Orzeczenia

Orzeczenie
28.03.1955

Do doręczenia postanowień sądu wydanych bez rozprawy przed doręczeniem pozwu stosuje się ogólne przepisy normujące doręczanie postanowień wydanych poza rozprawą (art. 362 § 3 k. p. c.). Zgodnie z tą zasadą postanowienia o umorzeniu postępowania na skutek cofnięcia pozwu, o odrzuceniu pozwu oraz o przekazaniu sprawy sądowi właściwemu, należy doręczać obu stronom".

Orzeczenie
22.03.1955

Sąd ma obowiązek przeprowadzenia postępowania o wyjawienie majątku na sam wniosek władzy finansowej i nie ma ani prawa, ani obowiązku badania zasadności tego wniosku. Sąd nie ma prawa w szczególności badać, czy dłużnik odmówił władzy finansowej złożenia wykazu lub czy złożony wykaz uzasadnia przypuszczenie, że jest nieścisły.

Orzeczenie
21.03.1955

Sprawca, który przekracza granice Państwa bez właściwych dokumentów z własnym dowodem osobistym lub książeczką wojskową, jeżeli mają mu służyć do urzeczywistnienia zamiaru dotarcia do granicy i pobytu za granicą, a który na ich wyniesienie za granicę nie ma zezwolenia, dopuszcza się jednego przestępstwa naruszającego równocześnie przepisy art. 23 rozporządzenia z dn. 23.XII.1927 r. o granicach Państwa

Orzeczenie
17.03.1955

Wykonywanie przez pozwanego uprawnień zbierania ściółki, wykopu pni i pasienia bydła na wydzielonej mu na mocy przyrzeczenia sprzedaży działce leśnej, przy równoczesnym zastrzeżeniu przez sprzedającego dla siebie prawa wyrębu drzewostanu na tej działce, nie może być uznane za posiadanie przez pozwanego nieruchomości mogące prowadzić w następstwie do nabycia własności tejże nieruchomości przez zasiedzenie

Orzeczenie
17.03.1955

Przy ocenie, czy roszczenie ze stosunku pracy pracownika uspołecznionego przedsiębiorstwa podlega rozpoznaniu przez sąd, czy też przez zakładową komisję rozjemczą, decyduje nie zakres pełnionych przez niego funkcji, choćby nawet były one najbardziej odpowiedzialne i wymagały najwyższych kwalifikacji, lecz zaliczenie danego stanowiska do kierowniczych stanowisk wymienionych w uchwale Rady Ministrów

Orzeczenie
15.03.1955

Art. 370 k. z. dopuszcza oznaczenie czynszu za najem lokal! nie tylko w pieniądzach, lecz i w świadczeniach innego rodzaju, dekret zaś o najmie lokali określa czynsz wyłącznie w pieniądzach. Nie można w ostatnim przypadku zamian za dostarczenie mieszkań a. żądać świadczenia pracy wynajmujący musi poprzestać na żądaniu czynszu pieniężnego wynikającego z przepisów dekretu o najmie lokali.

Orzeczenie
05.03.1955

Ścięcie i zabór w celu przywłaszczenia drzewa o wartości przekraczającej 20 zł, lecz nie przekraczającej 300 zł, z lasu państwowego dokonane przez sprawcę po dniu 23. III. 1953 r. podpada pod art. 1 § 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. Dz. U. Nr 17, poz. 69 w brzmieniu określonym w art. 1 pkt 1 dekretu z dn. 23. XII. 1954 r. (Dz. U. Nr 57, poz. 283).

Orzeczenie
05.03.1955

Dokonywanie wyrębu gałęzi w lesie państwowym stanowi wykroczenie z art. 6 ust. z dnia 14. IV. 1937 r. o szkodnictwie leśnym i pełnym (Dz. U. Nr 30, poz. 224). Uzasadnienie.

Orzeczenie
02.03.1955

1. Art. 70 § 2 kod. rodź. powinien być tłumaczony w ścisłym powiązaniu z § 1 tego artykułu jako dalszy ciąg tej samej myśli. Konsekwencją takiego tłumaczenia będzie uznanie, że stosunek przysposobienia może być rozwiązany jedynie z ważnych powodów nawet już po dojściu przysposobionego do pełnoletności. 2. Mając na uwadze istotę i skutki przysposobienia należy przyjąć, że ważnym powodem rozwiązania

Orzeczenie
01.03.1955

1. Niedopuszczalne jest nadawanie rygoru natychmiastowej wykonalności orzeczeniu o alimentach dla dzieci w wyroku orzekającym rozwód. Zbędne jest również określenie daty początkowej płatność tych alimentów, gdyż datą tą jest z samego prawa data uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód. 2. W przypadku, gdy w sprawie rozwodowej nie został zgłoszony wniosek z art. 431 k.p.c., dziecko może żądać

Orzeczenie
01.03.1955

Zakład pracy, który zatrudniał pracownika w chwili powołania go do odbycia zasadniczej służby wojskowej, obowiązany jest do przyjęcia go z powrotem do pracy w tej samej miejscowości w razie zgłoszenia się w ciągu 30 dni od daty zwolnienia go ze służby.

Orzeczenie
23.02.1955

Z przepisu art. 259 k. k. nie wynika bynajmniej, by elementem niezbędnym do przyjęcia zbrodni z tegoż artykułu była groźba użycia broni palnej. Przemoc lub groźba użycia natychmiastowego gwałtu przybierać może różnorodne farmy i do bytu przestępstwa 2 art. 259 k. k. nie jest konieczne, by sprawca rzeczywiście rozporządzał środkami umożliwiającymi mu natychmiastowe wykonanie zbrodni. Wystarczające jest

Orzeczenie
19.02.1955

Do czasu wydania przez Prezesa Rady Ministrów zarządzenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1 dekretu z dn. 22.X.1951 r. o dowodach osobistych (Dz. U. Nr 05, poz. 382), brak jest na obszarze, do którego zarządzenie takie miałoby się odnosić, podstawy do ścigania karnego za działanie określone w art. 19 tego dekretu. Uzasadnienie.

Orzeczenie
19.02.1955

Sąd rewizyjny pozostawia bez rozpoznania na posiedzeniu niejawnym rewizję oskarżyciela publicznego, w której w ogóle nie podano, na czym polega zarzucona obraza lub uchybienie. Okoliczność, iż w późniejszym piśmie wniesionym po terminie do założenia rewizji, oskarżyciel publiczny uzupełnił taką rewizje odpowiednimi wyjaśnieniami, jest bez znaczenia. Uzasadnienie.

Orzeczenie
19.02.1955

Prawo do części spadku, które traci z mocy art. XXI przep. wpr. pr. spadk. spadkobierca ustawowy przypadają osobie, której by przypadła ta część spadku według prawa obowiązującego do dnia 31 grudnia 1946 r. na wypadek, gdyby spadkobierca nie żył w chwili otwarcia spadku. Jeśli jednak spadkobierca, któremu ta część przypadałaby, nie jest spadkobiercą ustawowym według prawa spadkowego, cześć ta przypada

Orzeczenie
17.02.1955

Sprawy o przestępstwa, wymienione w art. 16 § 2 k. p. k. w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 20.VII.1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego-(Dz. U. Nr 38, poz. 348), podlegające surowszemu ukaraniu na podstawie art. 291 k. k. winny rozpoczynać po wejściu w życie tej ustawy sądy powiatowe w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, a oskarżycielem publicznym w tych

Orzeczenie
12.02.1955

Przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące stosowania przymusu osobistego zachowały nadal swą moc obowiązującą". Uzasadnienie.

Orzeczenie
10.02.1955

1) W razie przeniesienia służbowego pracownik mający na utrzymaniu rodzinę, który przesiedlił się do miejscowości nowej swej pracy sam bez rodziny, do czasu jej sprowadzenia uprawniony jest do otrzymania ryczałtu za przeniesienie w wysokości 50% jednomiesięcznego uposażenia określonego w § 37 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 1948 r. (Dz. U. Nr 38, poz. 279)".

Orzeczenie
04.02.1955

Mimo wniosku strony pozwanej o oddalenie powództwa o rozwód dopuszczalny jest zgodny wniosek stron o zaniechanie orzekania o winie (art. 31 § 2 kod. rodz.). Zgłoszenie przez obie strony wniosku o nieorzekanie o winie uzasadnia pominięcie kwestii winy w sentencji, nie zwalnia natomiast sądu od rozważenia jej w motywach wyroku pod kątem widzenia art. 30 § 1 kod. rodz.

Orzeczenie
04.02.1955

Przy ocenie, czy pracownik odpowiada za przyczynę, która spowodowała niedobór, należy mieć na względzie, że nie może on odpowiadać między innymi za ryzyko związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jeżeli okaże się, że niedobór powstał z przyczyn zachodzących po stronie pracodawcy, pracownik jest zwolniony od odpowiedzialności. Jeżeli zaś po stronie pracodawcy zachodzą przyczyny, które mogły spowodować

Orzeczenie
02.02.1955

Niewykorzystanie prawa do urlopu dwutygodniowego nie może być oceniane jako rezygnacja z tego prawa i jako jego pochłonięcie" przez prawo do urlopu miesięcznego, który przypadnie pracownikowi po rocznej nieprzerwanej pracy. W tym ostatnim bowiem wypadku pracownik nabywa prawo do drugiego z kolei szesnastodniowego uzupełniającego urlopu, a wykorzystuje tylko łącznie, w jednym roku kalendarzowym, dwa

Orzeczenie
29.01.1955

Okoliczność, że jeden z członów działania sprawcy stanowi dokonanie, a inny usiłowanie przestępstwa nie pozbawia sama przez się całości tego działania znamion przestępstwa ciągłego. W przypadku gdy przestępstwo to sprowadza się do działania w zamiarze zagarnięcia mienia społecznego wartości łącznej ponad 300 zł, sprawca odpowiada z art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej