W rozumieniu art. 22 § 1 prawa rzeczowego brak jest podstaw do przypisania złej wiary nabywcy nieruchomości, który po sprawdzeniu w księdze wieczystej, że prawo własności nieruchomości jest w niej wpisane na rzecz zbywcy, nie podejmuje już kroków w organach administracji państwowej bądź we wchodzących w rachubę instytucjach w celu sprawdzenia, czy zbywca nieruchomości nie utracił jej własności.

Osoba fizyczna, będąca właścicielem budynku poddanego remontowi ze środków państwowych, nie może domagać się od organu administracji, aby w decyzji o hipotecznym zabezpieczeniu na nieruchomości kosztów tego remontu uwzględnił wysokość kary umownej należnej inwestorowi państwowemu od wykonawcy robót remontowych, ponieważ wysokość takiej kary nie ma wpływu na wzrost wartości budynku w wyniku remontu.

Okręgowy sąd pracy i ubezpieczeń społecznych, rozpoznając odwołanie od orzeczenia organu orzekającego, nie może ograniczyć się do kontroli prawidłowości postępowania przed organem orzekającym, lecz obowiązany jest z mocy art. 55 ustawy o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych przeprowadzić postępowanie dowodowe w ramach uzasadnionych wniosków dowodowych stron (art. 217 k.p.c. w związku z

1. W zakresie objętym regulacją art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. w sprawie zasad i trybu przydziału lokali mieszkalnych /Dz.U. nr 9 poz. 37/. 2. Interpretowanie przez organ administracji art. 39 prawa lokalowego w sposób zmieniający jego charakter, jak również sprzeczny

Pracownik, który działając w interesie zakładu pracy poświęca mniejsze dobro dla ratowania większego, nie ponosi odpowiedzialności za zniszczenie dobra mniejszej wartości.

Pismo okólne wojewody nie może stanowić podstawy prawnej decyzji administracyjnej.

1. Paragraf 16 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 marca 1977 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów rzemieślników ze świadczeń wykonywanych za pośrednictwem spółdzielni rzemieślniczych /Dz.U. nr 10 poz. 42/ przewiduje wprawdzie utratę uprawnień do zryczałtowanej formy opodatkowania w razie stwierdzenia przez właściwy organ wykonywania świadczeń

Akt odwołania pracownika ze stanowiska, na którym został zatrudniony na podstawie powołania, nie jest decyzją, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego i nie podlega odwołaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Współuczestnictwo konieczne zakładu ubezpieczeń w sporze o naprawienie szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego nie jest uzależnione od postawy, jaką w procesie zajmuje posiadacz lub kierowca pojazdu mechanicznego zobowiązany do naprawienia tej szkody.

1. Ustalając wysokość odszkodowania za wywłaszczaną nieruchomość organ administracji państwowej jest obowiązany określić decyzją odszkodowanie za wszystkie składniki tej nieruchomości - stosownie do treści art. 8 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./. 2. Artykuł 23 ust. 2 cytowanej ustawy upoważnia wprawdzie organ administracji

postanowił udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Jeżeli w sprawie podatkowej złożono dwa podania, z których jedno dotyczy okresu kwiecień-maj 1980, a drugie tego samego okresu a nadto okresu do końca 1980 r. i złożone zostało po dniu 31 sierpnia 1980 r. po czym oba podania zostały załatwione jedną decyzją, to skarga w części dotyczącej okresu kwiecień-maj 1980 podlega odrzuceniu, w części zaś dotyczącej okresu po 31 sierpnia 1980 r. rozpoznaniu na

Decyzja terenowego organu administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, zmieniająca lub uchylająca na podstawie art. 200 par. 2 Kpa ostateczną decyzję tego organu zaskarżoną do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest rozstrzygnięciem wydanym w I instancji i służy od niej odwołanie, zgodnie z zasadą dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

Pracownik, z którym zawarto umowę o pracę na czas określony na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (Dz.U. Nr 51, poz. 330), sprawujący funkcję członka rady zakładowej powołanej na budowie eksportowej, korzysta z ochrony

Ustalenie posiadacza specjalistycznego gospodarstwa rolnego kandydatem na nabywcę tylko gruntów Państwowego Funduszu Ziemi przeznaczonych do sprzedaży czyni zadość przepisowi par. 12 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, chociażby posiadacz takiego gospodarstwa ubiegał się

1. Wobec objęcia z dniem 1 stycznia 1981 r. postępowania w sprawach podatkowych przepisami Kpa, przy dokonywaniu tzw. wymiarów doraźnych organy administracji są obowiązane - zamiast przepisów dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym /t.j. Dz.U. 1963 nr 11 poz. 60 ze zm./, który utracił moc, i wydanego na jego podstawie zarządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1952 r. w sprawie ustalenia

Pojęcie "prowadzenie gospodarstwa rolnego", zawarte w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/, należy rozumieć jako osobiste kierowanie i zarządzanie gospodarstwem, co do reguły wiąże się ze stałym osobistym wykonywaniem związanych z tym gospodarstwem prac i troską o jego należyte funkcjonowanie

Warunkiem zastosowania przez organ administracji instytucji przymusowej rozbiórki obiektu, przewidzianej w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jest równoczesne wystąpienie dwóch przesłanek, to jest: - rozpoczęcia budowy lub wybudowania obiektu bez wymaganego prawem zezwolenia, - naruszenia ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego

W rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ za datę zajęcia przydzielonego lokalu przez najemcę uznać należy datę sporządzenia umowy najmu. Zwłoka najemcy w zajęciu lokalu w sensie fizycznym, spowodowana przeprowadzeniem remontu tego lokalu, nie może być przez organy administracji interpretowana jako niezajęcie lokalu z winy najemcy.

1. Organ administracji państwowej może skorzystać z upoważnienia zawartego w art. 43 in fine ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ i cofnąć przydział lokalu tylko wówczas, gdy materiał dowodowy pozwala na ustalenie, że najemca faktycznie lokalu nie zajmuje. 2. Okoliczność, czy najemca faktycznie zajmuje lokal mieszkalny, należy - w razie wątpliwości - każdorazowo

Bez względu na to, czy forma wynagrodzenia została w umowie o pracą określona wyraźnie czy w inny sposób, zmiana dniówkowej formy wynagrodzenia pracownika na formę wynagrodzenia akordową (lub odwrotnie) wymaga w razie braku zgody pracownika przewidzianego w art. 42 § 1 k.c. wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy, chyba że szczególny przepis stanowi inaczej.

Sprawa z wniosku współwłaściciela nieruchomości o udzielenie zezwolenia na podstawie art. 199 k.c. na wybudowanie domu na nieruchomości wspólnej nie należy do kategorii spraw wymienionych w art. 618 k.p.c. Jeżeli współwłaściciel nieruchomości wystąpił do sadu z wnioskiem o udzielenie na podstawie art. 199 k.c. zezwolenia na wybudowanie domu na nieruchomości wspólnej, z wniosku zaś drugiego współwłaściciela

Przy zamianie na rentę świadczeń dożywotnich, należnych z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego następcom przed wejściem w życie ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140), renta ta ulega pomniejszeniu o świadczenie pieniężne otrzymywane przez rolnika - dożywotnika na podstawie art. 25 wymienionej ustawy