Do oceny, czy zażalenie na postanowienie sądu drugiej instancji wnoszone do Sądu Najwyższego spełnia wymagania konstrukcyjne, stosuje się odpowiednio art. 394 § 3 k.p.c. (do którego bezpośrednio i wyraźnie nawiązuje art. 3941 § 3 k.p.c), a nie art. 368 § 1 pkt 1-3 i pkt 5 k.p.c.

Dopuszczalna jest skarga kasacyjna (art. 3981 § 1 k.p.c.) na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji odrzucające odwołanie od decyzji organu rentowego na podstawie art. 4779 § 31 k.p.c.

Oceniając zaś zachowanie oskarżonego w ustalony w sprawie sposób, słusznie wywiódł sąd odwoławczy, że nawet przyjęcie, iż naruszył on zasady ostrożności przez niedostateczne obserwowanie drogi, jest niewystarczające do obiektywnego przypisania mu skutku przestępczego. W zaistniałej sytuacji możliwości popełnienia czynu nie przewidywał, ani nie mógł jej przewidzieć. Tak dalece nieracjonalne, niezgodne

Przewidzianego w § 64 zd. 2 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu z dnia 10 października 1998 r., wymogu udzielenia władzom adwokatury żądanych wyjaśnień w zakreślonym terminie, nie można rozumieć jako obowiązku złożenia oświadczenia określonej treści, jeżeli treść ta ma oznaczać samooskarżenie się wezwanego o przewinienie dyscyplinarne, lecz jedynie jako obowiązek adwokata do zareagowania

postanowił odmówić podjęcia uchwały.

Wadliwe oznaczenie w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia nie może być traktowane jako jej brak formalny.

Wniosek o doręczenie orzeczenia sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem złożony na podstawie art. 387 § 3 k.p.c. nie jest czynnością procesową związaną z postępowaniem przed Sądem Najwyższym w rozumieniu art. 871 § 1 k.p.c.

Przepis art. 89 § 1 k.p.c. upoważnia adwokata, radcę prawnego oraz rzecznika patentowego wyłącznie do uwierzytelniania udzielonego im pełnomocnictwa, co nie obejmuje uwierzytelniania innych dokumentów urzędowych, w tym dokumentu przy pomocy którego organ osoby prawnej wykazuje swoje umocowanie do działania w imieniu osoby prawnej (art. 68 w związku z art. 67 § 1 k.p.c.).

Wpisu hipoteki przymusowej zwykłej na podstawie decyzji określonej w art. 35 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nie można dokonać bez dołączenia przez wnioskodawcę tytułu wykonawczego.

Prawomocne zakończenie postępowania sądowego przed rozpoznaniem skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki oznacza bezprzedmiotowość postępowania wywołanego jej wniesieniem.

Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna od wyroku Sądu Najwyższego wydanego na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) po rozpoznaniu wniosku Ministra Sprawiedliwości o uchylenie uchwały organu samorządu adwokackiego.

Naruszające art. 430 § 1 k.p.k. skierowanie do rozpoznania środka odwoławczego pochodzącego od oskarżyciela posiłkowego, działającego na podstawie art. 54 § 1 k.p.k., w wyniku błędnego uznania go przez sąd pierwszej instancji za pokrzywdzonego w sprawie z oskarżenia publicznego, nie oznacza, przy braku innych środków odwoławczych, że postępowa-nie odwoławcze toczy się mimo braku skargi uprawnionego

Uznanie, że po stronie oskarżonego (podejrzanego) powstało roszczenie o naprawienie szkody lub krzywdy, wynikłych z zastosowania wobec niego środka zabezpieczającego, wymaga nie tylko ustalenia, że środek taki faktycznie był wykonywany, lecz również wcześniejszego wzruszenia, w wyniku wznowienia postępowania lub kasacji, orzeczenia skutkującego zastosowaniem takiego środka i w efekcie uniewinnienie

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 tej ustawy, to jest w sprawach, w których organy załatwiają wnioski przez wydanie decyzji administracyjnych, postanowień lub innych aktów czy czynności. Jeżeli sprawa może być załatwiona wyłącznie

Kasacja do Sądu Najwyższego nie przysługuje od postanowienia o kosztach procesu.

Kasacja złożona przez stronę od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu na podstawie art. 3938 § 1 KPC.

Kasacja wniesiona od wyroku wydanego przed dniem 1 lipca 1996 r. podlega odrzuceniu.

1. Sprawa z powództwa o eksmisję jest sprawą o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 k.p.c. 2. Wartość przedmiotu zaskarżenia decydująca o dopuszczalności kasacji nie może być wyższa od wartości przedmiotu sporu.

Możliwe jest wykreślenie z rejestru handlowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli w wyniku przeprowadzonego i zakończonego zgodnie z art. 277 § 1 kh postępowania likwidacyjnego zostanie spieniężony cały jej majątek, a mimo to zostaną nie wypełnione zobowiązania ciążące na tej spółce.

Nie jest uprawniony do osobistego wniesienia kasacji wieloletni ławnik sądowy, który nie należy do kręgu osób wymienionych w art. 393 § 2 KPC.

Przedmiotem referendum gminnego może być każda sprawa ważna dla gminy, której załatwienie leży w kompetencjach jej organów.