Dla stwierdzenia nienależności świadczenia z ubezpieczeń społecznych kluczowe jest zbadanie stanu świadomości pobierającego w momencie wypłaty świadczenia, a nie w okresie późniejszym.

Osoba, która kontynuuje działalność gospodarczą po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, traci prawo do zasiłku chorobowego tylko za okres, w którym faktycznie ta działalność była kontynuowana, a nie za cały okres następujący po ustaniu ubezpieczenia.

Ogłoszenie upadłości dłużnika nie powoduje utraty przez wierzyciela legitymacji do wytoczenia powództwa o uznanie czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną. Przedmiot czynności fraudacyjnej nie wchodzi do masy upadłości przed ewentualnym uznaniem tej czynności za bezskuteczną wobec masy.