Do poprzedniego właściciela nieruchomości lub jego następcy prawnego, wymienionych w art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/, odnosi się zasada, że władztwo faktyczne nad rzeczą wykonuje się nie tylko przez efektywne z niej korzystanie, ale także przez samą tylko możliwość takiego korzystania, choćby władający rzeczą

Decyzja zezwalająca na niezwłoczne zajęcie nieruchomości /art. 71 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz. U. 1989 nr 14 poz. 74/ musi być poprzedzona postępowaniem o jej wywłaszczenie tak zaawansowanym, aby co najmniej nie ulegało wątpliwości, iż wszczynający postępowanie o wywłaszczenie ma nie tylko formalny, lecz i materialny przymiot strony, to

Pierwszeństwo z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ odnosi się do nabycia każdej działki, którą nie należy traktować jako działkę zamienną i wszelkie inne względy występujące po stronie innych kandydatów mają znaczenie drugorzędne.

Użytkownik wieczysty zabudowanej domem jednorodzinnym działki o powierzchni mniejszej od przeciętnej może otrzymać w użytkowanie wieczyste część przyległego gruntu, położonego na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne tylko wówczas, gdy grunt ten nie może być użyty zgodnie z przeznaczeniem.

1. Repatriantowi, który otrzymał już grunt rolny z zabudowaniami /i tym bardziej jego następcom/ nie przysługują dalsze prawa do zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą /także prawa do wyrównania różnicy wartości/ na poczet opłat lub pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości /par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego

Wymagalność roszczenia sprzedawcy o zapłatę ceny powstaje z chwilą, gdy sprzedawca spełni swoje świadczenie wzajemne, czyli wydał nabywcy przedmiot sprzedaży.

W zakresie określonym art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ Minister Sprawiedliwości wykonuje nie tylko nadzór prawny lecz także merytoryczny. Oznacza to w szczególności, że Minister może dokonywać również ustaleń faktycznych jeżeli uzna, że materiał dowodowy zebrany w sprawie nie jest dostateczny dla wydania orzeczenia.

1. Udzielenie poszkodowanemu, przez kopalnię zobowiązaną do naprawienia szkody górniczej, upoważnienia do naprawienia szkody we własnym zakresie /art. 68 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ nie pozbawia tej szkody charakteru szkody górniczej. 2. Upoważnienie powyższe nie zwalnia kopalni z ciążącego na niej obowiązku naprawienia szkody górniczej, nawet w razie zawinionej

Wzruszenie decyzji administracyjnej w trybie stwierdzenia nieważności sprowadzać się powinno jedynie do tych części decyzji, które z uwagi na ich niezgodność z prawem z przyczyn wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa, nie mogą funkcjonować w obrocie prawnym.

Niedokonanie podziału majątku wspólnego nie stanowi przeszkody do dochodzenia przez każdego z byłych małżonków przeciwko osobie trzeciej roszczenia o wykup działki gruntu zabudowanego przez nich w czasie trwania małżeństwa ze środków stanowiących majątek wspólny. Uprawnienia tego nie wyłącza negatywne w tej kwestii stanowisko jednego z byłych małżonków.

1. Pośrednictwo w wymianie kaset video jest w istocie transakcją sprzedaży lub kupna kaset. 2. Sprzedaż kopii filmu, także zarejestrowanego na kasecie video, jest jego "rozpowszechnianiem" w rozumieniu art. 3 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ i objęta jest prawem wyłączności, wyrażonym w jej art. 53 ust. 3.

Punkt 3 art. 388 k.p.k., skutkujący uwzględnienie kategorycznego nakazu ustawy uchylenia zaskarżonego orzeczenia (zdanie pierwsze art. 388 k.p.k.), tylko wtedy jest uzasadniony, gdy dotyczy orzeczenia kary lub środka zabezpieczającego nie znanych w ogóle systemowi polskiego prawa karnego, tj. kary lub środka zabezpieczającego nie wymienionych w katalogu kar zasadniczych i dodatkowych lub w ustawach

Partykularny interes załogi nie może prowadzić do rezygnacji z działań wymuszających ochronę środowiska i realizowanych w interesie całego społeczeństwa.

W sprawie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy – w razie sporu co do istnienia uszczerbku na zdrowiu lub jego wysokości – datą stwierdzenia tego uszczerbku w rozumieniu § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1988 r. w sprawie podwyższenia niektórych świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. nr 29, poz. 199) jest data prawomocności orzeczenia sądu

Pierwszeństwo nabycia od Państwa działki przeznaczonej do oddania w użytkowanie wieczyste pod budowę domów lub budynków /art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm../ ma charakter niepodzielny i przysługuje łącznie wszystkim współwłaścicielom nieruchomości zbytej lub wywłaszczonej; nie ma jednak przeszkód, aby

Sprawca kradzieży mienia odpowiada nie za szkodę, której rozmiar określa różnica powstała między wartością zagarniętego przez niego mienia a wartością mienia, które podstawił na miejsce zagarniętego mienia, lecz za wartość mienia, które wyjął spod władztwa innej osoby, bez względu na wartość mienia podstawionego.

Jeżeli powszechnie obowiązujące przepisy w sprawie zasad przyjmowania na studia wyższe, ustalające konkursowy charakter postępowania kwalifikacyjnego, nie określają dolnej granicy punktów, od której uznaje się egzamin wstępny zdany, to określenie takiej granicy może nastąpić wyłącznie w trybie, w jakim zasady te zostały ustalone i wprowadzone w życie.

Członek spółdzielni mieszkaniowej, któremu przydzielono lokal mieszkalny z usterkami może domagać się nakazania spółdzielni, by usunęła usterki, nie może natomiast żądać wprost zasądzenia od spółdzielni na jego rzecz kwoty stanowiącej równowartość kosztów niezbędnych do usunięcia usterek i doprowadzenia lokalu do stanu, w jakim winien być oddany.

Żaden przepis ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie uzależnia zameldowania na pobyt stały od wyrażenia na to zgody przez właściciela /zarządcę/ budynku, obejmującego lokal, w którym ma nastąpić zameldowanie.

Organ, który wydał decyzję, jest uprawniony do uchylenia lub zmiany w trybie art. 132 Kpa tylko tej decyzji. Nie może więc w takim rozstrzygnięciu łączyć rozstrzygnięcia w sprawie odmiennej co do przedmiotu, nawet wówczas, gdy w sprawie występują ci sami uczestnicy postępowania.

Zarzuty przeciwko postanowieniu, które zdaniem strony spowodowało wadliwość decyzji, można podnieść w odwołaniu od decyzji nieostatecznej, a gdy dotyczą postanowienia organu odwoławczego - w żądaniu wznowienia postępowania, żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji bądź w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego.