Zgodnie z treścią art. 116 k.k., jeżeli czyn popełniony przez obywatela polskiego za granicą nie stanowi przestępstwa, w miejscu jego popełnienia, to ściganie może nastąpić jedynie wówczas, gdy zarządzi je Prokurator Generalny wobec konkretnej osoby. Brak takiego zarządzenia Prokuratora Generalnego stanowi ujemną przesłankę procesową w rozumieniu art. 11 pkt 4 k.p.k.

Treść art. 53 ust. 2 prawa bankowego nie pozostawia wątpliwości co do tego, że ustawodawca wymienione w nim dokumenty zrównał z tytułami wykonawczymi wydanymi przez sądy, przekazując uprawnienia władcze państwa w tym zakresie bankom.

Decyzja przewidziana w art. 197 § 1 k.p.k. może dotyczyć tylko przedmiotów, które znalazły się w fizycznym władaniu osób dokonujących czynności procesowych (art. 189 k.p.k.).

Z treści art. 79 § 1 w zw. z art. 80 k.p.k. wynika, że w postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie, prowadzonym na podstawie art. 8 i 11 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), pełnomocnikiem wnioskodawcy może być tylko adwokat, wobec czego

Właściwym do rozpoznania wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Najwyższego jest sąd I instancji.

Wprowadzone w przepisie art. 63 § 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464) wyłączenie także sądowej kontroli decyzji administracyjnych, wydanych na podstawie przepisów ustawy uwłaszczeniowej, nie obejmuje decyzji bezwzględnie nieważnych.

Sąd rejestrowy nie jest właściwy do rozstrzygnięcia sporu, którego przedmiotem jest prawo do firmy. Po dokonaniu wpisu do rejestru handlowego, tenże sąd nie może, na podstawie art. 38 k.h. - z powołaniem się na używanie oznaczenia zbieżnego z cudzą firmą - podejmować czynności zmierzających do zmuszenia spółki do zaniechania dalszego używania tej firmy, eżeli używana jest ona zgodnie z jej brzmieniem

Cofnięcie rewizji nadzwyczajnej, uznane przez Sąd Najwyższy za dopuszczalne, powoduje umorzenie postępowania z rewizji nadzwyczajnej.

Treść normatywna art. 482 k.c. nie daje podstaw do różnicowania „zaległych odsetek” ze względu np. na tytuł prawny ich naliczania.

Zarejestrowanie słownego znaku towarowego o brzmieniu identycznym z nazwą istniejącego już na rynku przedsiębiorstwa pozostaje bez wpływu na ocenę bezprawności używania tego znaku.

1. Na podstawie art. 27 k.p.k. może był przekazana do rozpoznania jedynie konkretna sprawa, konkretnych oskarżonych, zawisła w sądzie właściwym. Wniosek o przekazanie nie może zatem dotyczyć swoistej „ekspekatywy” sprawy, które być może w przyszłości wpłynie do sądu (nawet jeśli ów przyszły wpływ byłby wysoce realny). 2. Nie można rozstrzygnięć o charakterze incydentalnym, podejmowanych w toku postępowania

Ogólnokrajowy związek zawodowy reprezentatywny dla pracowników większości zakładów pracy, w rozumieniu art. 22 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) oznacza ogólnokrajowy związek zawodowy, który posiada swoje struktury organizacyjne w więcej niż połowie zakładów pracy w Polsce.

Oczywisty brak faktycznych podstaw oskarżenia – jako przesłanka umorzenia postępowania karnego na podstawie art. 299 § 1 pkt 4 k.p.k. – zachodzi między innymi w sytuacji braku jakichkolwiek dowodów świadczących o popełnieniu przez oskarżonego przypisywanego mu przestępstwa, a nie może być efektem oceny dowodów.

1. Wyłączenie sędziego na podstawie art. 49 k.p.c. poddane jest innym rygorom, gdy z żądaniem wyłączenia występuje sędzia i innym, gdy z wnioskiem występuje strona. 2. W razie zgłoszenia żądania wyłączenia przez wszystkich sędziów sądu apelacyjnego, o ich wyłączeniu rozstrzyga zgodnie z art. 52 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy.

Rozpoznanie sprawy wszczętej na skutek wniosku o ponowne stwierdzenie nabycia spadku jako sprawy o zmianę poprzednio wydanego postanowienia wymaga zmiany zawartego w nim żądania, nie jest więc możliwe odmienne potraktowanie takiego wniosku przez sąd z urzędu.

W razie zwolnienia żołnierza zajmującego stanowisko dowódcy pułku lub wyższe z czynnej służby wojskowej przed wszczęciem przeciwko niemu postępowania karnego (art. 570 § 2 k.p.k.) w sprawie o przestępstwo, które – mimo tego zwolnienia – nie przestaje podlegać orzecznictwu sądów wojskowych (art. 564 § 2 zd. 2 k.p.k.), wyłącznie właściwy do rozpoznania sprawy pozostaje też wojskowy sąd okręgowy lub sąd

Za stosunek osobisty w rozumieniu art. 49 k.p.c. nie można uważać każdej osobistej znajomości - jak się to potocznie określa - w tym zawodowych kontaktów sędziego z biegłym sądowym.

Przepis art. 2 ustawy z dnia 6 listopada 1992 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 100, poz. 499) w związku z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 ze zm.) stanowi samodzielną podstawę likwidacji przedsiębiorstwa komunalnego, do którego stosuje się odpowiednio przepisy o przedsiębiorstwach państwowych (art. 8