1. Wystawienie rachunku dotyczącego należności określonych w art. 43 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96 ze zm./ za nielegalne pobieranie paliwa lub energii ze wspólnej sieci, jak i odmowa uwzględnienia odwołania odbiorcy energii elektrycznej, kwestionującego zasadność wystawienia tego rachunku, nie następują w drodze decyzji administracyjnej i nie podlegają

Powołanie określonej osoby na stanowisko kierownicze w instytucji kulturalnej w gminie jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie uzasadnia stosowania wobec aktu powołania środków nadzoru określonych w art. 91 i 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Treść artykułu 172 § 1 k.k. jednoznacznie wskazuje, iż ochronie prawnokarnej podlegają wiadomości uzyskane podstępnie, o ile były nadane przy użyciu środków telekomunikacji. Rodzaj środka użytego przez sprawcę do uzyskania wiadomości nie jest określony, wystarczy, aby sprawca uzyskał je podstępnie.

W razie złożenia przez stronę wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w trybie art. 127 par. 3 Kpa dopiero nowa decyzja organu naczelnego może być zaskarżona do sądu administracyjnego.

Przepis art. 196 par. 3 pkt 1 Kpa nie dotyczy postanowień umarzających postępowanie zażaleniowe i to również wówczas, gdy wszczęte ono zostało zażaleniem strony na postanowienie organu odwoławczego odmawiającego przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Udzielanie pomocy w spłacie zadłużenia, dokonywane jest na podstawie umów zawieranych przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z odpowiednim bankiem. W związku z tym zarówno podjęcie przez Ministra dyspozycji w przedmiocie dokonania wydatków z części ustawy budżetowej obejmującej plan Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa, jak i nie podjęcie takiej dyspozycji - nie nosi znamion

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach nadzoru nad gospodarką finansową organów samorządu terytorialnego i nakazywania tym organom rozliczenia się ze środków finansowych pochodzących z dotacji. Takich kompetencji sądowi administracyjnemu nie dają ani przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ani przepisy Kodeksu postępowania

Uchwała zarządu gminy o powierzeniu nauczycielowi funkcji dyrektora szkoły jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez organ nadzoru w trybie art. 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Pojęcie "dorosły" w rozumieniu art. 43 Kpa jest tożsame z pojęciem "pełnoletni" użytym w art. 10 par. 1 kodeksu cywilnego.

Fakt, że skarga na uchwałę rady gminy została przez Naczelny Sąd Administracyjny odrzucona, nie stoi na przeszkodzie ponownemu zaskarżeniu tej uchwały przez tę samą osobę, gdy przyczyną wcześniejszego odrzucenia skargi było niedopełnienie warunku określonego w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, polegającego na wezwaniu rady do usunięcia

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczenia opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 24, poz. 110 ze zm.).

W sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem sądu administracyjnego nie można żądać wznowienia postępowania.

W sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem sądu administracyjnego nie można żądać wznowienia postępowania.

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110 ze zm.).

W sprawie rozpoznawanej w trybie art. 791 k.p.c. sąd nie rozstrzyga sporu powstałego pomiędzy wierzycielem a osobą, przeciwko której ma być nadana klauzula wykonalności, o ważności (skuteczności) powołanej przez tę osobę podstawy prawnej objęcia przedmiotu we władanie.

1. Informacja udzielona prasie na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, jak też odpowiedź na krytykę prasową udzieloną na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 tej ustawy, nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 i par. 2 oraz art. 104 Kpa. Podobnie nie są decyzjami administracyjnymi odmowa udzielenia prasie informacji

Zasada wyłącznej odpowiedzialności majątkiem osoby prawnej za zobowiązania wymaga, aby przed wpisem wykreślenia z rejestru (jej ustaniem) została dokonana spłata długów i ściągnięcie wierzytelności.

Ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości powierzonej przez Skarb Państwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 107, poz. 464) nie jest dopuszczalne.

Czy w świetle par. 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ uruchomienie nowej i nie zwolnionej od podatków działalności oznacza utratę przez podatnika prawa do wcześniej uznanego na

Sąd odmówi stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego (art. 711 § 1 i 2 k.p.c), jeżeli na podstawie faktów notoryjnych (powszechnie znanych) lub znanych mu urzędowo dojdzie do wniosku, że wyrok zmierza do naruszenia chronionych przez prawo interesów osób trzecich lub ma służyć innym celom niż te, którym zgodnie ze swą istotą powinien.

Zawarte w art. 1 § 1 k.k.w. uregulowanie, że według przepisów tego kodeksu odbywa się wykonanie orzeczeń także w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, nie oznacza bynajmniej możliwości rozciągnięcia przepisów części ogólnej kodeksu karnego (a zatem i art. 89 k.k.) na sprawców skazanych za wykroczenia, zwłaszcza że żadna inna norma znajdująca się w tym kodeksie na taką możliwość nie wskazuje.

Czy ustalenie przez Ministra Finansów kwoty subwencji ogólnej dla danej gminy na podstawie art. 55 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a także ostateczne określenie kwoty subwencji ogólnej, dla konkretnej gminy, w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 i 1992 r. oraz o zmianie