Jeśli w umowie z przedsiębiorstwem państwowym przyjmujący zlecenie zobowiązuje się pełnić za wynagrodzeniem obowiązki inspektora nadzoru robót wykonywanych dla tegoż przedsiębiorstwa przez inne przedsiębiorstwo państwowe, umowa taka jest z mocy art. 55 k.z. i 41 przep. og. pr. cyw. nieważna, gdy przyjmujący zlecenie jest równocześnie zatrudniony w przedsiębiorstwie wykonującym te roboty i do jego obowiązków

Przepisy prawa spadkowego i postępowania w sprawach spadkowych nie zajmują się zagadnieniem, czy przy oznaczeniu wysokości spłat (art. 163 post. spadk.) sąd może czy też powinien zaliczyć wartość niespornego co do istnienia, ważności i wymagalności zapisu. Milczenia ustawy w tym względzie nie wolno tłumaczyć w tym sensie, że zaliczenie jest niedopuszczalne. W każdym bowiem postępowaniu zarówno spornym

O obronie koniecznej można mówić tylko wówczas, gdy stosujący ją działa, odpierając bezpośredni bezprawny zamach na jakiekolwiek stojące pod ochroną prawa dobro własne lub innej osoby. Zamach musi więc istnieć w chwili czynu sprawcy. Niebezpieczeństwo musi istnieć obiektywnie i w chwili stosowania obrony koniecznej nadal trwać i bezpośrednio grozić bądź stosującemu obronę konieczna, bądź osobie przez

Istotnym elementem strony przedmiotowej zbrodni rabunku jest użycie przez sprawcę przemocy lub groźby, to jest takie oddziaływanie na posiadacza mienia społecznego, które paraliżuje lub ogranicza jego wolę, zmusza go do tolerowania zaboru mienia przez sprawcę. Jeżeli jednak osoba mająca być przedmiotem oddziaływania sprawcy z góry układa się z nim co do zaboru mienia, godzi się na współdziałanie ze

1. W zasadzie podatek obrotowy (od zniszczonej ilości spirytusu) obciąża przedsiębiorstwo, a nie jego pracownika. Jeżeli podatek wymierzono obiektywnie bezzasadnie, obciąża on przedsiębiorstwo na tej podstawie, że do ryzyka prowadzenia przedsiębiorstwa należy także płacenie niesłusznie wymierzonych podatków. Dlatego obowiązek zwrotu przez pracownika podatku musiałby być uzasadniony okolicznościami

Przepis art. 388 § 3 k.p.k. głosi, że Sąd Najwyższy nie może skazać oskarżonego uniewinnionego ani zaostrzyć kary. Przepis ten oddziałuje również na przepis art. 384 ust. 2 k.p.k., powodując niemożność zmiany przez Sąd Najwyższy na niekorzyść oskarżonego kary orzeczonej przez sąd pierwszej instancji. Sąd Najwyższy nie może we własnym zakresie uchylić zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności

Przestępstwa z art. 1 i art. 2 dekretu o ochronie interesów nabywców w obrocie handlowym są przestępstwami szczególnymi uchylającymi się spod zastosowania ustaw ogólnych, do których w danym wypadku trzeba zaliczyć przepisy art. 286 § 2 oraz art. 264 § 1 k.k. w myśl zasady Iex specialis derogat legi generali".

Kierowca ma obowiązek prowadzić pojazd mechaniczny w taki sposób, aby nie stworzyć zagrożenia dla ludzi i mienia. Dlatego też wolno mu jest prowadzić jedynie pojazd mechaniczny sprawny pod względem technicznym, pojazd bowiem niesprawny może w każdym czasie stworzyć takie zagrożenie, czego kierowca na podstawie swego doświadczenia nie jest świadom. Z tych względów prowadzenie przez kierowcę pojazdu

Przepis art. 17 k.p.c. nie nadaje się do zastosowania do powództwa z art. 574 k.p.c. Wartość przedmiotu sporu w sprawie o wyłączenie spod egzekucji określa wartość zajętych rzeczy lub praw.

Stosownie do przepisu art. 157 § 1 k.z. w związku z art. 162 § 2 k.z. odszkodowanie obejmuje wszystkie utracone korzyści, a więc i utracone od chwili wypadku do momentu wytoczenia powództwa. Szkodę majątkową stanowi różnica między obecnym stanem majątkowym poszkodowanego a tym stanem, jaki by istniał, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Zadaniem wynagrodzenia szkody jest wyrównanie tej

Przyjęcie do pracy w sklepie, wbrew zastrzeżeniem pracownika materialnie odpowiedzialnego, osoby, która w miejscu poprzedniej swej pracy dopuściła do powstania manka, w wypadku gdy pracownik materialnie odpowiedzialny w poprzednim okresie pracy wywiązywał się bez zarzutu ze swoich obowiązków, współpracując z innymi pracownikami, jest wystarczające do uznania, że pracownik materialnie odpowiedzialny

Uprawnionym do przekazania Sądowi Najwyższemu kwestii wymagającej zasadniczej wykładni ustawy do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.k. jest wyłącznie sąd rewizyjny.

Sędziowie, podlegający tylko ustawom, są uprawnieni do kontroli legalności rozporządzeń wykonawczych pod kątem widzenia ich zgodności z ustawami, w szczególności gdy przepisy tych aktów normatywnych naruszają prawa obywateli, z drugiej jednak strony są związani w swym orzecznictwie cywilnym konstytutywnymi decyzjami organów administracyjnych wydanymi w granicach ich ustawowej kompetencji, choćby nawet

Jeżeli umowa między stronami jest w wysokim stopniu zbliżona do umowy o dożywocie (dotyczy oddania gruntu na własność z zastrzeżeniem dla siebie dożywotniego użytkowania i z zobowiązaniem drugiej strony do bezpłatnego obrabiania gruntu), to zasadnicze obowiązki wynikające z tej umowy strony powinny spełniać osobiście, co wymaga przede wszystkim wspólnego zamieszkania stron. Opuszczenie powodów przez

Stosownie do postanowień art. 45 ustawy o spółdzielniach każdy członek zarządu winny czynu lub zaniedbania, przez które spółdzielnia poniosła szkodę, odpowiada za nią osobiście, a jeżeli winnych jest więcej, odpowiadają oni solidarnie. Przepis ten może uzasadniać solidarną odpowiedzialność, warunkiem jednak takiej odpowiedzialności, podobnie jak to ma miejsce w wypadkach przewidzianych w art. 137 k.z

Niewypłacenie pracownikowi należności ze stosunku pracy stanowi naruszenie umowy o pracę. Okoliczność, że ustawodawca uznał za potrzebne zagrożenie sankcją karną niektórych wypadków naruszenia obowiązków umownych, a m.i. obowiązków wynikających z umowy o pracę, nie ma wpływu na kwalifikację podstawy prawnej roszczeń pracownika o zapłacenie mu należności ze stosunku pracy, nawet jeżeli niewypłacenie

W sprawie o przestępstwo z oskarżenia prywatnego przepis art. 49 k.p.k. nie ma zastosowania.

1. Rozwiązanie umowy o pracę z inwalidą wbrew treści art. 25 ust. 3 dekretu z 14 sierpnia 1954 r. jest nieważne. Nieważność rozwiązania umowy o pracę zachodzi zarówno w braku ważnych przyczyn do rozwiązania, jak i w braku pisemnej zgody prezydium właściwej rady narodowej. Ochrona stosunku pracy inwalidów zapewniona przez powyższy dekret nie sprowadza się tylko do stanowiska, na które inwalida został

Sprawy o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 4.III.1953 r. o ochronie własności społecznej przed drobnymi kradzieżami (Dz.U. Nr 17, poz. 69), zagrożone karą pozbawienia wolności nie wyżej lat dwu, sąd powiatowy może rozpoznać w składzie jednego sędziego stosownie do art. 5 ustawy z dn. 20.VII.1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz.U. Nr 38, poz. 348).

1. Umowa o pracę zawarta z pracownikiem umysłowym na okres próbny może być rozwiązana z końcem tego okresu po uprzednim wypowiedzeniu w sposób określony w art. 25 ust. I rozporządzenia o umowie o pracę pracowników umysłowych. Jeżeli wypowiedzenie nie nastąpi przed końcem okresu próbnego z zachowaniem terminów z art. 25 ust. 1, to umowę uważa się za zawartą na czas nie określony. Przewidziane w art.

1. Okoliczność, że między zakładem ubezpieczeń społecznych a wdową i sierotami została prawomocną decyzją ustalona wysokość świadczeń, nie wyłącza w procesie o roszczenia regresowe dopuszczalności oceny, czy roszczenia, które przeszły na instytucję ubezpieczeń społecznych, mają usprawiedliwienie w przepisach Prawa cywilnego. 2 Art. 349 § 2 k.p.c. me uzasadnia poglądu, by pozwany, wnosząc sprzeciw od

Polecenie, jakie spółdzielnia otrzymała od swojej jednostki nadrzędnej np. w kwestii zwolnienia członka spółdzielni, nie może mieć mocy wiążącej w stosunku do osób trzecich, do których w danym wypadku należy ów członek spółdzielni. Spółdzielnią na zewnątrz występuje jako osoba prawna i w pełni ponosi skutki swej działalności bez wzglądu na to, czy działalność ta wynikła z jej inicjatywy, czy też z

Rozpoznanie sprawy w trybie nadzoru w myśl art. 5 ust. 1 dekretu z dn. 23.XII.1954 r. o zniesieniu Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (Dz. U. Nr 57, poz. 282) następuje na posiedzeniu niejawnym sądu wojewódzkiego rozstrzygającego odwołania.