Uchylenie lub zmiana normy ustawowej, dokonana przez ustawodawcę w wyniku wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego /zd. pierwsze art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym - t.j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470/ wywiera swój skutek zgodnie z wolą ustawodawcy, to znaczy z dniem jaki ustawodawca wskaże w ustawie zawierającej taką nowelizację normy niezgodnej z Konstytucją
Rozstrzygnięcie o udzieleniu pomocy finansowej funkcjonariuszowi Policji na budownictwo mieszkaniowe nie należy do postępowania określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a tym samym do właściwości Policji działającej w charakterze organu administracji państwowej.
1. Pogląd Zarządu Miasta co do ilości oraz wysokości rat6 podatku, wyrażony w decyzji wydanej na podstawie art. 10 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600/ jest wiążący dla Urzędu Skarbowego, prowadzącego postępowanie na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Pouczenie
Wykonanie przez ustawodawcę orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego polegające na doprowadzeniu przepisu ustawy do zgodności z Konstytucją poprzez jego nowelizację prowadzi do tego, iż niezależnie od daty wejścia w życie znowelizowanej normy, zastępuje ona normę niekonstytucyjną we wszystkich sprawach rozpoznawanych przez Naczelny Sąd Administracyjny, w których Sąd ten zawiesił postępowanie - najpierw
Rozstrzygnięcie o udzielenie pomocy finansowej funkcjonariuszowi Policji na budownictwo mieszkaniowe nie należy do postępowania określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a tym samym do właściwości Policji działającej w charakterze organu administracji państwowej.
Przepis art. 92 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ zawiera delegację dla Ministra Spraw Wewnętrznych określenia zasad przyznawania i wypłaty równoważnika pieniężnego /ust. 2/. Ustawa nie daje wyraźnego upoważnienia do rozstrzygania spraw o przyznaniu równoważnika pieniężnego decyzją administracyjną.
Przepis par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, w części pomijającej obowiązek pomniejszenia opłaty skarbowej o opłaty uiszczone od wcześniejszych pożyczek, narusza zakres upoważnienia zawartego w art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Poza zakresem przedmiotowym art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13 ze zm./ były zabudowane nieruchomości miejskie, nie mające związku funkcjonalnego z nieruchomością ziemską, przejmowaną na cele reformy rolnej.
Stosownie do par. 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymywane z zagranicy renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego. Renta otrzymana z tytułu pracy w okresie okupacji, mimo że była to praca przymusowa, nie daje w świetle brzmienia
Dla dotrzymania trzyletniego terminu, określonego w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, niezbędne jest nie tylko wydanie decyzji przez organ podatkowy przed upływem tego terminu, ale także dojście decyzji do wiadomości zobowiązanego podatnika przez jej doręczenie.
Status repatrianta w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49/ uzyskać może osoba narodowości lub pochodzenia polskiego przybyła do Polski z zamiarem osiedlenia się na stałe zarówno wówczas, gdy wymagane ust. 2 tego przepisu zezwolenie na osiedlenie się na stałe uzyskała przed, jak i po przybyciu do Polski.
W przypadku kiedy skarżący nie jest w stanie uzyskać od pracodawcy zaświadczenia czy świadectwa pracy precyzującego przyczynę wypowiedzenia, nie ma przeszkód, by Urząd Pracy okoliczność tą wyjaśnił zgodnie z art. 7 Kpa. Skarżącej /bezrobotnej/ nie mogą obciążać zaniedbania, czy inne uchybienia przepisom prawa pracy ze strony pracodawcy.
Przepis art. 21 ust. 4 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./, w zakresie, w jakim Trybunał Konstytucyjny uznał tę normę za niezgodną z Konstytucją, utracił moc w dniu 9 września 1994 r. /por. Obwieszczenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 września 1994 r
Prokurator, który zrzekł się stanowiska w związku z powołaniem go na sędziego nabywa prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród od zatrudniającej go prokuratury za przepracowaną w tym zakładzie pracy część roku kalendarzowego (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami
Przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie przewidują zwolnienia od podatku od nieruchomości ustalonego od budynków lub gruntów wchodzących w skład masy upadłościowej upadłego przedsiębiorstwa państwowego. Ogłoszenie stanu upadłości nie przesądza, że budynki lub grunty wchodzące w skład masy upadłościowej upadłego podmiotu gospodarczego
Umowa o dożywocie zawierana w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Z uwagi na to, że z tytułu podatku dochodowego za rok 1991 rozliczała się imieniem całego (...) Banku Rozwoju SA w Ł. w tym wszystkich jego oddziałów w Polsce centrala tego banku w Urzędzie Skarbowym Ł.-Ś., o ewentualnej nadpłacie lub niedoborze w zakresie podatku dochodowego za rok 1991 decydował Urząd Skarbowy Ł.-Ś., jako organ podatkowy właściwy do rozliczania podatku dochodowego w 1991 r. (...)
Przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu represji okresu wojennego i powojennego na podstawie art. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ nie jest uzależnione od działalności czy aktywności politycznej, narodowościowej, religijnej osób, a jedynie od charakteru źródła stosowanych
1. Organy samorządu terytorialnego biorą udział w postępowaniu koncesyjnym nie jako strona, ale jako organ współuczestniczący w wydaniu decyzji. Wykonując obowiązek współdziałania organ współdziałający nie staje się stroną ani postępowania prowadzonego przez siebie, ani też nie staje się stroną postępowania zawisłego przed organem właściwym do wydania decyzji w sprawie. 2. Skoro gmina reprezentowana
Nabycie filmu /videokasety/ w celu odpłatnego rozpowszechniania, od osoby uprawnionej do działalności handlowej, lecz nie mającej uprawnienia do prowadzenia tej działalności w zakresie dystrybucji filmów, nie spełnia wymogu określonego w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii.
Bezrobotny, który w okresie pomiędzy 27 stycznia 1990 r. a 31 grudnia 1994 r. został zwolniony z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a następnie podjął inne zatrudnienie i nowy stosunek został rozwiązany w zwykłym trybie po upływie ponad 20 miesięcy nie może skutecznie domagać się podwyższonego zasiłku na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu
1. Wspólnik spółki cywilnej odpowiada, zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ całym swym majątkiem solidarnie ze spółką i pozostałymi wspólnikami za wszystkie zobowiązania podatkowe spółki. 2. Decyzja o przeniesieniu odpowiedzialności podatkowej jest decyzją odrębną od decyzji wymiarowej, wydaną w postępowaniu podatkowym,
Przepis art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu znowelizowanym od 1 stycznia 1994 r. nie łączy pojęcia "eksportu usług" z podmiotem wywożącym towar za granicę.
Biuro rachunkowe nie może przejąć obowiązku podatkowego podatnika wynikającego z ustawy. Organy podatkowe zasadnie pominęły oświadczenie biura rachunkowego o "przejęciu konsekwencji" związanych z rzekomym niezłożeniem dokumentu "VAT-6".