Oddalenie skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. i utrzymanie decyzji o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej jest zasadne z uwagi na przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego przez spółkę, polegające na nieprzeprowadzeniu wymaganej liczby średniodobowych pomiarów jakości ścieków.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż A. sp. z o.o. nie spełniła wymagań pozwolenia wodnoprawnego, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej przez organy ochrony środowiska. Przekroczenie warunków wprowadzania ścieków do wód stanowiło naruszenie prawa, które nie uzasadniało zastosowania instytucji odstąpienia od kary.

Zarządzenie pokontrolne wydane przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska na podstawie ustaleń kontroli jest zgodne z prawem, a kontrolowany podmiot ma obowiązek dostosować swoją działalność do określonych przepisów ochrony środowiska, niezależnie od przedstawionych zarzutów skargi kasacyjnej.

Jeżeli uprawnienie określone w decyzji administracyjnej wygasło z powodu upływu zastrzeżonego terminu, decyzja nie podlega zmianie w trybie art. 155 k.p.a., nawet gdy przemawiają za tym interes społeczny i słuszny interes strony.

Decyzja o udzieleniu pozwolenia wodnoprawnego na przebudowę urządzenia wodnego, polegającą na zabudowie rowu melioracyjnego, była zgodna z prawem. Przebudowa miała na celu poprawę funkcjonalności rowu i nie naruszała przepisów o ochronie środowiska. Zarzuty proceduralne dotyczące zebrania materiału dowodowego zostały odrzucone.

NSA uznaje, iż żądane dane nie są informacją publiczną i mogą być odmówione bez wydania decyzji, jeśli dotyczą wyłącznie prywatnego interesu wnioskodawcy.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej, stwierdzając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo uchylił postanowienie SKO z powodu naruszenia zasady dwuinstancyjności przez organ odwoławczy i braku pełnej analizy zgodności przedsięwzięcia z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Pismo organu odmawiające udostępnienia informacji publicznej może być uznane za decyzję administracyjną, jeśli zawiera podstawowe elementy formalne. Wszelkie środki zaskarżenia powinny być rozpoznane merytorycznie, mimo błędnego ich oznaczenia przez stronę.

Odmowa udostępnienia informacji publicznej z uwagi na rzekome nadużycie prawa musi być formalizowana decyzją administracyjną. Nadużycie prawa do tej informacji, jako przesłanka odmowy jej udzielenia, nie znajduje oparcia w ustawie o dostępie do informacji publicznej, chyba że zachodzi wyjątkowo rażące nagromadzenie licznych wniosków o charakterze nękającym.

Organ administracji publicznej obowiązany jest zapewnić prawidłowe doręczenie decyzji, co determinuje skuteczność obiegu prawnego i otwiera termin na wniesienie odwołania. Brak dowodu prawidłowego doręczenia nie może być interpretowany na niekorzyść strony skarżącej.

Przedawnienie karalności przewinienia dyscyplinarnego, określone w art. 147 ust. 2 ustawy o ABW, uzasadnia umorzenie postępowania dyscyplinarnego, bez konieczności jego merytorycznego rozpatrzenia przez organ dyscyplinarny czy sąd administracyjny.

Skuteczne doręczenie przesyłki w trybie doręczenia zastępczego wymaga rygorystycznego przestrzegania procedur opisanych w art. 44 k.p.a. W przypadku ich uchybienia, nie można skutecznie powołać się na fikcję doręczenia przesyłki administracyjnej.

W przypadku zbiegu przesłanek obligatoryjnego zwolnienia funkcjonariusza, rozstrzyga się na podstawie przesłanki, która wystąpiła jako pierwsza. Wydanie orzeczenia o trwałej niezdolności nie wpływa na zwolnienie inicjowane pisemnym wnioskiem funkcjonariusza o zwolnienie.

Rektor Uniwersytetu może uchylić decyzję komisji stypendialnej niezgodną z prawem na podstawie art. 86 ust. 4 Ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, niezależnie od przyczyn niezgodności. Wojewódzki Sąd Administracyjny ma obowiązek ponownego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem tej zasady.

NSA potwierdził iż wniosek o ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości wymaga zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego określającym cele publiczne. Brak spełnienia tej przesłanki uniemożliwia uwzględnienie wniosku o taką inwestycję.

Dane dotyczące przebudowy stacji elektroenergetycznej mogą stanowić informację publiczną, niezależną od subiektywnego celu ich pozyskania przez wnioskodawcę, o ile dotyczą realizacji zadań publicznych, a odmowa udostępnienia wymaga istnienia przesłanek wyłączających z ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej i nie może dokonywać samodzielnej konkretyzacji zarzutów; skarga kasacyjna musi być formułowana precyzyjnie w oparciu o art. 174 p.p.s.a., aby była skuteczna.

Brak dokonania nasadzeń zastępczych, określonych w decyzji administracyjnej, uzasadnia nałożenie opłaty sankcyjnej. Przeprowadzone postępowanie oraz zgromadzone dowody potwierdzają zasadność decyzji administracyjnej o nałożeniu obowiązku finansowego na spółkę.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, potwierdzając prawidłowość uchylenia decyzji o odmowie skreślenia działki z rejestru zabytków, z uwagi na niedostateczne uzasadnienie i nieuwzględnienie opinii naukowej.

Fundacja wykonująca zadania publiczne jest zobowiązana do udostępniania informacji publicznej zgodnie z u.d.i.p., niezależnie od charakteru prywatnoprawnego. NSA potwierdza uznanie Fundacji P. jako podmiotu zobowiązanego do ujawnienia informacji publicznej w świetle celów zgodnych z interesami Rzeczypospolitej Polskiej.

Grzywna w celu przymuszenia może być stosowana w ramach egzekucji administracyjnej w przypadku niewykonania faktycznego podłączenia nieruchomości do sieci kanalizacyjnej, mimo dokonania formalności związanych z uzyskaniem warunków technicznych przyłącza.

Złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji nacjonalizacyjnych wymaga wykazania interesu prawnego przez wnioskodawcę. Dokumenty zagraniczne nie mogą być podstawą interesu prawnego bez ich uznania przez polski sąd.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest ustalenie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną. Przesłanki te nie wymagają czasowej korelacji, a oceniać je należy indywidualnie na podstawie całokształtu okoliczności faktycznych.

W przypadku stosunku administracyjnego zobowiązania cudzoziemca do powrotu na mocy decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał decyzję uznając, że brak było negatywnych przesłanek dla jej wydania, a skarżąca nie wykazała podstaw dla udzielenia jej zgody na pobyt ze względów humanitarnych.