Sąd Najwyższy uznał, że Sąd Okręgowy w Opolu rażąco naruszył przepisy procedury karnej, zaniedbując kompleksową ocenę dowodów, co skutkowało koniecznością uchylenia wyroku uniewinniającego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

1. Od dnia 1 lipca 2022 r. cechą kwalifikującą do grupy zawodowej nr 2, o której mowa w załączniku do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1473 ze zm.) było legitymowanie się pielęgniarki tytułem zawodowym: magister pielęgniarstwa albo legitymowanie się położnej

Instytucja warunkowego umorzenia postępowania karnego, określona w art. 66 § 1 k.k., nie ma zastosowania do przestępstw zagrożonych karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, co uniemożliwia jej zastosowanie wobec czynów z art. 190a § 1 k.k. związanych z nękaniem.

Zatwierdzenie postanowienia o zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych przez prokuratora nie oznacza objęcia dochodzenia nadzorem przez prokuratora. Nadzór prokuratorski wymaga normatywnego uregulowania, a nie wynika z każdej czynności procesowej podejmowanej przez prokuratora.

Uchylony wyrok Sądu Okręgowego wydano bez dostatecznego uzasadnienia konieczności ponowienia całego przewodu sądowego; Sąd odwoławczy winien samodzielnie dokonać oceny zgromadzonych dowodów w miejsce wyroku kasatoryjnego.

Rażące naruszenie prawa do obrony oskarżonego w postępowaniu odwoławczym, poprzez nieuwzględnienie wniosku o odroczenie rozprawy z powodu nieobecności obrońcy, uzasadnia uchylenie zaskarżonego wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy.

Wyrok zmieniający Sąd Okręgowy w sposób rażący naruszał zasady oceny dowodów, co skutkuje jego uchyleniem przez Sąd Najwyższy i przekazaniem do ponownego rozpoznania, z zaleceniem rzetelnej analizy dowodów i ponownego rozważenia zasadności obrony koniecznej.