Jeżeli w postępowaniu wywołanym rewizją wniesioną przez osobę, która ma być ubezwłasnowolniona – od postanowienia o całkowitym jej ubezwłasnowolnieniu z powodu choroby psychicznej – okaże się, że osoba ta z powodu zaburzeń psychicznych nie jest w stanie sprostać wymaganiom w zakresie skutecznego zaskarżenia orzeczenia, sąd wojewódzki obowiązany jest dokonać doręczeń pism sądowych do rąk kuratora ustanowionego

Sądem właściwym do rozpoznania sprawy co do odwołania warunkowego zwolnienia jest sąd penitencjarny, który udzielił zwolnienia – także wtedy, kiedy zwolniony pozostaje pod kontrolą w postaci dozoru „uproszczonego” w okręgu innego sądu penitencjarnego.

W rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./ godzenie w sojusze - jako kryterium interwencji cenzorskiej - nie jest identyczne z przestępstwem określonym w art. 133 Kk i zastosowanie tych przepisów może nastąpić tylko do takiej konkretnej publikacji, z której przynajmniej wypływa groźba zakłóceń w funkcjonowaniu takich sojuszy

Okoliczności faktyczne uznać należy za nieznane w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa również wtedy, gdy mimo sygnalizowania o nich przez stronę, nie zostały objęte postępowaniem wyjaśniającym.

Nie można skutecznie powoływać się na nieważność decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa z tego powodu, że zawarte w niej rozstrzygnięcie sprzeczne jest z ustaleniami innej decyzji administracyjnej.

1. Postanowienie umowy licencyjnej, zabraniające odstąpienia licencji na stosowanie w produkcji rzemieślniczej wynalazku „innej osobie”, obejmuje swym zakresem również zakaz wniesienia przez licencjobiorcę tego uprawnienia – wraz z zakładem rzemieślniczym – tytułem wkładu na pokrycie jego udziału do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. 2. Wygaśnięcie licencji wskutek nieprzystąpienia w terminie

Osobie uprawnionej do zajmowania pomieszczenia zastępczego można przydzielić na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ mieszkanie o takiej samej kwalifikacji prawnej, odpowiadające wprawdzie określonym w art. 6 ust. 1 tej ustawy warunkom lokalu zamiennego, ale w stosunku do dotychczas zajmowanego pomieszczenia zastępczego. W takim

Na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ dopuszczalne jest sprzedanie każdego innego lokalu użytkowego w domu wielomieszkaniowym, z wyjątkiem jednak garażu.

W sprawach, w których jedną z podstaw odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży ustalonego dla danego terenu, do spełnienia warunku zakomunikowania stronie faktów znanych organowi z urzędu /art. 77 par. 4 Kpa/ konieczne jest zamieszczenia w aktach sprawy - przed wydaniem decyzji ostatecznej - danych dotyczących liczby takich punktów sprzedaży

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ właściciel lub zarządca budynku jest obowiązany tylko wskazać, czy osobie zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad dwa miesiące przysługuje uprawnienie do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie. Nie oznacza to, że jeżeli właściciel lub zarządca budynku

Jednorazowy przywóz z zagranicy przedmiotu nabytego przez podmiot gospodarczy dla potrzeb działalności gospodarczej wykonywanej na terenie kraju nie mieści się w treści pojęcia "prowadzenie działalności w zakresie handlu zagranicznego" w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./.

1. Wzajemna relacja przepisów ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24) i przepisów kodeksu cywilnego regulujących ochronę dóbr osobistych oparta jest na kumulatywnym zbiegu przepisów. Możliwe jest zatem kumulatywne lub alternatywne stosowanie środków ochrony przewidzianych w przepisach obu tych ustaw, przy czym wybór należy do osoby zainteresowanej. 2. Naruszenie dóbr osobistych

Decyzja nakazująca usunięcie nieprawidłowości popełnionych przy realizacji pozwolenia budowlanego powinna być skierowana do aktualnego inwestora, zarówno gdy w toku budowy nastąpiła zmiana inwestora jak również wtedy gdy dotychczasowy inwestor kontynuuje budowę z naruszeniem ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

Wejście w życie planu zagospodarowania przestrzennego terenu obejmującego działkę już zabudowaną i przeznaczenie tej działki na cele odmienne od wymienionych w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie ogranicza własności osobistej właściciela i jego prawa do uzupełnienia zabudowy stosownie do swoich potrzeb.

1. Decyzja organu administracji o przekazaniu w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste gruntów państwowych w trybie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ może być wydana bez zgody, a nawet wbrew wyraźnej woli dotychczasowego posiadacza. 2. Postępowanie toczące się w trybie art. 41 i art. 42 oraz art. 87

Na pytanie: "czy w decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku osoby pozostawionej w lokalu przez najemcę o przydzielenie jej tego lokalu oraz zapowiadającej przekwaterowanie do lokalu zamiennego /art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ lub pomieszczenia zastępczego /art. 47 ust. 2 cyt. ustawy/ dopuszczalne jest odesłanie samego przydziału

Likwidacja zakładu pracy sama przez się nie powoduje utraty osobowości prawnej przez zakładową organizację związkową działającą dotychczas przy tym zakładzie pracy, przy czym właściwe organy związku zawodowego mogą podjąć uchwałę o przekształceniu lub zmianie nazwy związku.

Nieruchomością nabytą od Państwa na cele mieszkalne /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ jest zarówno działka budowlana oddana w wieczyste użytkowanie /art. 23 powyższej ustawy/, jak lokal w domu wielomieszkaniowym, sprzedany wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym gruntu /art. 24 ust. 1 tej ustawy/.

Właściwości niebezpiecznego narzędzia – w rozumieniu art. 210 § 2 k.k. – należy oceniać nie na podstawie jego wielkości, a w oparciu o możliwość spowodowania tym narzędziem (ze względu na jego przeznaczenie bądź też przystosowanie) poważnego uszkodzenia ciała.

Dopuszczalne jest wzruszenie przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji administracyjnej z powodu wadliwości stwierdzeń zawartych w uzasadnieniu, mimo że jej sentencja jest zgodna z prawem.

Odpłatne przeniesienie własności praw, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 226/ odnosi się także do użytkowania wieczystego - w związku z tym - przy wymiarze opłaty skarbowej od sprzedaży zabudowanej działki objętej użytkowaniem wieczystym wartość tego prawa winna obok wartości budynków i urządzeń stanowić podstawę wymiaru