Art. 59 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ należy do grupy przepisów nie zawierającej określenia kręgu podmiotów uprawnionych do wniesienia zażalenia. W takiej sytuacji należy badać, jaki uczestnik postępowania egzekucyjnego miałby interes prawny we wniesieniu zażalenia i stosownie do tego ustalać krąg podmiotów uprawnionych

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ skutek w postaci nieważności każdego naruszenia art. 18 cyt. ustawy, zastrzeżony jest dla uchwały, którą uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Oznacza to, że każde naruszenie tego przepisu nie powoduje nieważności uchwały o odrzuceniu zarzutu. Uchwała

Granice ingerencji prawodawczej w prawo własności w Konstytucji RP wyznacza przede wszystkim art. 31 ust. 3, który stanowi, m.in. że ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności

W postępowaniu dotyczącym uchwalenia projektu planu zagospodarowania przestrzennego nie są przesądzane kwestie własności do gruntu, choć przeznaczenie w planie konkretnego terenu na cele publiczne może prowadzić w przypadku realizacji tego celu do wywłaszczenia prawa własności. Jednakże nie można tego utożsamiać z naruszeniem prawa własności. Rada gminy działa bowiem w granicach określonych w art.

Bieżącą konserwacją są drobne prace budowlane mające na celu zmniejszenie szybkości zużycia obiektu budowlanego lub jego elementów oraz zapewnienie możliwości ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. "b" i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. obiektem budowlanym są również budowle ziemne. Ustawa nie wyjaśnia, co należy rozumieć przez budowle ziemne, jednakże można przyjąć, że są to wytwory ludzkiej działalności nie będące budynkiem lub obiektem małej architektury wykonane z ziemi lub podobnego materiału.

Ujęcie danego budynku, znajdującego się na określonej działce gruntu, na mapie geodezyjnej oznacza tylko tyle, że faktycznie taki budynek w danym miejscu się znajduje, natomiast nie znaczy to, że został wzniesiony na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.

Skorzystanie z ulgi z tytułu wyszkolenia ucznia uzależnione jest od tożsamości między zakresem prowadzonej działalności a profilem szkolenia.

Nie jest dopuszczalne przerzucenie przez organ na adresata decyzji obowiązku odczytania z przepisów prawa treści normy, z której wynika obciążający go obowiązek.

1. Zarówno w orzecznictwie jak i w nauce prawa administracyjnego nie budzi wątpliwości, że prawną formą uzgodnienia, o którym mowa w przepisie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jest postanowienie wydane w trybie art. 106 par. 5 Kpa. Kolejne części art. 106 Kpa określają ciąg czynności zmierzających do zajęcia stanowiska przez organ

Zasada prawdy obiektywnej nakazuje organom podatkowym uwzględniać zarówno okoliczności korzystne jak i niekorzystne dla strony.

W obowiązującym systemie zaskarżania decyzji administracyjnych do sądu administracyjnego, zaskarżeniu podlegają decyzje ostateczne. Upływ czasu pomiędzy podjęciem ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, a wyrokiem sądu administracyjnego, lub chociażby wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, które nie jest przecież regułą, powodować może, że praktycznie w każdej sprawie

Nieprzewidziane pozwoleniem na budowę rozebranie ścian ze względu na ich zły stan techniczny i zastąpienie ich nowymi, wybudowanymi we właściwej technologii, w sytuacji gdy realizowana jest inwestycja o profilu modernizacji i przebudowy, nie należy oceniać jako istotnego odstępstwa o jakim mowa w art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Ocena, czy w konkretnym przypadku pomiędzy poniesieniem kosztu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością uzyskania przychodu zachodzi związek przewidziany w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ winna doprowadzić do ustalenia, czy poniesiony wydatek przyczynił się lub mógł się przyczynić

Zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych, o której stanowi art. 75 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie stanowi ani czynności egzekucyjnej, ani nie jest środkiem egzekucyjnym, do których zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U

Skoro zgodnie z przepisem art. 335 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odwołanie wniesione przez stronę podlega rozpatrzeniu na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz Kodeksu postępowania administracyjnego, to zasadne jest stwierdzenie, że przepisy te mają zastosowanie w

Sprzedaż w wykonywaniu działalności gospodarczej to czynność prawna stanowiąca realizację przedmiotu działalności gospodarczej.

Zakres przedmiotowy par. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych /Dz.U. nr 127 poz. 840 ze zm./ przez żołnierzy zawodowych nie jest tożsamy z zawężająco potraktowanymi przez ustawodawcę zwolnionymi od podatku dochodowego należnościami, o jakich mowa w par. 9 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów

Jeżeli rentobiorcy uzyskują dochody z gospodarstwa rolnego o powierzchni 15 ha, brak podstaw do wskazania, że zachodził niedostatek, warunkujący zgodnie z art. 133 par. 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego powstanie ze strony podatnika na rzecz rodziców obowiązku alimentacyjnego.

W zakresie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1.01.1997 r. do 29.11.2002 r. bez znaczenia pozostaje fakt, iż z dniem ogłoszenia upadłości nieruchomości, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 i 3 tej ustawy, objęte zostają przez syndyka masy upadłości, który zarządza nimi zgodnie z art. 90 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej

Wywłaszczona nieruchomość, która została wykorzystana na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, może zostać zwrócona poprzedniemu właścicielowi lub jego spadkobiercom na podstawie art. 136 ust. 3 w związku z art. 137 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, jeżeli prace związane z realizacją tego celu zostały rozpoczęte po upływie

Działalności polegającej na montażu zabezpieczeń w samochodach /zakładaniu alarmów samochodowych/ nie można zakwalifikować jako usług niezbędnych dla mieszkańców terenu przeznaczonego pod budownictwo mieszkaniowe o niskiej intensywności.

Wydanie decyzji kasacyjnej przez organ odwoławczy, o czym stanowi art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, wymaga zgodnego w obu instancjach stanu prawnomaterialnego w tym celu, by zlecić organowi podatkowemu I instancji przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w całości bądź w znacznej części.

Niedopuszczalne jest orzeczenie o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej lub nabytej na podstawie przepisów wymienionych w art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, jeśli nieruchomość objęta żądaniem wprawdzie okazała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /umowie sprzedaży nieruchomości/, lecz w czasie orzekania o