Utrwalony jest pogląd, że wniesienie skargi przez nieuprawniony podmiot stanowi przyczynę jej odrzucenia, jeżeli skarga pochodzi od podmiotu, który a limine nie może być skarżącym. Mówiąc innymi słowy, chodzi tu o taki podmiot, co do którego nie zachodzi potrzeba zbadania, czy posiada on interes prawny we wniesieniu skargi, ponieważ i tak w świetle obowiązujących przepisów nie jest on legitymowany

Warunkiem wystąpienia z pytaniem prawnym jest wątpliwość powstała w składzie orzekającym co do zgodności przepisu prawa z Konstytucją RP, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem.

Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności – gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.

Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności – gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.

Podstawą przywrócenia terminu może być nagła, nieprzewidziana choroba, nie zaś trwające przewlekle schorzenie, które jednocześnie nie umożliwia w sposób trwały stronie funkcjonowania w społeczeństwie i załatwiania własnych spraw.

Konieczność prawidłowego uzasadnienia aktów stosowania prawa przez podmioty wykonujące zadania publicznej w kontekście zasady przekonywania jest także przedmiotem uwagi w prawodawstwie europejskim.

Uznanie za osobę bezrobotną uzależnione jest od warunku pozostawania bez pracy oraz od zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia, ten ostatni warunek podlega okresowej weryfikacji przez organ.

Postępowanie kasacyjne oparte jest na zasadzie związania Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej i podstawami zaskarżenia wskazanymi w tej skardze. Zakres sądowej kontroli instancyjnej jest zatem określony i ograniczony wskazanymi w skardze kasacyjnej przyczynami wadliwości prawnej zaskarżonego wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności – gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.

Zarzut pogwałcenia procedury sądowoadministracyjnej, jeżeli ma być skuteczny to powinien wskazywać na konkretne fakty i przepisy prawa, które zostały naruszone. Zarzut taki nie może opierać się wyłącznie na wewnętrznym przekonaniu skarżącego, który jest niezadowolony z zaskarżonego wyroku.

Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności – gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.

W konsekwencji do żądania zwrotu bonifikaty wystarczającym było, że nieruchomość została zbyta osobie innej niż osoba bliska, przed upływem 5 lat od dokonania przekształcenia, co jest okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie. Ani organy, ani Sąd nie musiały badać na jakie cele wykorzystywana jest nieruchomość, gdyż ani zmiana tego celu, ani dalsze wykorzystywanie nieruchomości na cel stanowiący

Zgodzić należy się i z tym wywodem judykatury, wedle którego zarzut błędnej wykładni prawa materialnego może być skutecznie formułowany wówczas, gdy w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną stan faktyczny został ustalony w sposób niewadliwy. Jeżeli natomiast skarżący uważa, że ustalenia faktyczne były błędne, to nie może formułować zarzutu błędnej wykładni przepisów prawa materialnego, tylko zwalczać błędne

Określenie terminu zawiadomienia strony o czynnościach postępowania dowodowego, w tym wypadku habilitacyjnego, ma na celu zapewnienie stronie możliwości odpowiedniego przygotowania się do przeprowadzenia czynności dowodowych.

Pewność strony składającej środek odwoławczy co do jego skutków zawsze należy oceniać przez pryzmat jej subiektywnych odczuć. Sprawa będąca przedmiotem ponownej oceny wskutek wniesionego odwołania, może zostać bowiem rozstrzygnięta przez organ odwoławczy w różny sposób (pozytywnie dla strony, tj. zgodnie z jej oczekiwaniami bądź negatywnie dla niej, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa.

Zwroty ocenne wymagają systematycznego dookreślania, tzn. uzyskują treściowe kontury dopiero w trakcie ustalania treści poszczególnych interesów indywidualnych, kształtowanych na bazie prawa administracyjnego materialnego. Niewątpliwie każda ocena dokonywana przez organ stosujący prawo, w przypadku stosowania takiego zwrotu, zawsze musi być oceną jednostkową i sytuacyjną.