Skoro art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ nie wskazuje formy decyzji dla odwołania dyrektora szkoły, to oznacza to, iż następuje ono w formie zarządzenia wójta /burmistrza, prezydenta miasta/.

Lokalizacja np. super i hipermarketów powinna określić rada miasta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, wskazując obszar przeznaczony pod budowę marketów, zaś studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego powinno wskazywać obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2.000 m2 zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 27 marca

W sytuacji, gdy strona nie określa nadzwyczajnego trybu rozpatrzenia sprawy, powołując się jednocześnie na wadliwość wydanego w sprawie rozstrzygnięcia zawartego w decyzji ostatecznej, organ administracji powinien wybrać w interesie strony ten tryb, który umożliwiałby merytoryczną ocenę jej argumentów.

1. Obowiązkiem organów gminy jest nieprzekroczenie granic uznania administracyjnego przy korzystaniu z tzw. władztwa planistycznego, określonego w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./. 2. Dopuszczalna przepisem art. 33 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym ingerencja planu w sposób wykonywania prawa własności nieruchomości

Nie stanowi o interesie prawnym, a tym bardziej o jego naruszeniu samo sąsiedztwo w stosunku do nieruchomości objętej projektowaną zmianą planu.

1. Adresatem obowiązku określonego w art. 69 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest organ nadzoru budowlanego, a nie właściciel bądź zarządca obiektu budowlanego. 2. Przepis art. 69 ustawy - Prawo budowlane nie stanowi podstawy do wydawania decyzji administracyjnych co do zastosowania środków zabezpieczających.

Art. 12a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nakłada na komorników, dokonujących czynności egzekucyjnych, obowiązek płatnika podatku należnego od sprzedaży dokonanej w trybie egzekucji. Komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług tylko w przypadku, gdy w ramach postępowania egzekucyjnego dokonuje czynności egzekucyjnych

Przedsiębiorca budowlany nie może obliczać podatku osobno od zapłaty, którą otrzymał od razu po dokonaniu usługi, a osobno od kaucji gwarancyjnej, którą otrzymuje po pewnym czasie. Zaniża bowiem w ten sposób obrót, a więc i kwotę podatku należnego. Podatek od towarów i usług podatnik powinien zapłacić już w pierwszym z tych momentów, od całej ceny wynikającej z umowy.

Złożenie wniosku o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla dwóch obiektów budowlanych obliguje organ administracji do rozpoznania tego wniosku i dokonanie oceny, czy zamiar budowy każdego z tych obiektów nie narusza ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego. Fakt, iż żądanie to zostało zawarte w jednym wniosku, nie wykluczał rozstrzygnięcia o tym żądaniu odrębnymi decyzjami, z

1. Udzielanie kredytów jest czynnością bankową i ex deflnitione podmiotem udzielającym kredytu może być bank lub instytucja finansowa, która na podstawie zezwolenia właściwych władz może prowadzić działalność polegającą na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym oraz na udzielaniu kredytów. Dlatego też, samo oświadczenie "o prawie do udzielania kredytów

Art. 59 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ należy do grupy przepisów nie zawierającej określenia kręgu podmiotów uprawnionych do wniesienia zażalenia. W takiej sytuacji należy badać, jaki uczestnik postępowania egzekucyjnego miałby interes prawny we wniesieniu zażalenia i stosownie do tego ustalać krąg podmiotów uprawnionych

Zasadniczym warunkiem dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest faktyczne wykorzystywanie przedmiotu amortyzacji na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Generalną zasadą - wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ - jest to, że do kosztów uzyskania przychodów zalicza się koszty poniesione

Złożenie deklaracji korygującej nie może nastąpić w trakcie kontroli skarbowej lub podatkowej. Podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego, ale musi ono być realizowane w prawnie przypisanej formie /w drodze złożenia deklaracji podatkowej/. Nie ma innych możliwości realizacji tego prawa, w szczególności poprzez składanie wniosków i pism po wszczęciu kontroli. Ani organ podatkowy, ani organ kontroli

W przypadku gdy podatnik nie złożył deklaracji lub nie uwzględnił w złożonej deklaracji faktur, na podstawie których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie może tego uczynić za niego organ wydający decyzję na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm

Ustawodawca w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, postanowił, iż odbudowa obiektu budowlanego również wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, a skoro tak, to należy badać jej zgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego /art. 40 ust. 1 cyt. ustawy/.

Zgodnie z dyspozycją art. 46 ust. 1 w zw. z art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ w związku z par. 2 pkt 8 lit. "ł" rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć

Z dniem 11 lipca 2003 r. weszła w życie nowa ustawa z dnia 27. marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 80 poz. 717/, która zniosła inwestycję prawną protestów i zarzutów do projektu planu miejscowego.

1. Artykuł 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ był i w jego obecnym brzmieniu jest przepisem szczególnym w rozumieniu art. 163 Kpa. Precyzuje wyczerpująco przesłankę wydania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, która stanowi istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę. Uznaniu administracyjnemu

Przepis par. 8 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego /Dz.U. nr 140 poz. 906/ umożliwia projektantowi dokonanie wyboru w przyjęciu zakresu opracowania pomiędzy granicami działki budowlanej a niesprecyzowanym normowo terenem, co oznacza, iż zakres projektu zagospodarowania

Opłata, o której mowa w art. 36 ust. 3 cyt. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ wiąże się z obiektywnym wzrostem wartości nieruchomości, a nie z ceną, jaką strony ustalają w ewentualnej umowie zbycia nieruchomości. Wielkość ceny w umowie sprzedaży nie ma nic wspólnego z obowiązkiem zapłaty tzw. renty planistycznej. Decyduje tutaj obiektywny

1. Zasada racjonalności ustawodawcy pozwala na twierdzenie, iż skoro proces inwestycyjny składa się z dwóch etapów, to nie można przyjąć, że na tych dwóch etapach przedmiot ochrony jest ten sam. Ochrona interesów osób trzecich w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy (...) następuje więc w takim zakresie w jakim sprawa nie jest objęta regulacją prawa budowlanego. 2. "Zabudowa zwarta w pierzejach

Rozpoznając wniosek o zezwolenie na wejście na sąsiednią nieruchomość /art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ organ administracji powinien ograniczyć się wyłącznie do oceny niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości w celu wykonania zamierzonych przez inwestora robót budowlanych, objętych wcześniej uzyskanym pozwoleniem

Postanowienie właściwego organu architektoniczno-budowlanego o udzieleniu bądź odmowie zgody na odstępstwo od warunków technicznych /art. 9 ustawy - Prawo budowlane/, jest postanowieniem samodzielnie niezaskarżalnym, a kwestionowanie go jest możliwe dopiero w decyzji kończącej postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę. Zatem jest oczywiste, że wdrożenie procedury umożliwiającej zastosowanie

Początkiem 3-letniego terminu do wydania decyzji w sprawie ustalenia dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług jest koniec roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.