, sprzeciwu i nadzoru, a w wyniku takiego rozpoznania może, bądź utrzymać w mocy orzeczenie rejonowej komisji poborowej albo je zmienić lub uchylić, a zatem zakres rozpoznania i rozstrzygnięcia

Toczący się proces rozwodowy nie uniemożliwia organowi administracji wydania decyzji rozstrzygającej o żądaniu przewidzianym w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ w kwestii odnoszącej się do uprawnień do zajmowania mieszkania przez małżonków, którzy prawo to nabyli w trakcie trwania związku małżeńskiego.

Unormowania ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297 ze zm./ oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie mają moc wiążącą także wobec jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego.

1. Podstawą wydania przez wojskowego komendanta uzupełnień orzeczenia w sprawie odroczenia poborowemu zasadniczej służby wojskowej jest złożone przez poborowego albo inną uprawnioną osobę do właściwego terenowego organu administracji państwowej podanie, na podstawie którego rejonowa komisja poborowa orzeka w przedmiocie uznania go za jedynego żywiciela rodziny. 2. Według art. 37 ust. 2 pkt 3 ustawy

Z przepisów art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26, art. 36 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wynika, że podstawą wydanych orzeczeń o zdolności poborowych do służby wojskowej są badania lekarskie określone przepisami tej ustawy, co jednak nie oznacza, by komisje poborowe mogły nie uwzględniać przedstawionych przez

Sąd opiekuńczy może na podstawie art. 109 § 2 k.r.o. powierzyć wykonywanie bieżącej pieczy nad dzieckiem obywatelom państwa obcego zamieszkałym za granicą.

Ze względu na skutki, o których mowa w art. 160 par. 1 Kpa, postępowanie o stwierdzenia nieważności decyzji nie staje się bezprzedmiotowe z tego względu, że w późniejszym czasie decyzja ta utraciła moc wiążącą ze skutkiem ex nunc na skutek zdarzeń zaistniałych po jej wydaniu.

W przypadku prowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego wznowienia postępowania, organy administracji są związane wszystkimi rygorami postępowania administracyjnego, a w szczególności zawartymi w art. 8, art. 9, art. 75 par. 1 i art. 80 Kpa.

W wyniku podziału nieruchomości quoad usum współwłaściciel może nabyć prawo do dysponowanie nieruchomością w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jeżeli wynika to z treści umowy lub orzeczenia.

Ustalenie w miejscowym planie zagospodarowania, że zasadniczą funkcją planistyczną danego terenu jest zabudowa mieszkaniowa wysoka nie musi całkowicie wykluczać dopuszczalności, w konkretnych przypadkach, zabudowy mieszanej.

Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia planów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 1990 r. o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości (Dz.U. Nr 6, poz. 36 z póżn. zm.) przez organ, który wyznaczył likwidatora, nie ma charakteru decyzji administracyjnej.

Przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na określony cel nie uzasadnia odmowy zwrotu nieruchomości nabytej w trybie przepisów o wywłaszczaniu nieruchomości, jeśli mimo upływu wielu lat od nabycia nieruchomość ta nie została użyta na cel uzasadniający jej nabycie.

1. "Niemożność przekwaterowania", o której mowa w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, polega najczęściej na nie dających się akceptować zmianach w sytuacji osobistej i zawodowej osoby przekwaterowywanej. 2. Jeżeli następstwem przekwaterowania do innej miejscowości będzie konieczność zerwania dotychczasowych więzi zawodowych i ekonomicznych

Fakt, że osoba, która nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości - co zostało stwierdzone prawomocnym postanowieniem sądu - została uprzednio z tej nieruchomości wywłaszczona i nie otrzymała z tego tytułu odszkodowania, nie wpływa na obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że wnioskodawca rzeczywiście znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, że pobranie podatku mogłoby zagrozić jego egzystencji, organ nie powinien - bez naruszania granic przyznanego mu uznania - odmówić udzielenia jednej z form ulgi przewidzianej w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U

Zaświadczenie wojewódzkiego urzędu ziemskiego stwierdzające, że nieruchomość jest przeznaczona na cele reformy rolnej, stosownie do art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.), nie jest decyzją administracyjną. Rozstrzygnięcie, czy dana nieruchomość nie podpada pod działanie wymienionego przepisu następuje w drodze