Trzyletni termin do rozpoczęcia budowy przewidziany w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi /t.j. Dz.U. 1969 nr 27 poz. 216 ze zm./ wiąże także następców prawnych pierwszego nabywcy.

1. Przedstawienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego akt sprawy bez protokołów rozpraw, które odbyły się przed podatkową komisją odwoławczą, i dołączenie tych protokołów dopiero na żądanie sądu, stwarza wątpliwości co do przestrzegania w postępowaniu administracyjnym zasad wyrażonych w art. 7, art. 8, art. 10 Kpa. 2. Nieprawidłowa jest praktyka łączenia w jednym protokole z posiedzenia podatkowej

Informacje zamieszczone w prasie nie mogą stanowić materiału dowodowego, wiążącej wykładni przepisów prawa, decydujących o rozstrzygnięciu sprawy, jeżeli organ administracji nie posiada równocześnie aktu albo dokumentu wydanego we właściwej formie, zgodnego z tą informacją prasową.

Od decyzji orzekającej o przysługującym od organu administracji państwowej odszkodowaniu /art. 160 par. 1 i par. 4 Kpa/ nie służy stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zarówno w przypadku wydania decyzji odmawiającej przyznania odszkodowania, jak i przyznania przez organ administracji państwowej odszkodowania - zdaniem strony - zbyt niskiego, strona w terminie trzydziestu dni od dnia

Decyzja Rady Państwa odmawiająca zezwolenia na zmianę obywatelstwa, jako akt organu władzy, przed którym nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Jeżeli strona nie cofnęła odwołania /art. 137 Kpa/, co byłoby równoznaczne z wystąpieniem o umorzenie postępowania odwoławczego /art. 105 par. 2 Kpa/, brak jest podstaw do umorzenia tego postępowania jako bezprzedmiotowego tylko z tego powodu, że strona wykonała decyzję nieostateczną.

Na wysokość odszkodowania przyznanego za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną powinna mieć wpływ nie tylko data całkowitego zniszczenia uprawy, lecz także termin, w którym naczelnik gminy zakwalifikował ją do zaorania, przy czym - jeżeli szkoda powstała wcześniej - jako termin, według którego ocenia się wysokość odszkodowania, należy przyjąć datę zakwalifikowania uprawy do zaorania /par. 5 ust.

1. Wycofanie nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi ze sprzedaży /"skreślenie" jej z wykazu/ jest odpowiednikiem /korelatem/ uprawnienia naczelnika gminy do przeznaczania gruntów do sprzedaży osobom fizycznym. Z tego względu stanowisko w przedmiocie wycofania określonej działki ze sporządzonego wcześniej "wykazu" również nie jest decyzją administracyjną i w konsekwencji nie podlega sądowej kontroli

Od decyzji odmawiającej przyznania odszkodowania przysługującego od organu administracji państwowej, jak również od decyzji przyznającej odszkodowanie - zdaniem strony - zbyt niskie, nie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz powództwo do sądu powszechnego /art. 160 par. 4 i 5 Kpa/.

1. Samowolne wprowadzenie zmian do projektu w tych jego elementach, które są dołączone do wniosku o pozwolenie na budowę, prowadzi do wykonywania robót w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w udzielonym pozwoleniu. 2. Żądanie naprawienia szkody spowodowanej działaniami właściciela zakłócającymi normalne korzystanie z sąsiedniej nieruchomości /art. 144 Kc/ jest roszczeniem cywilnym

Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznaje skarg na decyzje organów administracji państwowej, co do ich celowości, słuszności lub sprawiedliwości, lecz tylko i wyłącznie bada te decyzje pod względem legalności czy dana decyzja jest zgodna z prawem. W myśl art. 196 par. 1 Kpa decyzja organu administracji państwowej może być zaskarżona do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem.

Żądanie powtórzenia w postępowaniu podatkowym wszystkich uprzednio przeprowadzonych dowodów byłoby niecelowe, naruszające zasadę szybkości i prostoty postępowania wyrażonej w art. 12 par. 1 Kpa. Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisu bezpośrednio upoważniającego organ do wykorzystania jako dowodu protokołu przesłuchania świadka, sporządzonego w odrębnym postępowaniu, to jednak takie

Wzruszenie ostatecznej decyzji administracyjnej organu pierwszej instancji w trybie odwoławczym, nadto bez uprzedniego wniesienia odwołania przez stronę postępowania, stanowi rażące naruszenie przepisów art. 138 i art. 16 par. 1 Kpa i skutkuje stwierdzenie nieważności takiej wadliwej decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Należy odróżnić "miejsce pracy" pracownika od "siedziby zakładu pracy". Miejsce świadczenia pracy stanowi jeden z istotnych składników umowy o pracę, obustronnie uzgodniony, objęty ogólnym zakazem jednostronnej zmiany przez któregokolwiek z kontrahentów umowy. Strony zawierające umowę o pracę mają dużą swobodę w określaniu miejsca pracy. Może być ono określone na stałe bądź jako miejsce zmienne, przy

Przyczyna określona w art. 145 par. 1 Kpa należy do grupy przyczyn które istniały przed wydaniem decyzji, a mianowicie ujawnienie nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji, nie znanych organowi, który wydał decyzję. Jeżeli organ administracji państwowej wznowił postępowanie na podstawie okoliczności mu znanych w dniu wydania decyzji bądź też okoliczności

Organ administracji państwowej nie może pozbawić strony udziału w postępowaniu administracyjnym, na przykład z uzasadnieniem, że jej udział w przeprowadzeniu dowodu nie jest konieczny.

1. Decyzja administracyjna załatwia sprawę indywidualną. Oznacza to, że organ załatwiający sprawę ma obowiązek rozpatrzeć wszystkie okoliczności dotyczące tej sprawy, a w uzasadnieniu faktycznym decyzji odmownej wskazać fakty, które uznał za udowodnione, dowody, na których się oparł, przyczyny z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. W uzasadnieniu prawnym organ powinien

Art. 49 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, mówiący o ustawowym prawie zastawu na przedmiotach służących podatnikowi do wykonywania działalności zarobkowej, niezależnie od tego, czyją stanowią własność, nie daje organom podatkowym podstawy do ustalenia osobistej odpowiedzialności właściciela rzeczy zastawionej za zadłużenia podatnika, ani też

Polski Kodeks postępowania administracyjnego odrzucając zasadę "ignorantia iuris nocet", nakazuje pouczać stronę o przysługujących jej prawach, a zatem niedopełnienie przez organ obowiązku pouczenia strony, należy traktować jako takie naruszenie prawa, które miało wpływ na wynik sprawy.

Jeżeli organ, który wydał decyzję zaskarżoną odwołaniem, uzna, że odwołanie tylko w części zasługuje na uwzględnienie, nie może zmienić lub uchylić swej decyzji na podstawie art. 132 Kpa, lecz jest obowiązany odwołanie wraz z aktami sprawy przesłać organowi odwoławczemu.

1. Zarówno ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. nr 7 poz. 52/ jak i kolejne rozporządzenia Rady Ministrów upoważniają Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do ustalania wysokości odpłatności za pobyt w uspołecznionym zakładzie pomocy społecznej, ale nie upoważniają go do ustalania osób mających ponieść tę odpłatność ani do wysokości w jakich osoby te mają partycypować w kosztach pobytu w

W zakresie udzielania zezwoleń od obowiązku uiszczania cła przywozowego należnego od samochodów osobowych, Minister Handlu Zagranicznego tylko w ściśle określonym zakresie udzielił kompetencji Głównemu Urzędowi Ceł, pozostawiając do swojej kompetencji decyzje w tych sprawach wobec wszystkich samochodów osobowych za wyjątkiem tych, o których mowa w par. 43 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Handlu Zagranicznego

1. Paragraf 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1982 r. w sprawie upoważnienia organów administracji państwowej do ustalania niektórych cen urzędowych i marż handlowych urzędowych oraz określania zasad ustalania cen regulowanych /Dz.U. nr 18 poz. 134 ze zm./ nie mógł stanowić podstawy do określenia zasad pobierania opłat za świadczenia udzielane przez uspołecznione zakłady pomocy

Podpisanie decyzji administracyjnej bez podania imienia, nazwiska i stanowiska służbowego, z którego wynikałoby upoważnienie do jej wydania, przesądza o istotnej wadzie tej decyzji.