Najemcy zajmującemu część lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji o przydziale pomieszczenia zastępczego przysługuje w myśl art. 31 ust. 3 prawa lokalowego z dnia 30 kwietnia 1974 r. (Dz. U. Nr 14, poz. 84) prawo do opróżnionej części tego lokalu, jeżeli zajmuje powierzchnię mieszkalną mniejszą od tej, jaka przysługiwałaby mu według norm zaludnienia określonych w § 7 ust. 1 rozporządzenia RM z dnia
Najemcy zajmującemu część lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji o przydziale pomieszczenia zastępczego przysługuje w myśl art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84 ze zm./ prawo do opróżnionej części tego lokalu, jeżeli zajmuje powierzchnię mieszkalną mniejszą od tej, jaka przysługiwałaby mu według norm zaludnienia określonych w par. 7 ust. 1 rozporządzenia
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 226/ opłaty takiej nie pobiera się od czynności cywilnoprawnych, dotyczących przeniesienia przez osoby fizyczne i osoby prawne, nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej, własności rzeczy lub praw, jeżeli następują one w wykonaniu działalności zarobkowej. Jeżeli jednak od takich czynności
Art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm. / nie dopuszcza udzielenia zezwolenia, o jakim mowa w tym przepisie, na rzecz jednostek spółdzielczych.
Ze sformułowania "wywłaszczenie jest dopuszczalne" użytego w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ wynika, że nawet dopełnienie przez wnioskodawcę wywłaszczenia warunku z hipotezy tego przepisu nie oznacza, że w każdym wypadku powinno nastąpić wywłaszczenie nieruchomości. Sformułowanie to należy rozumieć w ten
Podjęcie przez walne zgromadzenie rolniczej spółdzielni produkcyjnej uchwały odmawiającej uwzględnienia wniosku zarządu o wykluczenie członka ze spółdzielni wyłącza ponowne rozpoznanie wniosku opartego na tej samej podstawie przez późniejsze walne zgromadzenie i powzięcie uchwały o wykluczeniu.
1. Przepis art. 125 k.r.o nie stoi sam przez się na przeszkodzie rozwiązaniu przysposobienia, orzeczonego przed dniem 1 marca 1976 r. na podstawie blankietowej zgody rodziców dziecka. Przepis ten jedynie akcentuje, że rozwiązanie takiego przysposobienia jest dopuszczalne tylko w wyjątkowych, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami wypadkach, przede wszystkim wtedy, gdy tego wymaga dobro małoletniego
W okresie zawieszenia działalności związków zawodowych na czas obowiązywania stanu wojennego społecznemu inspektorowi pracy nie przysługuje ochrona z art. 39 pkt 2 k.p.
Członek spółdzielni, który nie wziął na walnym zgromadzeniu udziału w głosowaniu odnośnie spraw tam rozstrzyganych, nie może być brany pod uwagę przy obliczaniu wymaganego przez statut quorum niezbędnego dla ważności danej uchwały.
Likwidacja konkretnego stanowiska pracy na skutek zmiany struktury organizacyjnej zakładu pracy powodująca zmniejszenie zatrudnienia uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na likwidowanym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez zakład pracy kwalifikacji, stażu pracy itp. zwalnianego pracownika i porównywania go z innymi pracownikami.
Stosownie do art. 382 Kpc, który na podstawie art. 211 Kpa powinien być odpowiednio stosowany w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, sąd nie może uchylić zaskarżonej decyzji na niekorzyść strony wnoszącej skargę, skoro strona przeciwna decyzji tej nie zaskarżyła.
W świetle treści art. 35 ust. 1 i 2 ustawy o wynalazczości zastosowanie rygoru w postaci uznania zgłoszenia za wycofane i umorzenia postępowania wszczętego na skutek zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym, z powodu nieuiszczenia opłaty za pełne badanie dopuszczalne jest tylko przed podjęciem przez Urząd jakichkolwiek czynności zmierzających do sprawdzenia ustawowych warunków wymaganych do uzyskania
Decyzja stwierdzająca, iż pobyt osoby ubiegającej się o zameldowanie na pobyt czasowy nie ma takiego charakteru jest zgodna z prawem jeżeli osoba ta nie wskazała okoliczności świadczących o czasowym charakterze pobytu a z całokształtu sprawy można wnioskować, że zamiarem jej jest pobyt stały.
Materiały do aktualizacji obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego nie mają mocy prawnej i nie mogą być przez organy administracji państwowej uwzględniane jako podstawa przy wydawaniu decyzji w sprawach indywidualnych.
1. W przeciwieństwie do zasad obowiązujących w miastach przy podziale nieruchomości /ustawa z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach - Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ na obszarach wsi sprawy podziału nieruchomości nie są regulowane przepisami prawa administracyjnego materialnego, lecz przepisami prawa cywilnego. Prawodawca
Zarówno przepis par. 271 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, jak i przepis par. 41 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr
1. Rozwiązanie umowy o dożywocie na podstawie art. 913 § 2 k.c. co do osoby, która została ustanowiona dożywotnikiem jako osoba bliska zbywcy nieruchomości (art. 908 § 3 k.c), bez rozwiązania tej umowy względem dożywotnika będącego zbywcą, jest niedopuszczalne. Dopuszczalna jest natomiast ze skutkiem tylko co do takiej osoby bliskiej zamiana na podstawie art. 913 § 1 k.c. uprawnień objętych treścią
1. Nielegalny handel alkoholem jest działaniem niegodziwym w rozumieniu art. 412 k.c. zarówno wtedy, gdy obejmuje napoje alkoholowe pochodzące z zabronionego wyrobu, jak i wówczas, gdy polega na odsprzedaży napojów nabytych w sklepie monopolowym. 2. W świetle art. 412 k.c. przepadkowi ulega całe świadczenie dokonane w ramach czynności niegodziwej, a nie tylko sam zysk osoby, która takiej czynności
Współautorstwo projektu może mieć miejsce także w postaci rozwiązania przez różnych twórców etapowo poszczególnych fragmentów określonego zagadnienia technicznego, bez dokonania których nie uzyskano by w danej jednostce gospodarki uspołecznionej końcowego efektu technicznego uznanego przez tę jednostkę za projekt racjonalizatorski.
Zgodnie z par. 4 w związku z par. 3 ust. 1 i par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego /Dz.U. nr 26 poz. 152 ze zm./ powierzchnia lokalu przydzielonego w trybie art. 27 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ może wynosić 110 mŚ, niezależnie od liczby osób mających zamieszkać w tym
1. Osoby ubiegające się o wyznaczenie ich kandydatami na nabywców państwowych nieruchomości rolnych mogą domagać się sprzedania im tylko tych nieruchomości, które zostały wyznaczone do sprzedaży /zamieszczone w wykazie/. 2. Prawo pierwszeństwa nabycia nieruchomości służy dzierżawcom prowadzącym racjonalną gospodarkę, chociażby zawarcie z nim umowy dzierżawy nastąpiło z naruszeniem przepisów instruktażowych
1. Z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ wynika, że zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą dokonuje się jedynie w trakcie sprzedaży konkretnego domu lub lokalu, bez względu na wartość mienia pozostawionego za granicą. 2. Na podstawie art. 17 ust. 2 tej ustawy, a także par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów
Były właściciel, który przekazał swoje gospodarstwo rolne na rzecz Państwa w zamian za rentę, nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wyznaczenia osoby trzeciej kandydatem na nabywcę gruntów z tego gospodarstwa. Nie służy mu zatem - zgodnie z art. 197 Kpa - prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje wydane w tej sprawie.
Nowa wykładnia przepisów prawnych, dokonana w wytycznych naczelnego organu administracji państwowej, nie stanowi przesłanki do wznowienia postępowania, nie jest bowiem nowym dowodem ani nowym faktem w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.